Ο ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ

19 MAΡΤΗ-Ορόσημο

H αντιπολεμική διαδήλωση στις 19 Μάρτη προστέθηκε στους μεγάλους σταθμούς του αντιπολεμικού κινήματος στην Κύπρο και σε όλο τον κόσμο. Δύο χρόνια μετά την κήρυξη του πολέμου στο Ιράκ το αντιπολεμικό κίνημα δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να αντιστέκεται και οι κινητοποιήσεις τις 19 του Μάρτη επαναβεβαιώνουν την θέληση του να συνεχίσει την μάχη ενάντια σε αυτό τον άδικο πόλεμο.

Παγκόσμια αλλά και τοπικά η 19 του Μάρτη δίνει μια νέα ώθηση στο συντονισμό και την δράση του αντιπολεμικού κινήματος σε μια κρίσιμη φάση όπου οι Αμερικάνοι έχουν βαλτώσει στο Ιράκ, αδυνατώντας να καταστείλουν την αντίσταση των Ιρακινών και οι σύμμαχοι τους ο ένας μετά τον άλλο τους εγκαταλείπουν. Η αίσθηση ότι ο Μπούς και οι σύμμαχοι του μπορούν να ηττηθούν, ότι μπορούμε να τους νικήσουμε ήταν ιδιαίτερα έντονη σε αρκετό κόσμο που συμμετείχε στη διαδήλωση.

Αυτό φάνηκε από την αρχή, ξεκινώντας την προσπάθεια για την οργάνωση της διαδήλωσης. Η ανταπόκριση και η καλή διάθεση να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να συνεργαστούμε να πετύχει η διαδήλωση ήταν αισθητή από τις πρώτες συναντήσεις. Ο ενθουσιασμός με το οποίο αγκαλιάστηκε η πρωτοβουλία που ξεκίνησε από την Συμμαχία Σταματήστε το Πόλεμο, που πριν δύο χρόνια στην διάρκεια των μαζικών κινητοποιήσεων ενάντια στο πόλεμο κράτησε σημαντικό βάρος αυτής της προσπάθειας, έδειξε την καλή διάθεση που υπήρχε. Άνθρωποι που συμμετείχαν και στις προηγούμενες αντιπολεμικές κινητοποιήσεις αλλά και νέος κόσμος που έδειχνε να νιώθει και να καταλαβαίνει ότι η συμμετοχή του στο αντιπολεμικό κίνημα δεν είναι χαμένος κόπος αλλά είναι κάτι που μέτρα και μπορεί να έχει αποτελέσματα αγκάλιασαν αυτή την πρωτοβουλία.

Στο ανέβασμα της διάθεσης συνέβαλε και το ότι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι βρεθήκαμε ξανά μαζί μετά από αρκετό καιρό να συζητάμε το συντονισμό της δράσης μας ενάντια στους πόλεμους του Μπούς αλλά και στις εδώ κυβερνήσεις που συμμετέχουν και βοηθούν το Μπούς. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο που οι ανταγωνισμοί των πολιτικών ηγεσιών στις δύο πλευρές οξύνουν το κλίμα,

Παραφωνία σε αυτό το κάλο κλίμα υπήρξε η στάση του ΑΚΕΛ. Αρχικά αγνόησε το κάλεσμα για συντονισμό των προσπαθειών για τις 19 και όταν η Συμμαχία και άλλος κόσμο που συνεργάστηκαν μαζί για κοινή δράση ανακοίνωσαν την απόφαση τους για κινητοποίηση, το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης, που ελέγχεται από το ΑΚΕΛ βγήκε και εξάγγειλε δική του κινητοποίηση. Ακόμα και όταν η Συμμαχία προσπάθησε να γίνει συνεννόηση για συντονισμό η απάντηση από το ΠΣΕ ήταν κάνετε ότι νομίζεται εμείς έχουμε το δικό μας πρόγραμμα. Ούτε όταν στις 19 το πρωί ο κόσμο έσμιξε στην Πλατεία Ελευθερίας το ΠΣΕ θέλησε να συνεργαστεί και κινήθηκε ενάντια στην διάθεση του κόσμου που ήθελε την κοινή δράση. Ενώ ήταν από πριν ενήμεροι ότι οι Τουρκοκύπριοι θα έφθαναν στην Πλατειά Ελευθερίας με πορεία από το Λήδρα Πάλλας και τους ζητήθηκε να τους περιμένουμε και όλοι μαζί να πορευτούμε στην Αμερικάνικη Πρεσβεία δεν είχαν την "υπομονή" να περιμένουν για δέκα λεπτά και βιάστηκαν να ξεκινήσουν μόνοι τους προκαλώντας σύγχυση και αφήνοντας ένα κόσμο να μην καταλαβαίνει τι γίνεται. Ακόμα και όταν η πορεία της Συμμαχίας, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι μαζί, φτάσαμε έξω από την Αμερικάνικη Πρεσβεία η περιφρούρηση του ΠΣΕ προσπάθησε να σχηματίσει κλοιό θέλοντας να εμποδίσει τον κόσμο να ενωθεί και όταν τα μέλη της θεατρικής ομάδας του Τουρκοκυπριακού Πολιτιστικού Κέντρου BARAKA, ζήτησα από τους υπεύθυνους του ΠΣΕ μετά το τέλος του δικού τους προγράμματος να ανακοινώσουν από τα μικρόφωνα της εξέδρας ότι θα ακολουθούσε παράστασή με θέατρο δρόμου που είχαν ετοιμάσει, η απάντηση ήταν δεν μας ενδιαφέρει τι θα κάνετε το δικό μας πρόγραμμα έχει τελειώσει.

Ανεξάρτητά όμως από την διασπαστική στάση που επέλεξε να ακολουθήσει το ΠΣΕ, ο αντίκτυπος της κοινής αντιπολεμικής πορείας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων ήταν πολύ σημαντικός. Ακόμα και τα ΜΜΕ που αρχικά αγνόησαν και δεν πρόβαλλαν τις ανακοινώσεις της Συμμαχίας στο τέλος αναγκάστηκαν να το κάνουν. Μέχρι και η Χαραυγή έγραψε για εκατοντάδες Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους που διαδήλωσαν μαζί αλλά δεν θέλησε να δώσει και κάποια εξήγηση για την στάση του ΠΣΕ. Ήταν ένα ελπιδοφόρο συναπάντημα που άφήσε πολλές υποσχέσεις για το δυνάμωμα της συνεργασίας και της κοινής δράσης ενάντια στα σχέδια τους Μπούς και των συμμάχων του.

Περιεχόμενα

Παγκόσμιος συναγερμός

ΑΓΓΛΙΑ

150 χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν το Σάββατο στο Λονδίνο στην πορεία ενάντια στην κατοχή του Ιράκ που κάλεσε η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο σε συνεργασία με την Καμπάνια για Πυρηνικό Αφοπλισμό και την Μουσουλμανική Ένωση της Βρετανίας. Με επικεφαλής την οργάνωση Οικογένειες Στρατιωτικών Ενάντια στον Πόλεμο, η διαδήλωση είχε νεολαιίστικο χαρακτήρα, παρόλο που υπήρχαν μεγάλα μπλοκ από συνδικάτα. Ήταν μια ιδιαίτερα σημαντική επιτυχία γιατί η κυβέρνηση του Mπλερ και τα Βρετανικά μίντια έχουν καταφέρει μετά τις Ιρακινές εκλογές να βγάλουν το θέμα του πολέμου και της κατοχής από την επικαιρότητα.

Έχουν επίσης γίνει σημαντικά βήματα στο κοινωνικό μέτωπο στη Βρετανία. Πριν λίγους μήνες η κυβέρνηση Mπλερ εξαπέλυσε μια σφοδρή επίθεση στα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα. Σαν απάντηση, τα σημαντικότερα συνδικάτα του δημοσίου ψήφισαν απεργία διαμαρτυρίας στις 23 Μάρτη. Αντιμέτωπη με αυτό που προβλεπόταν να είναι η μεγαλύτερη απεργία μετά την Γενική Απεργία του 1926, μερικές εβδομάδες πριν από τις αναμενόμενες εθνικές εκλογές, η κυβέρνηση υποχώρησε, αποσύροντας τα μέτρα που πρότεινε ότι θα εφαρμόσει χωρίς συζήτηση και με υποσχέσεις ότι θα διαπραγματευτεί με τα συνδικάτα. Μετά από αυτό η απεργία αναστάλθηκε. Oι ηγεσίες των συνδικάτων άφησαν την κυβέρνηση να πέσει στα μαλακά, αφού είναι σίγουρο ότι οποιοδήποτε κόμμα κερδίσει τις εκλογές θα επαναφέρει την επίθεση στις συντάξεις. Παρόλα αυτά, αυτή η κωλοτούμπα που αναγκάστηκε να κάνει στις συντάξεις είναι το καλύτερο παράδειγμα της υποχώρησης της κυβέρνησης Μπλερ μπροστά στα αιτήματα των συνδικάτων (H υποχώρηση του Mπλερ στις Συντάξεις του Δημοσίου ήταν ο τίτλος των Financial Times) και για αυτό ήταν ένα σημαντικό γεγονός σε μια κοινωνία ακόμα σημαδεμένη από το Θατσερισμό.

Αλεξ Καλλίνικος

ΙΤΑΛΙΑ

100 χιλιάδες στην πλατεία της Ρώμης για την απόσυρση των ιταλικών στρατευμάτων από το Ιράκ.

Ήταν μια εκπληκτική μέρα αγώνα ενάντια στον πόλεμο. Περίπου 100 χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν στη Ρώμη για να απαιτήσουν από την κυβέρνηση την άμεση απόσυρση των στρατευμάτων απο το Ιράκ και για να ζητήσουν αλήθεια και δικαιοσύνη για την τραγική κατάληξη της απαγωγής της Τζουλιάνα Σγκρένα.

H συγκέντρωση εκπροσωπούσε το 70% των Ιταλών και των Ιταλίδων που θέλουν την άμεση επιστροφή των ιταλών στρατιωτών και ζητάνε από το Κοινοβούλιο και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας τον σεβασμό στο Σύνταγμα το οποίο αρνείται τον πόλεμο. O πρόεδρος ήταν ο πρώτος που δεν σεβάστηκε το Σύνταγμα, με το κυνικό παραμυθάκι της ειρηνευτικής αποστολής. H τεράστια πλειοψηφία του ιταλικού λαού δεν ακούει την κυβέρνηση αλλά ούτε και εκπροσωπείται καθόλου από την κεντροαριστερά που στο μεγαλύτερό της μέρος ασχολείται μόνο με το να μην εμφανιστεί αντί-αμερικάνικη και διαγκωνίζεται για να παρουσιαστεί ως ο καλύτερος φίλος των HΠA.

Παρόλα τα τεράστια και απίστευτα ψέματα της αστυνομίας και την επιθετική και αλαζονική συμπεριφορά των οργάνων της τάξεως που με εντολή της κυβέρνησης θέλησαν να περιορίσουν την διαδήλωση σε σημεία της πλατείας -έχοντας σιδεροφράξει ολόκληρο το κέντρο της πόλης όσο ποτέ στο παρελθόν για να εμποδιστεί η κίνηση της διαδήλωσης κάτω από τα κυβερνητικά κτήρια- πολλοί καταφέραμε να φτάσουμε κάτω από το Παλάτσο Kίτζι, υπερνικώντας τις κυβερνητικές και αστυνομικές απαγορεύσεις και υπενθυμίσαμε στον Μπερλουσκόνι, αλλά και στην Κεντροαριστερά, ότι οι διαδηλώσεις μας, που εκφράζουν τη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας του ιταλικού λαού θα γίνονται όλο και πιο δυνατές και δεν θα σταματήσουν μέχρι να γυρίσουν πίσω οι στρατιώτες και το Ιράκ να αφεθεί πραγματικά στους Ιρακινούς.

Πιέρο Mπερνόκι, Συνομοσπονδία Kόμπας

ΤΟΥΡΚΙΑ

Στην διαδήλωση της 19 Μάρτη στην Ισταμπούλ συμμετείχαν 650 μέλη του συνδικάτου Χημικής Βιομηχανίας και Πετρελαίου Αλιάγα, που ανήκουν στην Ομοσπονδία Petrol-Is. Πριν δύο εβδομάδες οι εργαζόμενοι είχαν καταλάβει το διυλιστήριο για μία μέρα, σε αλληλεγγύη με τους εργαζόμενους που απεργούσαν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του δημόσιας ιδιοκτησίας εργοστάσιου χαρτιού SEKA. Το σωματείο τους κάλεσε ομιλητή από τη Συμμαχία για Παγκόσμια Ειρήνη και Δικαιοσύνη, ο οποίος μίλησε σε 1500 εργαζόμενους για τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, την κατοχή του Ιράκ και την παγκόσμια μέρα δράσης. Σαν αποτέλεσμα, 15 πούλμαν με εργαζόμενους από το διυλιστήριο κοντά στη Σμύρνη εμφανίστηκαν στην διαδήλωση στην Ισταμπούλ.

H ίδια η διαδήλωση είχε 25 χιλιάδες ανθρώπους, ήταν δυναμική, πολύχρωμη, ζωντανή και νεολαιίστικη. Δυο μέρες μετά ο υπουργός Άμυνας των HΠA Nτόναλντ Pάμσφελντ κατηγόρησε σαν αιτία για το δυνάμωμα της αντίστασης που οι HΠA τώρα αντιμετωπίζουν στο Ιράκ, την αδυναμία τους να κερδίσουν άδεια να εισβάλουν στο Ιράκ μέσω Τουρκίας. Τι καλύτερο κίνητρο για να συνεχίσουμε να οργανώνουμε και να διαδηλώνουμε ενάντια στην κατοχή!

Pόνι Mαργκόλις

ΕΛΛΑΔΑ

Πάνω από 15 χιλιάδες κόσμου συμμετείχαν στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα που καταγράφηκε, σαν ένα από τα πιο επιτυχημένα. H επιτυχία αυτή έχει τεράστια σημασία γιατί έγινε την ίδια ώρα που η κυβέρνηση της NΔ στέλνει τον Μολυβιάτη, τον υπουργό Εξωτερικών, στις HΠA για να αναθερμάνει τις σχέσεις του με την ομόλογό του Kοντολίζα Pάις. Το αντιπολεμικό συλλαλητήριο στηρίκτηκε από την Συμμαχία Σταματήστε το Πόλεμο και όλα τα συνδικάτα και συνδυάστηκε με ένα τριήμερο δράσης και κινητοποιήσεων ενάντια στη πολιτική της κυβέρνησης.

Πάρα το ότι ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ είτε δεν στήριξαν, είτε οργάνωσαν τα δικά τους, πολύ κόσμος από το χώρο του ΠAΣOK, του ΣYN και του KKE συμμετείχε ενεργά στην προετοιμασία και το ίδιο το συλλαλητήριο της 19 Μάρτη, παρά τα εμπόδια που αντιμετώπισε. Το συλλαλητήριο έδειξε ότι το αντιπολεμικό κίνημα είναι ζωντανό, μαχητικό και χρειάζεται όλες μας τις δυνάμεις για να συνεχίσει να είναι η πιο αποτελεσματική αντίσταση στον Μπούς και τον Καραμανλή.

Εργατική Αλληλεγγύη