Με την ολοκλήρωση της φορολογικής μεταρρύθμισης αυξήθηκε από φέτος το αφορολόγητο ποσό στις £10.000 για τους φορολογούμενους. Η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων βρίσκεται πιο κάτω από αυτή την εισοδηματική κλίμακα αφού - σύμφωνα με τον υπ. Εργασίας Μ. Κεραυνό - ο μέσος μηνιαίος μισθός 'όλων των κυπρίων συμπεριλαμβανομένου και του Δημόσιου τομέα' ανέρχεται στις 830 λίρες (δηλαδή £9.960/χρόνο). Είναι δύσκολο να μιλάμε για "ουσιαστικές ελαφρύνσεις" παίρνοντας υπόψη μάλιστα ότι καταργήθηκε η έκπτωση των £500 για τόκους που αφορούσαν στεγαστικά δάνεια ιδιοκατοίκησης. Εκείνο που φαίνεται να "επιδιώκεται" με την αύξηση του αφορολόγητου ποσού είναι η παροχή "κίνητρου" για την υπερωριακή απασχόληση και για όσους έχουν ή θα αναζητήσουν δεύτερη δουλειά, αφού πολλοί είναι εκείνοι που για να τα βγάλουν πέρα εργάζονται υπερωρίες ή έχουν δεύτερη δουλειά.
Την ίδια στιγμή όμως που μειώνεται η άμεση φορολογία (φόρος εισοδήματος) αυξάνεται κατακόρυφα η έμμεση φορολογία στους φόρους κατανάλωσης αρκετών ειδών, καύσιμα, καπνά και οινοπνευματώδη ενώ ήδη από πέρσι επιβλήθηκε ο ψηλότερος συντελεστής 15% στο ΦΠΑ. Πρόκειται μάλιστα να διευρυνθεί η φορολογική βάση του μετά την 1η Μάη ώστε να καλύπτει όλα σχεδόν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες ευρείας κατανάλωσης.
Με άλλα λόγια η κυβέρνηση, πέρα από τις διακηρύξεις της για "κοινωνική πολιτική", αντί να επιβάλει μεγαλύτερους φόρους στα αφεντικά και στις εταιρείες για να αντλήσει τα κονδύλια για την "κοινωνική πολιτική" από την οποία πρέπει να επωφεληθούν οι εργαζόμενοι, αυξάνει τους έμμεσους φόρους που πλήττουν καίρια τους εργαζόμενους. Μια αύξηση λχ 3 σεντ στα καύσιμα ή 30 σεντ στα τσιγάρα δεν είναι τίποτα για τα αφεντικά όμως για ένα εργαζόμενο είναι ένα κονδύλι.
Σε τελική ανάλυση το ζητούμενο στη φορολογική πολιτική της συγκυβέρνησης "δεν ήταν μόνο η εναρμόνιση με το κοινοτικό κεκτημένο, αλλά η μετακύλιση του φορολογικού βάρους από την άμεση στην έμμεση μορφή φορολογία. Πρόκειται, άλλωστε, για μία εξέλιξη η οποία συνάδει πλήρως με τη νέα φιλοσοφία που διέπει τη φορολογική πολιτική διεθνώς" (Φιλελεύθερος 11/1/04). Φυσικά! Πρόκειται για μια νεοφιλελεύθερη πρακτική που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους φορτώνοντας τα βάρη στους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους φτωχούς αγρότες.
Τους τελευταίους μήνες η αυξήσεις στις τιμές των καταναλωτικών προϊόντων προκάλεσαν τη δικαιολογημένη αγανάκτηση του κόσμου που ζητά να παταχθούν τα κρούσματα αισχροκέρδειας.
Από την πλευρά των νεοφιλελεύθερων "οικονομολόγων" η γενεσιουργός αιτία της αισχροκέρδειας θεωρείται η έλλειψη "υγιούς ανταγωνισμού, όταν η αγορά δεν λειτουργεί με τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης" (Ι. Ιωσήφ).
Ο πρόεδρος Παπαδόπουλος ούτε λίγο ούτε πολύ σήκωσε ψηλά τα χέρια εξηγώντας πως η είσοδός μας στην Ε. Ένωση δεν επιτρέπει τους ελέγχους στις τιμές ή τον καθορισμό ποσοστού κέρδους. Υποσχέθηκε ότι το Υπ. Εμπορίου θα αυξήσει τις επισκοπήσεις για να διαπιστώσει τις τιμές στην αγορά έτσι ώστε οι καταναλωτές να ενημερώνονται σωστά και να προσέχουν από πού ψωνίζουν. Βέβαια όταν πρόκειται για το σύστημα PNBS που εγγυάται στις εταιρείες πετρελαίου σταθερά ποσοστά κέρδους "βρέξει χιονίσει" δεν ισχύουν οι ίδιοι κανονισμοί της ΕΕ. Τέλος, η ΠΕΟ και η ΣΕΚ ζήτησαν να γίνονται αυστηρότεροι έλεγχοι στην αγορά και πρότειναν τη λήψη μέτρων με μποϊκοτάζ για αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας.
Το πρόβλημα της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας δεν είναι ούτε θέμα "καταναλωτών" ούτε θέμα ενημέρωσης. Πριν μερικούς μήνες στην Ελλάδα το Iνστιστούτο Kαταναλωτών κάλεσε σε μποϊκοτάζ μιας ημέρας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το κύμα ακρίβειας στις τιμές. Oι εταιρίες πήραν το μήνυμα και το πέταξαν στο καλάθι των αχρήστων και η ακρίβεια συνεχίζει να ροκανίζει τους μισθούς. Oι εργαζόμενοι δεν μπορούν να απέχουν από την κατανάλωση των περισσότερων προϊόντων που είναι απαραίτητα. Γι' αυτό και σαν καταναλωτές δεν έχουμε τη δύναμη να σταματήσουμε την αισχροκέρδεια. Ζούμε σε μια κοινωνία όπου η κινητήρια δύναμη είναι το κέρδος. Και σαν εργαζόμενοι ήμαστε πάνω από όλα παραγωγοί, δημιουργούμε τα κέρδη. H δύναμή μας έγκειται στη δυνατότητα μας να δράσουμε συλλογικά παραλύοντας την παραγωγή εκεί όπου παράγεται ο πλούτος και τα κέρδη των καπιταλιστών. Μια 24ωρη απεργία των χιλιάδων μελών των συντεχνιών θα έδινε το καλύτερο μήνυμα σε όσους σηκώνουν τα χέρια στην αισχροκέρδεια... και ο καλύτερος τρόπος για εξυγίανση του "ελεύθερου ανταγωνισμού".
Tο σκάνδαλο της Parmalat, της γιγάντιας ιταλικής εταιρείας τροφίμων και γαλακτοκομικών που κατάρρευσε τον περασμένο Δεκέμβρη, άνοιξε μια μικρή μόνο χαραμάδα στον εσωτερικό κόσμο των επιχειρήσεων -και αυτό που ξεχύθηκε από την χαραμάδα δεν ήταν η ευωδιά του φρέσκου γάλακτος αλλά η μπόχα της διαφθοράς, της απάτης και της σαπίλας.
Mέχρι τον περασμένο χρόνο η Parmalat ήταν ένα από τα "θαύματα" της ελεύθερης αγοράς: μια οικογενειακή επιχείρηση της Πάρμας, μιας μικρής ιταλικής πόλης, που χάρη στις "ικανότητες" του Calisto Tanzi, του προέδρου και ιδρυτή της, κατάφερε να απλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο, να γίνει μια γιγάντια πολυεθνική με δίκτυα πωλήσεων, διανομείς, αντιπροσώπους, υποκαταστήματα και θυγατρικές σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Tώρα ο Calisto Tanzi μαζί με εννιά στελέχη και συνεργάτες της Parmalat έχουν συλληφθεί και προφυλακιστεί, κατηγορούμενοι για πλαστογραφία.
H Parmalat είχε δημιουργήσει ένα δαιδαλώδες δίκτυο από αδελφές εταιρίες -εταιρίες χαρτοφυλακίου, θυγατρικές, υποκαταστήματα κλπ- σπαρμένες στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, μέσα από το οποίο στροβίλιζε δάνεια, ομόλογα, μετοχές και καταθέσεις αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων. O δαίδαλος αυτός επέτρεπε στον Tanzi και τους φίλους του να κρύβουν την πραγματική κατάσταση της εταιρίας και να προσελκύουν "επενδυτικά κεφάλαια" και να δανείζονται όλο και μεγαλύτερα ποσά. Όπως αποδείχτηκε χωρίς κανένα πραγματικό αντίκρισμα αφού τα 5 δισ. ευρώ σε ομόλογα και ρευστό που διατεινόταν ότι διαθέτει η Parmalat σε λογαριασμό της αμερικανικής τράπεζας Bank of America ήταν αέρας κοπανιστός.
Σύμφωνα με τα στοιχεία από την Ιταλία υπάρχουν ενδείξεις εκτεταμένων λογιστικών ατασθαλιών που μπορεί να πηγαίνουν έως και 15 χρόνια πίσω. Μάλιστα ο ισολογισμός της εταιρείας είχε ελεγχθεί από τους καλύτερους ορκωτούς λογιστές της Eυρώπης -την Grant Thornton της Iταλίας και την Deloitte. Eγγυημένα πράγματα, δηλαδή.
H Parmalat δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο σκάνδαλο που ξεσπάει στον "θαυμαστό κόσμο" των επιχειρήσεων. Mάταια προσπαθούν οι απολογητές του καπιταλισμού να μας πείσουν ότι πρόκειται για εξαίρεση: εξαίρεση η Enron, εξαίρεση η Worldcom, εξαίρεση η Vivendi, εξαίρεση η Ahold... Στην πραγματικότητα, ολόκληρος ο καπιταλισμός έχει μετατραπεί σήμερα σε μια τεράστια ετοιμόρροπη πυραμίδα. Oι καπιταλιστές είναι πια ανίκανοι να κάθονται στο πηδάλιο της κοινωνίας. Kαιρός να τους ανατρέψουμε.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) η γρίπη των πουλερικών που σαρώνει την Ασία μπορεί να σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους. Στην πραγματικότητα η υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων στις φτωχές χώρες απειλείται από τις ίδιες τις φαρμακευτικές εταιρείες μέσω του συστήματος της πατέντας που τους δίνει την αποκλειστικότητα στη διάθεση των φαρμάκων.
Μέχρι στιγμής, η γρίπη των πουλερικών έχει σκοτώσει 12 ανθρώπους ενώ αρκετοί άλλοι βρίσκονται υπό παρακολούθηση σε σοβαρή κατάσταση. Οι επιστήμονες ανησυχούν για το ενδεχόμενο η γρίπη να μεταδοθεί από άνθρωπο σε άνθρωπο πυροδοτώντας μια πανδημία.
Σύντομα πρόκειται να κυκλοφορήσει ένα εμβόλιο ενάντια στη γρίπη το οποίο όμως προορίζεται να σταλεί από τις πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες σε πλούσιες χώρες όπως η Αυστραλία με τις οποίες έχουν συμβόλαια.
Σύμφωνα με τους υπεύθυνους των εταιρειών Solvay και GlaxoSmith-Kline που είναι οι διανομείς του εμβολίου, θεωρείται απίθανο να υπάρξουν διαθέσιμα εμβόλια για το Βιετνάμ. Η αμερικανική εταιρεία βιοτεχνολογίας Medimmune κατέχει την πατέντα τμήματος της διαδικασίας στην παρασκευή του εμβολίου.
Άλλες εταιρείες πάλι κατέχουν την πατέντα τμημάτων του γενετικού κώδικα του ιού που χρησιμοποιείται για την παρασκευή του εμβολίου. Όλες αυτές οι εταιρείες απαιτούν δικαιώματα αν θα χρησιμοποιηθεί η πατέντα τους για εμπορικούς σκοπούς.
Το έργο των ερευνητών που εργάζονται απεγνωσμένα για να αναχαιτίσουν την εξάπλωση της νόσου σκοντάφτει στο γεγονός ότι δεν γνωρίζουν πώς να προχωρήσουν τις έρευνες χωρίς να παραβιάζουν τους νόμους που διέπουν τις πατέντες. Ο κίνδυνος να μην προλάβει το εμβόλιο να αναχαιτίσει την επιδημία στην Ασία έγκειται στο ότι οι εταιρείες αρνούνται να συνεργαστούν ανεμπόδιστα μεταξύ τους αλλά και με τους επιστήμονες επειδή στον καπιταλισμό το κέρδος είναι πάνω από τον άνθρωπο!