Αεροδρόμια: Θατσερισμός η πολιτική της κυβέρνησης

...στα αεροδρόμια

Με πικετοφορία διαμαρτυρίας έξω από το κτίριο της Βουλής ξεκίνησαν τις κινητοποιήσεις τους οι εργαζόμενοι στα καταστήματα αφορολόγητων ειδών των αεροδρομίων Λάρνακας και Πάφου. Οι (περίπου 230) εργαζόμενοι ζητούν όπως συνεχίσουν να εργοδοτούνται με τους ίδιους όρους και μετά την ανάληψη της διαχείρισης των αεροδρομίων από το στρατηγικό επενδυτή και προειδοποιούν ότι εφόσον τα αιτήματά τους δεν βρουν ανταπόκριση, τότε θα κλιμακώσουν τα μέτρα με δίωρη στάση εργασίας.

Το σκάνδαλο του Β.Ο.Τ

Τι ίδια στιγμή οι υπουργοί Οικονομικών και Συγκοινωνιών σε κοινή δημοσιογραφική διάσκεψη, φανερά ευχαριστημένοι ανακοίνωναν ότι βρίσκονται πολύ κοντά στην υπογραφή συμφωνίας με την κοινοπραξία Hermes Airports (του Σιακόλα) για την ανάληψη του έργου της κατασκευής και διαχείρισης των νέων αεροδρομίων Λάρνακας και Πάφου. Σύμφωνα με τις πρώτες δημοσιογραφικές πληροφορίες, στη διάρκεια της 25ετους διαχείρισης των αεροδρομίων από την κοινοπραξία, υπολογίζεται ότι το κράτος θα έχει έσοδα, σε τιμές 2002, £523 εκατομμύρια λίρες. Πλεονέκτημα για την προσφορά της Hermes Airports θεωρείτε το ότι φαίνετε να εξασφαλίζει χρηματοδότες για την κατασκευή του έργου και δεν αναμένεται να προκύψει το πρόβλημα που υπήρξε με τον πρώτο επιτυχόντα προσφοροδότη, την Alterra Consortium η οποία δεν έβρισκε χρηματοδότες.

Μάλιστα η κυβέρνηση για να κάνει πιο δελεαστική την πρόταση για το Σιακόλα θα αναλάβει η ίδια το κόστος για την ασφάλεια των νέων αεροδρομίων με την υπόσχεση ότι αυτό θα ρίξει ορισμένα πρόσθετα τέλη τα οποία σκόπευε να επιβάλει η κοινοπραξία ώστε τα αεροδρόμια να γίνουν πιο ανταγωνιστικά. Αυτό πάντως που είναι σίγουρο, είναι ότι τους τόσους μήνες των διαπραγματεύσεων και των παζαριών, οι δύο υπουργοί ξέχασαν να αναφέρουν το παραμικρό για το τι θα γίνει με το μέλλον των 230 εργαζομένων στα καταστήματα αφορολόγητων.

Η μέθοδος του Β.Ο.Τ, η κατασκευή έργων και η διαχείριση τους για ορισμένα χρόνια από ιδιώτες, έχει προβληθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση αλλά και την τωρινή σαν η νέα σύγχρονη μέθοδος ώστε να γίνονται γρήγορα τα έργα και το κράτος να γλιτώνει το κόστος κατασκευής και να εισπράττει μόνο κέρδη. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για ένα μεγάλο σκάνδαλο παραχώρησης πολλών εκατομμυρίων δώρο στους μεγαλο-επιχειρηματίες. Παραδείγματα υπάρχουν πάρα πολλά από το εξωτερικό αλλά και την Κύπρο. Δεν χρειάζεται να πάει κανείς πολύ μακριά, η πρόσφατη εμπειρία από τους σταθμούς αφαλάτωσης είναι αρκετή.

Πρόσφατα η κυβέρνηση αποφάσισε την εξαγορά της μονάδας αφαλάτωσης της Δεκέλειας. Η μονάδα αυτή κατασκευάστηκε με την μέθοδο του Β.Ο.Τ και το συμβόλαιο προνοούσε οτι η εταιρεία θα την διαχειριζόταν μέχρι το 2008 όπου θα περνούσε στον έλεγχο του κράτους. Η προηγούμενη κυβέρνηση μάλιστα προκειμένου να δελεάσει την κατασκευάστρια εταιρία δεσμεύτηκε να αγοράζει υποχρεωτικά το νερό που παρήγαγε αυτή η μονάδα. Σαν αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας το κόστος του νερού από 33 σεντ περίπου που στοίχιζε το νερό από τη Υδατοπρομήθεια, ανέβηκε κοντά στα 70 σεντ. Σήμερα η κυβέρνηση έρχεται να μας πει ότι πρέπει να αγοράσει εξολοκλήρου την μονάδα και να την αναβαθμίσει γιατί συμφέρει να παράγει το νερό παρά να το αγοράζει. Έτσι και αλλιώς μέχρι το 2008 θα είναι άχρηστη γιατί χρησιμοποιά μηχανήματα παλιάς τεχνολογίας. Ήδη από τα σήμερα αντιμετωπίζει προβλήματα στην λειτουργία της λόγο της παλιάς τεχνολογίας. Αν η κυβέρνηση προχωρούσε στην αγορά της μονάδας πριν οχτώ μήνες όπως ήταν η αρχική εισήγηση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας το κράτος θα εξοικονομούσε γύρω στα 12, 5 εκατομμύρια λίρες. Τόσα πληρώσαμε το νερό της μονάδας για οχτώ μήνες και να σκεφτεί κανείς ότι το συνολικό κόστος για την αγορά και των δύο μονάδων αφαλάτωσης που λειτουργούν στην Λάρνακα, υπολογίζεται γύρο στα 20-25 εκατομμύρια. Αυτό και αν είναι σκάνδαλο και όμως η κυβέρνηση επιμένει στη μέθοδο του Β.Ο.Τ

...και στις Κυπριακές Αερογραμμές

Παράλληλα με τον αγώνα που ξεκίνησαν οι εργαζόμενοι στα καταστήματα αφορολόγητων συνεχίζεται και ο αγώνας των εργαζομένων στις Κυπριακές Αερογραμμές να αντισταθούν στην επίθεση που εξαπόλυσε εναντίων τους η κυβέρνηση.

Με πρόσχημα την κακή οικονομική κατάσταση της εταιρείας, που σύμφωνα με την κυβέρνηση οφείλεται στους κακούς χειρισμούς του προηγούμενου διοικητικού συμβουλίου, η κυβέρνηση θέλει να επιβάλει ένα σχέδιο δράσης για να σωθεί όπως υποστηρίζει η εταιρεία, με το οποίον ουσιαστικά εξαπολύει μια πρωτοφανή επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους στην εταιρεία. Απολύσεις, μειώσεις μισθών, περικοπές δικαιωμάτων, αλλαγές στα ωράρια και βάλε. Μέχρι στιγμής δύο από τις συντεχνίες έχουν αποδεχτεί το σχέδιο δράσης της κυβέρνησης η ΣΥΝΥΚΑ-ΣΕΚ και ΣΗΔΗΚΕΚ-ΠΕΟ, ενώ από πλευράς ΑΣΥΣΕΚΑ( μηχανικοί) δεν υπήρξαν σοβαρές αντιδράσεις. Κάτω από τις απειλές και τους εκβιασμούς της κυβέρνησης για το κλείσιμο της εταιρίας αν η οι εργαζόμενοι δεν συναινέσουν στην εφαρμογή του σχεδίου δράσης, η λογική που πρόβαλλαν οι δύο συντεχνίες μοιάζει απλή. Τι να γίνει δύσκολοι καιροί, καλύτερα να κάνουμε κάποιες θυσίες σήμερα για να αποφύγουμε τα χειρότερα αύριο.

Για όσους όμως θέλουμε να θυμόμαστε, οι εργαζόμενοι στις Κυπριακές Αερογραμμές δεν είναι η πρώτη φορά που δέχονται να κάνουν "μικρές" θυσίες. Απολύσεις, μειώσεις μισθών και ένα σωρό άλλα δεν είναι η πρώτη φορά που γίνονται στην εταιρεία. Ούτε σχέδιο δράσης είναι η πρώτη φόρα που γίνεται. Τα τελευταία 20 χρόνια κάθε νέα κυβέρνηση και κάθε νέο διοικητικό συμβούλιο είχε να προτείνει ένα νέο σχέδιο δράσης που θα έσωζε την εταιρεία από την κακή οικονομική κατάσταση που την άφησαν οι προηγούμενοι. Και πάντα όλα αυτά τα σχέδια στρέφονταν ενάντια στους εργαζόμενους. Άλλωστε να μην ξεχνάμε ότι ένα μεγάλος μέρος των εργαζομένων, εξαπατήθηκαν από την εταιρία αγοράζοντας μετοχές για μια και ενάμισι λίρα, μια μετοχή που σήμερα αξίζει μερικά σεντ. Οι μικρές θυσίες του χθες δεν οδήγησαν σε καλύτερες μέρες αντίθετα έφεραν την απαίτηση για μεγαλύτερες θυσίες σήμερα.

Το πρόβλημα στις Κυπριακές Αερογραμμές δεν είναι ένα πρόβλημα που το αντιμετωπίζει ειδικά αύτη η εταιρία. Είναι πρόβλημα των Αεροπορικών Εταιριών παγκόσμια, είναι πρόβλημα του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Τις δύο προηγούμενες δεκαετίες όλες οι αεροπορικές εταιρείες εκτιμούσαν ότι εμφανίζεται στην αγορά ένα νέο επιβατικό κοινό με αυξημένες ανάγκες για αεροπορικά ταξίδια. Αυτό τις οδήγησε σε ένα ανελέητο ανταγωνισμό για την επέκταση του στόλου τους και την αγορά όλο και μεγαλύτερων αεροπλάνων. Τεράστια κεφάλαια επενδύθηκαν από τις εταιρείες σε αυτή την κατεύθυνση. Δύο δεκαετίες όμως νεοφιλελευθερισμού, ιδιωτικοποιήσεων, λιτότητας και περικοπών, τα εισοδήματα του κόσμου μειώθηκαν, το νέο επιβατικό κοινό που περίμεναν οι εταιρείες δεν ήλθε, αντίθετα παντού ο κόσμος έγινε πιο σφικτός ψάχνοντας όλο και πιο πολύ για πιο φτηνά πακέτα και άλλες εναλλακτικές επιλογές πιο φτηνές για τα ταξίδια του. Τα μεγάλα κέρδη που περίμεναν οι εταιρείες δεν ήλθαν με αποτέλεσμα να βρεθούν καταχρεωμένες. Ο τρόπος τώρα που προσπαθούν να αναπληρώσουν την χαμένη κερδοφορία τους είναι συμπιέζοντας ακόμα περισσότερο τα εισοδήματα των εργαζόμενων. Νέες απολύσεις, νέες μειώσεις μισθών και πάει λέγοντας. Αυτό όμως δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο χωρίς τέλος για τις εταιρείες.

Είναι για αυτό το λόγο που η συλλογιστική των "μικρών" θυσιών για ένα καλύτερο αύριο είναι αδιέξοδη. Ο νεοφιλελευθερισμός και ο ανταγωνισμός της αγοράς οδηγούν τα πράγματα όλο και πιο βαθιά στη κρίση. Η επιλογή που ανοίγει την προοπτική για διέξοδο από αυτή την κρίση είναι η αντίσταση σε αυτή την πολιτική. Αυτό που χρειάζονται σήμερα οι εργαζόμενοι είναι ένα Σχέδιο Δράσης και Αντίστασης ενάντια σε αυτές τις πολιτικές. Οι αεροσυνοδοί που απέρριψαν με συντριπτική πλειοψηφία το σχέδιο δράσης της κυβέρνησης, οι πιλότοι που πάρα την φοβερή πίεση που δέχονται αντιστέκονται, οι εργαζόμενοι στα αφορολόγητα που κινητοποιούνται, οι ημικρατικοί, οι εκπαιδευτικοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι φοιτητές που αντιδρούν στη αύξηση τους ορίου αφυπηρέτησης και όλοι υπόλοιποι εργαζόμενοι που παλεύουν για ένα καλύτερο μεροκάματο για μια καλύτερη ζωή, ο αγώνας τους αυτός είναι και η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Χρειάζεται η δράση όλων αυτών των κομματιών να συντονιστεί σε ένα κοινό μέτωπο. Όπως ακριβώς η κυβέρνηση συντονίζει την επίθεση της με τους ντόπιους επιχειρηματίες και μέσα από το πρόγραμμα σύγκλισης με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τα ευρωαφεντικά έτσι και εμείς πρέπει να συντονίσουμε την δράση μας πρώτα μεταξύ μας και μετά με τους εργαζόμενους στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο που παλεύουν και αντιστέκονται. Οι αγώνες τους πρέπει να γίνουν πιλότος και στη δική μας δράση.

Πέτρος Μιχαήλ