Κυπριακές Αερογραμμές:

Όχι στο "Σχέδιο Δράσης"
Ναι στο σχέδιο αγώνα και δράσης των εργαζομένων

Οι ηγεσίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων στις Κυπριακές Αερογραμμές έχουν μπει στον δεύτερο κύκλο διαλόγου με την διεύθυνση για το "σχέδιο δράσης" της, με το οποίο θα προχωρήσει σε απολύσεις εργαζομένων, θα μειώσει και θα κόψει ωφελήματα όσων εργαζομένων μείνουν στην εταιρία και γενικά θα φορτώνει τα προβλήματα της εταιρείας στις πλάτες των εργαζομένων.

Ο υπουργός Συγκοινωνιών σε δηλώσεις του για την κρίση στις κυπριακές αερογραμμές επιτέθηκε στους εργαζόμενους χαρακτηρίζοντας τους σαν "υψηλόμισθους και αργόσχολους υπαλλήλους" που αμείβονται με 10.000 λίρες τον μήνα. Όμως το εκπληκτικό είναι πως το ίδιο το "σχέδιο δράσης" απολύει καθαρίστριες και άλλο χαμηλό προσωπικό που καμία σχέση δεν έχει με τους ψηλούς μισθούς των διευθυντάδων. Αντίθετα οι εργαζόμενοι στις Κυπριακές Αερογραμμές η τεράστια πλειοψηφία παίρνει μισθούς στην κλίμακα Α2- Α5-Α7. Αντίθετα οι εργαζόμενοι κάτω από τις εκβιαστικές θέσεις της ηγεσίας των συντεχνιών τους έκαμαν πολλές "θυσίες" για να "σωθεί" η εταιρεία.. Ακόμα πιέστηκαν να αγοράσουν μεγάλο αριθμό μετοχών της εταιρείας σε ψιλές τιμές και όχι μόνο έχασαν τα λεφτά τους αλλά σήμερα πληρώνουν και μεγάλες δώσεις για να τα τις ξοφλήσουν. Όμως όλες αυτές οι θυσίες πήγαν χαμένες.

Για τα προβλήματα στις Κυπριακές Αερογραμμές δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι. Ευθύνεται η εταιρεία, το Διοικητικό Συμβούλιο και η διεύθυνση των Κυπριακών Αερογραμμών. Πολλά εκατομμύρια λίρες έχουν χαθεί από τις λανθασμένες αγορές αεροπλάνων ή από τις ζημιογόνες πωλήσεις αεροπλάνων. Πολλά εκατομμύρια λίρες έχουν χαθεί και για την δημιουργία της θυγατρικής εταιρείας Hellas Jet. Ενώ ακόμα εξακολουθούν να διατηρούν ασύμφορα δρομολόγια για πολιτικές σκοπιμότητες, όπως καταγγέλλει η συντεχνία των Πιλότων.

Κανένας διάλογος για το "σχέδιο δράσης".

Οι ηγεσίες των συντεχνιών ενώ αρχικά διαβεβαίωνα πως δεν θα δεχτούν να θυματοποιηθεί κανένας εργαζόμενος, ούτε την κατάργηση κεκτημένων δικαιωμάτων, ήδη μιλούν για: "θυσίες και την αποδοχή μέτρων που τείνουν να βελτιώσουν τις ζημιογόνες δραστηριότητες".

Οι εργαζόμενοι δεν χρειάζονται κανένα διάλογο και καμία ανοχή με αυτούς που απειλούν τις δουλείες και τα μεροκάματα τους. Οι εργαζόμενοι στις Κυπριακές Αερογραμμές, από τους πιλότους, τους μηχανικούς, τους γραφείς και τις καθαρίστριες μόνο ένα σχέδιο δράσης χρειάζονται. Ένα σχέδιο δράσης και αγώνα ενάντια στα σχέδια και τις επιβουλές της εταιρίας. Ένα σχέδιο ενότητας και αγώνα..

Τις δουλείες και τα κεκτημένα που κερδίθηκαν με αγώνες μόνο με αγώνες μπορούν να τις υπερασπιστούν. Κεκτημένο είναι μόνο ότι υπερασπιζόμαστε. Αυτό μπορούν να το πετύχουν μόνο με την ενότητα και γι'αυτό πρέπει να σπρώξουν τις ηγεσίες των συντεχνιών ώστε να έχουν μία κοινή στάση και δράση. Αντί η κάθε ηγεσία να μπαίνει χωριστά στα δωμάτια του ΔΣ και να παζαρεύει τις δουλείες των εργαζομένων, καλύτερα θα ήταν να βρεθούν όλες μαζί στα γραφεία μίας συντεχνίας και να καταστρώσουν το σχέδιο δράσης και αγώνα με απεργίες και κινητοποιήσεις για να υπερασπιστούν τις δουλείες και τα μεροκάματα των εργαζομένων.

Νίκος Αγιομαμίτης

Εκπαιδευτικοι

Όχι λιτότητα και περικοπές στην παιδεία

Οι εκπαιδευτικοί έφυγαν από το προεδρικό με άδεια χέρια αλλά και απογοητευμένοι αφού οι προσδοκίες της ηγεσίας της ΟΕΛΜΕΚ και ΟΛΤΕΚ διαψεύστηκαν οικτρά. Στην συνάντηση βρέθηκαν αντιμέτωποι με την σκληρή και αδιάλλακτη στάση του Παπαδόπουλου, οποίος αρνήθηκε να δεκτή κάθε αίτημα τους. Ούτε λίγο, ούτε πολύ τους ζήτησε να πληρώσουν αυτοί τα δημοσιονομικά ελλείμματα της Κυβέρνησης.

Οι ηγεσίες των εκπαιδευτικών περιόρισαν τα αιτήματα τους σε μεταρρυθμίσεις που αφορούν την καλύτερη λειτουργία των σχολείων και όχι τις δικές τους απολαβές. Μετά τη συνάντηση ο πρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ Ανδρέας Ιωσήφ, δήλωσε: "Έχουμε βρει την σθεναρή άρνηση του προέδρου της Δημοκρατίας για να ικανοποιήσει οποιοδήποτε επιχορήγηση αυτών των μεταρρυθμίσεων .Τα αιτήματα που τέθηκαν στον πρόεδρο ήταν καθαρά εκπαιδευτικής φύσεως και δεν αφορούσαν τις απολαβές των εκπαιδευτικών".

Ο Τάσσος όχι μόνο ήταν αρνητικός αλλά πέρασε και στην αντεπίθεση: "Αμείβεστε υπεραρκετά και δουλεύετε λιγότερο" τους είπε και συμπλήρωσε με απειλές: "Διάβασα σε μία εφημερίδα έναν τίτλο, σύμφωνα με τον οποίο απειλούσατε με μέτρα. Ευτυχώς όταν διάβασα το κείμενο δεν λέγατε κάτι τέτοιο, γι'αυτό και σας δέχτηκα. Η απεργία ήταν δικαίωμα σας αλλά και να κάνετε δεν θα ενδώσω".

Τα αιτήματα των εκπαιδευτικών είναι: η ενίσχυση του θεσμού του υπεύθυνου τμήματος και η δημιουργία υπεύθυνου τμήματος στην Α και Β γυμνασίου. Η εργαστηριοποίηση συγκεκριμένων μαθημάτων και το ωρολόγιο πρόγραμμα των διευθυντών. Κι'όμως η απάντηση του προέδρου ήταν μονότονα δεν υπάρχουν λεφτά. Σύμφωνα με τις ηγεσίες των εκπαιδευτικών οργανώσεων το κόστος αυτών των αιτημάτων είναι λιγότερο από μισό εκατομμύριο λίρες. Αυτό όμως που εξοργίζει τον κάθε εργαζόμενο είναι ότι μόλις πριν μερικούς μήνες ο υπουργός παιδείας ο Πεύκιος Γεωργιάδης και ο πρόεδρος Παπαδόπουλος, σαν μεγάλος φαν της Βίσση ξόδεψε για στις φιέστες για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση 240.000 λίρες. Δηλαδή στοίχισε στο δημόσιο 140.000 για τις δύο ώρες που τραγούδησε η Βίσση και άλλες 100.000 για τα πανηγύρια για τις υπόλοιπες δυο μέρες. Δεν είναι οι μισθοί των εκπαιδευτικών ή των δημοσίων που δημιούργησαν τα ελλείμματα Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση αρνείται να δώσει στους εκπαιδευτικούς και άλλους εργαζόμενους ξοδεύει εκατοντάδες χιλιάδες λίρες για αστυνόμευση των σχολείων με κάμερες και ιδιωτική αστυνομία. Ενώ για τους εξοπλισμούς και την ανανέωση οπλικών συστημάτων ξοδεύουν εκατομμύρια λίρες.

Οι εκπαιδευτικοί δεν πρέπει να δείξουν καμία ανοχή στην αδιάλλακτη και σκληρή στάση της κυβέρνησης. Τις προεκλογικές υποσχέσεις του Παπαδόπουλου για αύξηση στις δαπάνες στην παιδεία αντικατέστησε η πολιτική της λιτότητας στην παιδεία για να καλύψει τα ελλείμματα που δημιούργησαν η παλιά και η νέα κυβέρνηση δίνοντας απλόχερα στους ξενοδόχους και τους βιομήχανους.

Χρειάζεται με την νέα σχολική χρονιά οι εκπαιδευτικοί να ανοίξουν και τον αγώνα τους για να σπάσουν την πολιτική της λιτότητας και των περικοπών στην παιδεία. Η ενότητα όλων των εκπαιδευτικών είναι αναγκαία προϋπόθεση. Χρειάζεται ακόμα πολύ περισσότερο να αντιμετωπίσουν τις διασπαστικές μανούβρες της κυβέρνησης και την προσπάθεια της να χωρίσει τους εργαζόμενους σε προνομιούχους και μη. Αυτές τις μέρες κάθε εργαζόμενος θέλει,100 με 150 λίρες για κάθε παιδί, στην προετοιμασία της νέας σχολικής χρονιάς. Γι'αυτό ο αγώνας των εκπαιδευτικών για αυξήσεις, για περισσότερα λεφτά στην παιδεία για λιγότερους μαθητές στην τάξη, για την δημιουργία εργαστηρίων, για καλύτερη υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων, για περισσότερο ελεύθερα και δημοκρατικά σχολεία για πραγματικά δωρεάν παιδεία μπορεί και πρέπει να αγκαλιάσει κάθε εργαζόμενο.

Ν.Α.

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ

"ΝΟΥΣΙΜΟΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ"

Το τέλος Αυγούστου συμφωνήθηκε μεταξύ των συντεχνιών και των συνδέσμων των εργοδοτών στην ξενοδοχειακή βιομηχανία η ανανέωση των συμβάσεων για δυό χρόνια (1/4/04-31/3/06). Οι βασικές πρόνοιες είναι οι αυξήσεις των βασικών μισθών του υφιστάμενου προσωπικού από 3,10 - 6,60 λίρες ανάλογα με την κλίμακα και την υπηρεσία κάθε υπαλλήλου. Οσον αφορά τους κατώτατους μισθούς πρόσληψης των νεοεισερχομένων στον κλάδο, θα παραμείνουν όπως έχουν για τον πρώτο χρόνο της σύμβασης και από την 1/10/05 θα αυξηθούν κατά 75% της αύξησης που θα παραχωρηθεί στις χαμηλότερες κλίμακες τον πρώτο χρόνο της σύμβασης. Επίσης δημιουργείται σε κάθε ξενοδοχείο Επιτροπή Ασφάλειας και Υγείας.

Η συμφωνία χαρακτηρίστηκε και από τις δυό πλευρές σαν ένας συμβιβασμός που ήταν αποτέλεσμα της υπεύθυνης και συνετής στάσης τους απέναντι στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος και γενικότερα η οικονομία.

Όμως αβίαστα γεννιέται το ερώτημα πόσο υπεύθυνοι είναι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες απέναντι στα συμφέροντα και τα προβλήματα των 17.000 ξενοδοχοϋπαλλήλων;

Τα σημεία τριβής ανάμεσα στις δυό πλευρές, που οδήγησαν αρχικά στην κήρυξη αδιεξόδου, ήταν οι κλίμακες πρόσληψης και οι αυξήσεις γενικότερα. Η εργοδοτική πλευρά απαιτούσε την μείωση των βασικών μισθών πρόσληψης από τις 93 λίρες που είναι σήμερα στις 70-80 λίρες και ως αντάλλαγμα ήταν διατεθειμένη να παραχωρήσει στο υφιστάμενο προσωπικό αυξήσεις ακόμα και πάνω από το ύψος της παραγωγικότητας.

Δεν χρειάζεται κάποιος να έχει πολλή φαντασία για να σκεφτεί ότι με αυτή την πρόταση θα δημιουργούνταν καινούργια μισθολογικά δεδομένα και το προσωπικό με 5,10,15 χρόνια υπηρεσίας θα θεωρείτο υψηλόμισθο και θα το αντικαθιστούσαν με το νέο χαμηλόμισθο προσωπικό.

Το επιχείρημα των εργοδοτών για αυτό το επιτακτικό αίτημα ήταν ότι οι μισθοί και τα άλλα ωφελήματα των εργαζομένων αποτελούν σχεδόν το 50% του λειτουργικού κόστους και δεδομένης της "κρίσιμης περιόδου και δύσκολης χρονιάς που περνά ο τουρισμός" πλήττεται η ανταγωνιστικότητα και κινδυνεύει η βιωσιμότητα του κλάδου..

Όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο Γενικός Γραμματέας της ΠΕΟ "οι εργαζόμενοι ούτε συμβάλουν ούτε ευθύνονται με οποιοδήποτε τρόπο στα προβλήματα που παρουσιάζει η βιομηχανία" και όμως εγκλωβισμένη όπως είναι η συνδικαλιστική ηγεσία στή λογική του "συμφέροντος" της εθνικής οικονομίας έχει κάνει σοβαρές υποχωρήσεις και παραχωρήσεις στους εργοδότες τα τελευταία χρόνια. Το 1998 δέκτηκε μείωση των κλιμάκων πρόσληψης κατά 7,5% και παγοποίηση τους για 5,5 χρόνια, ελαστικά ωράρια εργασίας, δυνατότητα των ξενοδόχων να πληρώνουν τις αργίες και υπερωρίες όπως και όποτε θέλουν, με αποτέλεσμα να πληγεί δραματικά ο κλάδος των ξενοδοχοϋπαλλήλων.

Πως μπορούμε να μιλούμε για αυξήσεις και "νούσιμο" συμβιβασμό όταν ο μέσος βασικός μισθός το 1992 ήταν 162,5 λίρες και σήμερα 145,00 λίρες και για αύξηση των μισθών πρόσληψης όταν το ποσοστό αύξησης αντιστοιχεί με το ποσοστό μείωσης τους πριν 6 χρόνια;

Μυριάνθη Λοϊζου