"Ο κοινός πόνος και το κοινό μέλλον μάς ενώνει"

Οι νεκροί και οι αγνοούμενοι των συγκρούσεων και των πολέμων στην Κύπρο αποτελούν την κορύφωση του πόνου και στις δυο κοινότητες, ιδιαίτερα αυτές τις μέρες του Ιούλη.

Με εξαίρεση τα ονόματα και τη θρησκεία ή εικόνα είναι η ίδια και στις δυο πλευρές. Δάκρυα, πόνος, απόγνωση. Εκατοντάδες γυναικόπαιδα, γέροι, απλοί άνθρωποι του μόχθου σκοτώθηκαν μόνο και μόνο γιατί ήταν Έλληνες ή Τούρκοι, για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα αυτών που βρίσκονται στη κορυφή της κοινωνίας και παίρνουν τις αποφάσεις ή κάποιων μεγάλων δυνάμεων στη παγκόσμια σκακιέρα.

Οι αποκαλύψεις των τελευταίων μηνών με τις εκταφές λειψάνων από ομαδικούς τάφους έφεραν στην επιφάνεια μια ιστορία 50 χρόνων πολέμων και εθνικού ξεκαθαρίσματος κι από τις δύο πλευρές, που λίγο έχει να ζηλέψει από τις σφαγές που γνώρισε η πρώην Γιουγκοσλαβία ή ο Λίβανος.

Αυτές οι αποκαλύψεις δεν είναι παρά μόνο μικρό μέρος της τραγικής πραγματικότητας. Είναι όμως αρκετές για να κάνουν θρύψαλα την επίσημη προπαγάνδα της κάθε πλευράς ότι η βαρβαρότητα ήταν «προνόμιο» μόνο της αντίπαλης πλευράς και ότι η δική τους πλευρά ήταν το αθώο θύμα.

Τα εγκλήματα αυτά δεν ήταν «μεμονωμένα περιστατικά» αλλά το αποτέλεσμα της πολιτικής του εθνικισμού που ακολουθούσαν οι πολιτικές ηγεσίες και των δύο πλευρών. Δεν είναι τυχαίο ότι κανένας από τους αυτουργούς αυτών των φρικτών εγκλημάτων δεν διώχτηκε μέχρι σήμερα.

Χαιρετίζουμε τη δήλωση του Δημήτρη Χριστόφια με την οποία παραδέχτηκε δημόσια ότι έγιναν εγκλήματα και από τις δυο πλευρές και ότι επιτέλους θα πρέπει να τα παραδεχτούμε και να ζητήσουμε συγνώμη η μια πλευρά από την άλλη, όπως και το θετικό κλίμα από τις συναντήσεις και τις συζητήσεις των δύο ηγετών. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό χρειάζεται να μιλήσουμε ανοικτά και συγκεκριμένα για αυτά τα εγκλήματα, να πούμε τους φονιάδες και τους ηθικούς αυτουργούς με το όνομα τους.

Δεν μπορούμε να μιλάμε για επανένωση και ειρηνική συνύπαρξη όσο οι υπεύθυνοι γι αυτά τα εγκλήματα κυκλοφορούν ελεύθεροι και τιμώνται σαν ήρωες στην κοινότητά τους.

Δεν ζητάμε να στηθούν δικαστήρια για να τους δικάσουν. Ζητούμε όμως οι αυτουργοί και οι ηθικοί αυτουργοί αυτών των εγκλημάτων να καταδικαστούν πολιτικά, ηθικά και κοινωνικά. Χρειάζεται να τιμήσουμε τα αθώα θύματα της ‘άλλης’ πλευράς όπως ακριβώς τιμούμε τους ‘δικούς μας’. Η συμμετοχή εκπροσώπου του Χριστόφια στην κηδεία των οστών του Μουσταφά Αρίφ (πατέρα του Κουτλάι Ερκ), ενός από τις εκατοντάδες Τ/κ αγνοούμενους των διακοινοτικών συγκρούσεων της δεκαετίας του 1960, ήταν μια καλή αρχή αλλά πρέπει να έχει και μια ανάλογη συνέχεια. Χρειάζεται οι ηγέτες και των δύο πλευρών να πάνε σε τέτοιες εκδηλώσεις και κοινά μνημόσυνα μαζί. Οι νεκροί και οι αγνοούμενοι της Κύπρου μπορούν έτσι να γίνουν γέφυρα ειρήνης και συμφιλίωσης αντί πηγή μισαλλοδοξίας όπως θέλουν να τους χρησιμοποιούν οι εθνικιστές στην κάθε πλευρά.

Η «Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο-Κύπρος», σε συνεργασία με άλλες οργανώσεις και ακτιβιστές, προγραμματίζει και φέτος κοινές δικοινοτικές εκδηλώσεις στη μνήμη των αθώων θυμάτων στην Κύπρο, Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων κάτω από τον τίτλο «ο κοινός πόνος και το κοινό μέλλον μάς ενώνουν»:

Τετάρτη 23 Ιούλη 2008 Πολιτιστικό Κέντρο ARABAHMET, ώρα:20:00 εκδήλωση- συζήτηση

Σάββατο 26 Ιούλη, οδόφραγμα Λ. Πάλας, 09.30 πρωί, κοινή επίσκεψη σε δύο συμβολικούς χώρους, στον Παρισσινό (Στρόβολος) και στο Παλαίκυθρο όπου βρέθηκαν ομαδικοί τάφοι, Ε/κ και Τ/κ αντίστοιχα.

Καλούμε τον κάθε ειλικρινή υποστηρικτή της επαναπροσέγγισης, που θέλει μια ειρηνική και δημοκρατική επανένωση του νησιού να στηρίξει με την παρουσία του αυτή την πρωτοβουλία. Να στείλουμε το μήνυμα ότι δεν θα επιτρέψουμε ξανά να χρησιμοποιήσουν τους νεκρούς, τους αγνοούμενους και τον πόνο, που προκάλεσαν τα εγκλήματα και οι πόλεμοι τους, για να συνεχίζουν την εθνικιστική και ρατσιστική τους πολιτική.

Πληροφορίες: ή 00905338610908 / E-mail: