ΝΥΦΕΣ

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΟΥΛΓΑΡΗ

1922, ο πόλεμος μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων μαίνεται. Στην Σαμοθράκη, η 25χρονη μοδιστρούλα Νίκη υποχρεώνεται από το σόι της σε ένα υπερατλαντικό προξενιό. Πρέπει να παντρευτεί κάποιον που δεν έχει δει ποτέ.

Στην Θράκη, η 20χρονη Χαρώ, ντύνεται με την βία νύφη και παντρεύεται εξ αποστάσεως ένα Έλληνα μετανάστη, ενώ αγαπά ένα στρατιώτη που τραυματίστηκε στον πόλεμο.

Στην Ρωσία η 16χρόνη Όλγα αρραβωνιάζεται ένα επίσης άγνωστο της Ρώσο εργάτη, μετανάστη στην Αμερική.

Οι κοπέλες αυτές μαζί με άλλες 700 "Νύφες της φωτογραφίας" θα στοιβαχτούν στα αμπάρια του υπερωκεάνιου King Alexander. Φεύγουν από τις φτωχές πατρίδες τους, από κάθε γωνία της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Ρωσίας, της Αρμενίας, για το ταξίδι της ζωής τους με το όνειρο ενός καλύτερου μέλλοντος στην μητρόπολη του καπιταλισμού, την Αμερική. Μερικές μεταναστεύουν μεσώ πρακτορειών, άλλες μεσώ ορφανοτροφείων ή εκκλησιαστικών ιδρυμάτων. Όλες κουβαλούν τη φωτογραφία ενός άγνωστου γαμπρού. Μια καραβιά νύφες. Μια κιβωτός από ταραγμένες πολύπαθες περιοχές.

Ο Νόρμαν Χάρις, πολεμικός φωτορεπόρτερ, ταξιδιώτης της 1ης θέσης που επιστρέφει στην πατρίδα του, συγκινείται από τον αλλόκοτο αυτό χάρτη των Βαλκανίων, του Αιγαίου και της Μαύρης Θάλασσας. Παίρνει άδεια από τον Έλληνα καπετάνιο να φωτογραφίσει τις μετανάστριες, προκαλώντας αναστάτωση στους βολεμένους, γελοίους και χυδαίους ταξιδιώτες της 1ης θέσης: στον νταβατζή που συνοδεύει κοπέλες από την Αρμενία και Ρωσία και τις προορίζει όχι για τους υποτιθέμενους γαμπρούς αλλά για τα πορνεία της Νέας Υόρκης, στην γεροντοκόρη θεούσα συνοδό ορφανών, που γνωρίζει και αποδέχεται την κατάσταση αυτή παρά τη "χριστιανική της ηθική".

Η Νίκη και ο Νόρμαν γνωρίζονται και ερωτεύονται. Η Νίκη όμως αποτελεί τη τελευταία ευκαιρία της οικογένειας της, για οικονομική και ηθική αποκατάσταση. "Πολλές γυναίκες εξαρτώνται από τον γάμο αυτό. Το μέλλον και η ζωή πολλών γυναικών εξαρτώνται από μένα.... όταν είσαι φτωχός ο έρωτας είναι πολυτέλεια" θα πει αρνούμενη την πρόταση του Νόρμαν να φύγουν μαζί.

Οι φτωχές νύφες δεν έχουν το δικαίωμα να ορίσουν τη ζωή, το μέλλον, τα αισθήματα και το σώμα τους. Οι εκμεταλλευτές τους επιβιώνουν και τα τσεπώνουν από το εμπόριο αυτό των γυναικών, από τον συναισθηματικό, σωματικό εκβιασμό και βιασμό που τις υποβάλλουν.

Όμως και σήμερα πολλές κοπέλες φεύγουν από τις φτωχές τους χώρες, όπως η Ρωσία, Ρουμανία, Φιλιππίνες, Θαυλάνδη, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον σε πλούσιες και οικονομικά αναπτυγμένες χώρες. Με ή χωρίς τη φωτογραφία ενός άγνωστου στο χέρι ζητούν δουλεία για να ζήσουν αυτές και οι οικογένειες τους. Σε μια χώρα όπως την Κυπριακή Δημοκρατία που χαρακτηρίζεται κεντρικός σταθμός εμπορίας λευκής σαρκός, οι γυναίκες αυτές γνωρίζουν το πραγματικό πρόσωπο του καπιταλισμού, και η "γη της επαγγελίας" αποδεικνύεται κόλαση. Καταλήγουν σε καμπαρέ, έρμαια στα χέρια νταβατζήδων και δούλες χωρίς δικαιώματα υποχρεωμένες να ικανοποιούν κάθε επιθυμία και όρεξη του αφεντικού.

Σε μια εποχή με ανοιχτά τα ζητήματα του ρατσισμού, εθνικισμού , φασισμού, και τις μάχες που δίνονται ενάντια τους κάθε μέρα , μια ταινία σαν τις "Νύφες" έχει ξεχωριστή σημασία. Είναι απόδειξη της διεθνιστικής ευαισθησίας και του ταξικού ένστικτου του απλού κόσμου. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που η ταινία αγαπήθηκε τόσο πολύ.

Μαρία Χριστοφόρου