ΚΥΠΡΙΑΚΕΣ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΕΣ

Με οργάνωση και αγώνα σώζονται οι δουλείες

Οι Κυπριακές Αερογραμμές προχωρούν στην εφαρμογή του "σχεδίου δράσης" και στις απολύσεις 80 εργαζομένων την ίδια ώρα που έχουν ανοίξει "διάλογο" με τις ηγεσίες των συντεχνιών. Από τη 1η Νοεμβρίου απέσυραν δύο αεροσκάφη και δεν ανανέωσαν τα συμβόλαια 54 εκτάκτων υπαλλήλων. Απολύουν σαν πλεονάζων 14 πιλότους ή τους ζητούν να αποχωρήσουν από μόνοι τους με άδεια χωρίς απολαβές.

Για τα προβλήματα στις Κυπριακές Αερογραμμές δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι. Ευθύνεται η εταιρεία, το Διοικητικό Συμβούλιο και η διεύθυνση των Κυπριακών Αερογραμμών. Πολλά εκατομμύρια λίρες έχουν χαθεί από τις λανθασμένες αγορές αεροπλάνων ή από τις ζημιογόνες πωλήσεις αεροπλάνων. Πολλά εκατομμύρια λίρες έχουν χαθεί και για την δημιουργία της θυγατρικής εταιρείας Hellas Jet. Ενώ ακόμα εξακολουθούν να διατηρούν ασύμφορα δρομολόγια για πολιτικές σκοπιμότητες, όπως καταγγέλλει η συντεχνία των Πιλότων. Αντί να ζητήσουν από αυτούς που έφαγαν τα εκατομμύρια να πληρώσουν για όσα έκαναν ζητούν από τους εργαζόμενους να πληρώσουν τη νύφη.

Οχι υποχωρήσεις

Οι ηγεσίες των συντεχνιών ενώ αρχικά διαβεβαίωνα πως δεν θα δεχτούν να θυματοποιηθεί κανένας εργαζόμενος, ούτε την κατάργηση κεκτημένων δικαιωμάτων, ήδη μιλούν για: "θυσίες και την αποδοχή μέτρων που τείνουν να βελτιώσουν τις ζημιογόνες δραστηριότητες".Οι ηγεσίες των συντεχνιών αντί να υπερασπιστούν τις δουλείες των εργαζομένων τελικά μπήκαν στα παζάρια για το πόσοι και πώς θα φύγουν και παζαρεύουν για τις αποζημιώσεις. Αυτή η πολιτική που λεει κάνουμε θυσίες για να αποφύγουμε τα χειρότερα, όπου την εφάρμοσαν οι συντεχνίες οδήγησε ακριβώς στα χειρότερα Πρόσφατο παράδειγμα οι εργαζόμενοι στις Βάσεις όπου από 3.000 που ήταν αρχικά σήμερα εργάζονται μόνο μερικές δεκάδες. Η ανοχή, οι υποχωρήσεις και οι θυσίες θα φέρουν τα χειρότερα για τους εργαζόμενους στις Κυπριακές Αερογραμμές. Ήδη μέλη του Συμβουλίου και ανώτερα διευθυντικά στελέχη σχεδιάζουν και οργανώνουν την απόλυση άλλων 300 με 400 εργαζομένων παραχωρώντας τις υπηρεσίες τους σε οργανισμούς έξω από την εταιρία, όπως για παράδειγμα τους εργαζόμενους στο λογιστήριο και το τμήμα των εισιτηρίων όπου σχεδιάζει να τα δώσει έξω. Παρόμοια "σχέδια δράσης" εφάρμοσαν και άλλες εταιρίες όπως η Alitalia με μαζικές απολύσεις χωρίς όμως η εταιρία να ξεφύγει από την κρίση.

Οι εργαζόμενοι στις Κυπριακές Αερογραμμές δεν χρειάζονται κανένα διάλογο και καμία ανοχή με αυτούς που απειλούν τις δουλείες και τα μεροκάματα των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι στις Κυπριακές Αερογραμμές από τους πιλότους, τους μηχανικούς τους γραφείς και τις καθαρίστριες μόνο ένα σχέδιο δράσης χρειάζονται. Ένα σχέδιο δράσης και αγώνα ενάντια στα σχέδια και τις επιβουλές της εταιρίας. Ένα σχέδιο ενότητας και αγώνα..

Τις δουλείες και τα κεκτημένα που κερδίθηκαν με αγώνες μόνο με αγώνες μπορούν να τις υπερασπιστούν. Κεκτημένο είναι μόνο ότι υπερασπιζόμαστε. Αυτό μπορούν να το πετύχουν μόνο με την ενότητα και γι' αυτό πρέπει να σπρώξουν τις ηγεσίες των συντεχνιών ώστε να έχουν μία κοινή στάση και δράση. Αντί η κάθε ηγεσία να μπαίνει χωριστά στα δωμάτια του ΔΣ και να παζαρεύει τις δουλείες των εργαζομένων, καλύτερα θα ήταν να βρεθούν όλες μαζί και να καταστρώσουν το σχέδιο δράσης και αγώνα με απεργίες και κινητοποιήσεις για να υπερασπιστούν τις δουλείες και τα μεροκάματα των εργαζομένων. Όπου οι ηγεσίες αρνούνται να προχωρήσουν σ' αυτό το αγώνα είναι ώρα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να πάρουν πρωτοβουλίες, να οργανώσουν συγκεντρώσεις για να αποφασίσουν πως θα αντιδράσουν δυναμικά για να σώσουν τις δουλείες τους.

Η λογική του δεν υπάρχουν λεφτά και η εταιρεία θα κλείσει είναι σκέτος εκβιασμός και δεν πρέπει να περάσει. Λεφτά υπήρχαν και υπάρχουν απλώς προτιμούν να τα δίνουν εκεί που θέλουν οι ίδιοι, η κυβέρνηση και η διοίκηση της εταιρείας. Προτιμούν να χαρίζουν εκατομμύρια σε φοροαπαλλαγές στους κερδοσκόπους που φυγάδευαν για χρόνια τα αδήλωτα κέρδη τους αντί να στηρίξουν τους εργαζόμενους στις Κυπριακές Αερογραμμές.

Νίκος Αγιομαμίτης

Όχι αύξηση του Ορίου Σύνταξης

Η Κυβέρνηση θέλει με το σχέδιο της για το ασφαλιστικό και τις συντάξεις να αυξήσει το όριο σύνταξης των εργαζομένων στο δημόσιο και ημικρατικό στα 63 και στον ιδιωτικό τομέα στα 67. Η Κυβέρνηση Βρήκε ακόμα ένα τρόπο για να καλύψει τα ελλείμματα της και να φορτώσει τα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων.

Θα υπάρξει, μας λένε, "πρόβλημα βιωσιμότητας του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων και αν δεν δεχτούμε αυτά τα μέτρα μέχρι το 2020, θα καταρρεύσει το Ταμείο". Με απειλές και εκβιασμούς προσπαθούν να πετύχουν την αύξηση του ορίου σύνταξης, να βάλουν χέρι στο εφάπαξ, τις συντάξεις και να αυξήσουν τις εισφορές των εργαζομένων στο Ταμείο.

Καμία συναίνεση και ανοχή σ'αυτά τα σχέδια. Είναι διπλά σε βάρος των εργαζομένων, γιατί από την μία τους αυξάνει τα χρόνια που θα δουλεύουν και θα εισφέρουν ψιλές εισφορές στο ταμείο και από την άλλη θα φάνε τρία χρόνια λιγότερη σύνταξη. Αυτό συμφέρει διπλά την κυβέρνηση και ζημιώνει διπλά τους εργαζόμενους.

Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι: " η αύξηση του ορίου αφυπηρέτησης, επιβάλετε από το γεγονός της αύξησης του μέσου όρου ζωής". Μ'αυτή τη λογική είναι σαν να θέλουν να τιμωρήσουν τους εργαζόμενους, επειδή καταφέρνουν να ζουν λίγα χρόνια παραπάνω από ότι οι γονείς τους. Προβλήματα έχουν τα ταμεία από τις αλχημείες των εργοδοτών και των βιομηχάνων στις εισφορές τους στο Ταμείο. Με θράσος παρανομούν και δεν πληρώνουν ή κατακρατούν τα λεφτά των εργαζομένων, ή αλλοιώνουν τα πραγματικά εισοδήματα και τις πραγματικές εισφορές των εργαζομένων στο Ταμείο. Το Ταμείο θα είχε ήδη τιναχτεί στον αέρα αν η πρόταση του Συναγερμού περνούσε και έπαιζαν τα λεφτά του Ταμείου στο Χρηματιστήριο.

Αυτό που ζητούσαν για τόσα χρόνια οι σύνδεσμοι των εργοδοτών και των βιομηχάνων και η κυβέρνηση Κληρίδη, τώρα το προωθεί η Κυβέρνηση της Αλλαγής μέσα στα πλαίσια "Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Απασχόληση". Όλοι θυμόμαστε τον Κεραυνό τότε σαν υπουργό Εργασίας που μας παρουσίαζε αυτό το σχέδιο και τις υποσχέσεις του για μείωση της ανεργίας. Τώρα είναι φανερό στον καθένα πως με τη αύξηση του ορίου σύνταξης θα έχουμε και μεγάλη αύξηση της ανεργίας η οποία θα κτυπήσει κύρια τους νέους εργαζόμενους. Αυτό το σχέδιο είναι το ίδιο με τα σχέδια του Σρεντερ στην Γερμανία , του Μπερλουσκόνι στην Ιταλία και του Σημίτη στην Ελλάδα.

Σε όλες τις χώρες όμως ξεσήκωσε τους εργαζόμενους. Στην Γερμανία προκάλεσε τις μαζικές "διαδηλώσεις της Δευτέρας" και τα μαζικά συλλαλητήρια. Στην Ελλάδα είδαμε τις μαζικότερες διαδηλώσεις και συλλαλητήρια και αυτή η σύγκρουση του Σημίτη με τους εργαζόμενους του κόστισε τις εκλογές. Τα ίδια είδαμε και στην Ιταλία και στη Γαλλία τα προηγούμενα χρόνια. Σ'όλη την Ευρώπη οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα αντιστέκονται με μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις.

Δυστυχώς όμως στην Κύπρο, σ'αυτή την επίθεση η κυβέρνηση, βρήκε σύμμαχο τις ηγεσίες της ΣΕΚ και της ΠΑΣΥΔΥ οι οποίες εδώ και μερικά χρόνια έχουν σαν αίτημα τους την αύξηση του ορίου σύνταξης στα 63. Είναι πρωτοφανές συνδικάτα να ζητούν την αύξηση του ορίου αφυπηρέτησης. Οι ηγεσίες της ΣΕΚ και της ΠΑΣΥΔΥ εκμεταλλεύονται την συγκυρία και κάνουν παζάρια συνδέοντας το όριο αφυπηρέτησης με τις μισθολογικές αυξήσεις.

Η ΠΕΟ ενώ την μία δηλώνει ότι διαφωνεί στην αύξηση του ορίου, την ίδια ώρα ο Φελλάς εκφράζοντας την θέση της ΠΕΟ, δηλώνει πως: "αν τελικά υιοθετηθεί από την Κυβέρνηση και την ΠΑΣΥΔΥ θα πρέπει να ακολουθήσουν οι ημικρατικοί οργανισμοί". Τα ελλείμματα που παρουσιάζει το Ταμείο Ανεργίας μπορούν να καλυφτούν αν η Κυβέρνηση κυνηγήσει τα αφεντικά που παρανομούν σε βάρος του Ταμείου και αν φορολογήσει του πλούσιους και την Εκκλησία. Τον δρόμο για να κρατήσουμε το όριο σύνταξης, αλλά και να το μειώσουμε όπως για παράδειγμα για τα ανθυγιεινά και βαρετά επαγγέλματα, για να σώσουμε τις συντάξεις μας και τις δουλείες μας, τον δείχνουν οι μαζικοί αγώνες και οι απεργίες των εργαζομένων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτό το Ευρωπαϊκό κεκτημένο είναι που πρέπει να ακολουθήσουμε και όχι αυτά που προσπαθούν να μας επιβάλουν η κυβέρνηση και οι εργοδότες.

Ν.Α.