ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΩΝ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Ολα τα κόμματα αναγνωρίζουν ότι δύο από τις έξη θέσεις στην ευρωβουλή ανήκουν στους τουρκοκύπριους. Όλοι όμως δηλώνουν ότι δεν υπάρχει πρακτικά τρόπος να τις πάρουν οι τουρκοκύπριοι πριν τη διευθέτηση του κυπριακού.

Κάποιοι μάλιστα ίσως να βάλουν και τυπικά κάποιο τουρκοκύπριο ή ακόμη και δύο στο ψηφοδέλτιο τους. Οι πιθανότητες βέβαια να εκλεγεί ακόμη και αν αφορά τα μεγάλα κόμματα είναι ελάχιστες.

Ακόμη και αν εκλεγεί κάποιος με αυτό το τρόπο δεν θα αντιπροσωπεύει πραγματικά τους τουρκοκύπριους. Θα είναι κάποιος που θα επιλεγεί από ελληνοκύπριους για να δώσει την επίφαση της συμμετοχής και των τουρκοκυπρίων στις ευρωεκλογές, εφαρμόζοντας την πολιτική που εξάγγειλε ο Τάσος Παπαδόπουλος αμέσως μετά τα δημοψηφίσματα.

Αυτή ήταν μια υποκριτική εξαγγελία χωρίς αντίκρισμα. Αν ο Παπαδόπουλος και τα κόμματα της συμπολίτευσης, και πολύ περισσότερο αυτά της αντιπολίτευσης που υποστήριζαν το ναι, θέλουν να υλοποιήσουν μια τέτοια πρόταση τα πράγματα είναι απλά. Μπορούν να ζητήσουν από την πλατφόρμα "Αυτή η χώρα είναι δική μας" που αποτελείται από τη συντριπτική πλειοψηφία των τουρκοκυπριακών, κομμάτων, συνδικάτων, και άλλων οργανώσεων που πρωτοστάτησαν στη δημιουργία του μαζικού κινήματος που κυριαρχεί μέσα στους τουρκοκύπριους τα τελευταία χρόνια, να ορίσουν οι ίδιοι δυο άτομα είτε από τους ήδη εκλεγμένους βουλευτές στη τουρκοκυπριακή Βουλή ή οποιαδήποτε άλλα άτομα θέλουν για να αναλάβουν τις δυο θέσεις που δικαιούνται στην ευρωβουλή.

Αν τα ελληνοκυπριακά κόμματα συμφωνούν σε μια τέτοια προοπτική, το πώς θα γίνει αυτό πρακτικά είναι πολύ εύκολο να εξασφαλιστεί.

Πιστεύουμε όμως ότι δεν υπάρχει ειλικρινής διάθεση από την πλευρά των κομμάτων και όλα όσα λένε είναι μέσα στα πλαίσια των μανουβρών και των διπλωματικών ελιγμών για να εξασφαλίσουν περισσότερους πόντους στον ανταγωνισμό τους με την άλλη πλευρά.

Πιστεύουμε όμως ότι μέσα στην βάση των κομμάτων σε ένα μεγάλο βαθμό δεν υπάρχει αυτή η υποκριτική και υστερόβουλη διάθεση. Πολλοί από αυτούς που ψήφισαν όχι δεν το έκαναν από σοβινιστική διάθεση αλλά από τη δικαιολογημένη ανησυχία τους ότι αυτό το σχέδιο μπορεί να οδηγήσει ξανά στις συγκρούσεις και την αντιπαράθεση όπως στο παρελθόν. Αντέδρασαν επειδή δεν έχουν καμιά εμπιστοσύνη ότι οι εμπνευστές του σχεδίου, ο Tζορτζ Mπους και ο Tόνι Mπλερ που αιματοκύλησαν το Ιράκ και κάνουν πλάτες στον Σαρόν να δολοφονεί τους Παλαιστίνιους και να κτίζει το τοίχος του εθνικού διαχωρισμού ενδιαφέρονται για την ειρήνη, τη δημοκρατία ή την επανένωση του νησιού. Δεν έχουν καμιά εμπιστοσύνη ότι αυτοί που μέχρι χτές τον καλούσαν να κάνει θυσίες για να μπορούμε να πληρώσουμε τους S-300 ή για να εξασφαλίσουμε τους όρους για ένταξη στην Ε.Ε. για να "λύσουμε ευρωπαϊκά", δηλαδή προς το συμφέρον των ελληνοκυπριακών θέσεων το κυπριακό έχουν σήμερα τη διάθεση να δεχτούν ένα συμβιβασμό και να αναγνωρίσουν και να σεβαστούν τα δικαιώματα των τουρκοκυπρίων.

Το ίδιο και πολλοί από αυτούς που ψήφισαν Ναι, δεν το έκανα για να αποφύγουν τα χειρότερα με την "παγίωση της διχοτόμησης", όπως οι εθνικιστικές ηγεσίες των "ενδοτικών" κομμάτων αλλά από μια γνήσια διάθεση για συμβιβασμό και συνεργασία με τους τουρκοκύπριους.

Είναι σίγουρο ότι μια πρωτοβουλία με στόχο την υποψηφιότητα δύο τουρκοκυπρίων υποψηφίων (αυτό δεν σημαίνει ότι θεωρούμε σωστό αυτό τον καταμερισμό, αλλά για την ώρα μπορούμε να το αφήσουμε στο πλάι) θα έβρισκε σημαντική ανταπόκριση μέσα σε αυτό το κομμάτι με καλές πιθανότητες εκλογής τους.

Μια τέτοια πρωτοβουλία θα έβαζε τεράστια πίεση σε όλα τα κόμματα και την κυβέρνηση. Θα έδινε μια τεράστια ώθηση στο κίνημα επαναπροσέγγισης γιατί θα έδειχνε με τον πιο καλό τρόπο ότι οι ελληνοκύπριοι, οι απλοί άνθρωποι, είναι έτοιμοι όχι μόνο να αναγνωρίσουν αλλά και να υπερασπιστούν έμπρακτα τα δικαιώματα των τουρκοκυπρίων.

Είναι μια καμπάνια που θα πρέπει να γίνει κυρίως μέσα στους ελληνοκύπριους. Δεν έχουμε σαν στόχο να πείσουμε περισσότερους τουρκοκύπριους να γραφτούν στους εκλογικούς καταλόγους και να ψηφίσουν. Αυτοί θα πρέπει άμεσα να συμφωνήσουν σε δυο άτομα, (αν ρωτήσουν τη γνώμη μας έχουμε και γι αυτό άποψη, αλλά και αυτό είναι δευτερεύον). Η επίδραση μια τέτοιας καμπάνιας και στις δυο πλευρές θα ήταν πολύ σημαντική. Θα αποκαθιστούσε πραγματικά σε μεγάλο βαθμό το κλίμα φιλειρηνικής διάθεσης και συμφιλίωσης που εμφανίστηκε μετά το άνοιγμα των συνόρων πέρυσι στις 23 Απρίλη. Θα δημιουργούσε ακόμη τις προϋποθέσεις και για άλλες πρωτοβουλίες όπως κοινές παρεμβάσεις (όπως π.χ. στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στην Ισταμπούλ στις 26 Ιούνη που έχει καθοριστεί σαν διεθνής μέρα δράσης απο το παγκόσμιο αντιπολεμικό κίνημα), ή κοινά μνημόσυνα στην επέτειο για τα τριαντάχρονα απο τον πόλεμο του '74, κάμπινγκ ειρήνης και άλλα.

Ας ξεκινήσουμε όμως με αυτή την πρωτοβουλία που είναι και η πιό άμεση και επείγουσα..