Με πολλά προβλήματα λειτούργησαν τα Κρατικά Νοσοκομεία τις πρώτες μέρες του χρόνου. Δεν φτάνει η χρόνια έλλειψη γιατρών και νοσοκόμων κάθε χρόνο η κυβέρνηση στις 31 του Δεκέμβρη απολύει τους έκτακτους γιατρούς και νοσοκόμους και τους επαναπροσλαμβάνει στις 7 του Γενάρη με νέα συμβόλαια. Ετσι η ταλαιπωρία των ασθενών στα νοσοκομεία γίνεται ακόμα μεγαλύτερη.
Είναι μιά απαράδεκτη πρακτική με την οποιά εκμεταλεύεται με το χειρότερο τρόπο τους έκτακτους γιατρούς και νοσοκόμους που για χρόνια τώρα εργάζονται και καλύπτουν ανάγκες που χρειάζονται μόνιμους διορισμούς. Ετσι τους στερεί βασικά δικαιώματα και ωφελήματα που έχει το μόνιμο προσωπικό και κάνει "οικονομίες" σε βάρος τους αλλά και σε βάρος των ασθενών.
Οι έκτακτοι δουλεύουν με χαμηλότερες κλίμακες, παίρνουν λιγότερες άδειες και άδεια ασθενείας, και δεν έχουν πιθανότητες ανέλιξης και προαγωγής. Μένουν εκεί στάσιμοι για πολλά χρόνια, μέχρι και 10 και 15 χρόνια περιμένοντας την μονιμοποίηση τους. Αυτή η κοροϊδία των εκτάκτων επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο εδώ και πολύ καιρό. Αν δεν υπήρξαν θύματα ανάμεσα στους ασθενείς μέχρι τώρα αυτό οφείλεται αποκλειστικά στις προσπάθειες των γιατρών και νοσοκόμων μόνιμων και έκτακτων που στελεχώνουν τα νοσοκομεία με τόσες ελλείψεις γιορτάρες μέρες.
Αντί η νέα κυβέρνηση να λύσει το πρόβλημα ζήτησε από τους εργαζόμενους να μη πάρουν την άδεια τους ή να την πληρωθούν. Με την άρνηση των γιατρών και των νοσοκόμων τους έδωσε 15ημερα συμβόλαια, και για να καλύψει τα επείγοντα περιστατικά θα αγοράσει υπηρεσίες από τον ιδιωτικό τομέα ταΐζοντας έτσι τους ιδιώτες κλινικάρχες Ετσι συνεχίζει να κρατά στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια τους έκτακτους γιατρούς και νοσοκόμους που σε μεγάλο βαθμό στηρίζουν τα νοσοκομεία. Στο καρδιολογικό της Λάρνακας για παράδειγμα από τους 5 γιατρούς οι 4 είναι έκτακτοι ενώ το γυναικολογικό της Πάφου δεν εργοδοτεί μόνιμο προσωπικό. Παρόμοια προβλήματα έχουν τα τμήματα των Πρώτων βοηθειών, το Χειρουργικό, το Αναισθησιολογικό, το Καρδιολογικό Λευκωσίας και άλλα.
Το πρόβλημα στην στελέχωση των κρατικών νοσοκομείων δεν είναι προσωρινό, που εμφανίζεται μόνο στο τέλος του χρόνου την περίοδο των γιορτών. Οι έκτακτοι γιατροί και νοσοκόμοι καλύπτουν μόνιμες ανάγκες και όχι εποχιακές.
Αντιδρώντας σε αυτή την κατάσταση οι έκτατοι νοσοκόμοι κατέβηκαν σε μονόωρη στάση εργασίας απορρίπτωντας τη πρόταση για 15ήμερα συμβόλαια. Δυστυχώς η ΠΑΣΥΚΙ, η συντεχνεία των κυβερνητικών γιατρών δεν συμμετείχε ούτε σ'αυτή την μονόωρη στάση και αρκέστηκε να προειδοποιεί πως τις συνέπειες από την συνέχιση του θεσμού των εκτάκτων στην υγεία θα την πληρώσουν οι ασθενείς με την υποβάθμιση των υπηρεσιών που τους προσφέρονταιπροσφέρουν.
Αυτή η στάση ανοχής της ηγεσίας των συντεχνιών δεν μπορεί να φέρει λύση στα προβλήματα των εκτάκτων γιατρών και νοσοκόμων και στα προβλήματα της Υγείας. Αυτά τα μέτρα το μόνο αποτέλεσμα που μπορούν να έχουν είναι να εκτονώσουν τον θυμό την αγανάκτηση των εργαζομένων στα Κρατικά Νοσοκομεία.
Οι έκτακτοι καλύπτουν μόνιμες ανάγκες προσωπικού όπως αναγκάστηκε να παραδεχτεί και η ίδια η υπουργός Υγείας και χρειάζεται να μονιμοποιηθούν όλοι για να λυθεί οριστικά το πρόβλημα. Μόνος τρόπος για να αναγκάσουν την κυβέρνηση να προχωρήσει στη μονιμοποίηση τους είναι οι κινητοποιήσεις όλων των εργαζομένων στα κρατικά νοσοκομεία μόνιμων και εκτάκτων. Όλοι μαζί, γιατροί, νοσοκόμοι και το άλλο παραϊατρικό προσωπικό χρειάζεται να παλέψουν μαζί παίρνοντας πραγματικά και ουσιαστικά απεργιακά μέτρα.
Νίκος Αγιομαμίτης
Ψηφίστηκε τελικά, στις 18 του Δεκέμβρη ο νόμος για την ίδρυση του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου - ΤΕ.ΠΑ.Κ. που θα περιλαμβάνει τα 'γνωστικά αντικείμενα' (θέματα) που μέχρι σήμερα κάλυπταν οι τέσσερις δημόσιες σχολές τριτοβάθμιας εκπαιδευσης του τόπου, δηλαδή το ΑΤΙ, η Νοσηλευτική Σχολή, το ΑΞΙΚ και το Δασικό Κολέγιο.
Στην ουσία προκειται για ένα νομοσχέδιο που είχε κατατεθει από τον Ουράνιο και που είχε αποσυρθεί με την αλλαγή της κυβέρνησης, για να επανακατατεθεί από το νέο υπουργικό συμβούλιο, αφού του άλλαξαν το όνομα και ένα - δυο άλλα σημεία.
Με την επανατατάθεση του νομοσχεδίου, υπήρξε μια έντονη προσπάθεια από πλευράς του ΔΗΣΥ και ειδικά του Προδρόμου για καθυστέρηση της ψήφισης του. Η προσπάθεια αυτή δεν είναι άσχετη με την προώθηση ενός άλλου νομοσχεδίου που προνοεί για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, πίσω από την οποία κρύβονται τεράστια συμφέροντα από ιδιωτικά κολλέγια και πολιτικούς παράγοντες.
Η προσπάθεια καθυστέρησης της ψήφισης του νομοσχεδίου για το ΤΕΠΑΚ δεν είναι άσχετη ούτε με την απόκρυψη των εκατοντάδων θέσεων για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της Ελλάδας που για χρόνια φρόντιζαν κάποιοι να κρύβουν στα συρτάρια του Υπουργείου Παιδείας, με σκοπό εκατοντάδες φοιτητές να καταφεύγουν στα ιδιωτικά κολέγια της Κύπρου, αφού δεν εξασφάλιζαν μια θέση στα Ελληνικά πανεπιστήμια. Το ποιο Πανεπιστήμιο θα λειτουργήσει πρώτα - το ΤΕΠΑΚ ή το ιδιωτικό- έχει πολύ μεγάλη σημασία για το ποιός θα προλάβει να αρπάξει το μεγαλύτερο κομμάτι της πίττας που λέγεται "φοιτητές" και άρα δίδακτρα, μεταπτυχιακά κλπ.
Ευτυχώς, η κωλυσιεργεία αυτή ξεπεράστηκε κάτω από το βάρος των κινητοποιήσεων των φοιτητών που συγκεντρώθηκαν έξω από τη Βουλή ζητώντας την άμεση ψήφιση του. Κάτω από το βάρος των κινητοποιήσεων των Δασικών Υπαλλήλων και των φοιτητών του Δασικού Κολεγίου απετράπει και η προκλητική προσπάθεια της κυβέρνησης να αποκλείσει το 'γνωστικό αντικείμενο' (τα θέματα) του Δασικού Κολεγίου από το νέο Πανεπιστήμιο. Κάποιο αποτέλεσμα είχαν και οι κινητοποιήσεις του προσωπικού των υφιστάμενων σχολών, για την διαφύλαξη των δικαιωμάτων τους μετά τη λειτουργία του ΤΕΠΑΚ.
Η απόφαση για ιδρυση του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου στην Κύπρου, το οποίο σταδιακά θα αντικαταστήσει τις σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δεν προέκυψε από την υπερβολική ευαισθησία των κυβερνήσεων Κληρίδη και Παπαδόπουλου για τα θέματα παιδείας και έρευνας. Έχει επιβληθεί από τις ανάγκες της αγοράς στην οποία είναι προσανατολισμένη η εκπαίδευση στην Κύπρο και που δεν χρειάζεται πλέον την ανώτερη εκπαίδευση (σε αντίθεση με τις δεκαετίες ΄70 και ΄80), αλλά αντίθετα επιβάλλει την ανωτατοποίηση με σκοπό τα πιο πολλά κερδη για τους κεφαλαιοκράτες, είτε αυτοί είναι εργοδότες επιστημόνων, είτε ιδιοκτήτες πανεπιστημίων.
Είναι μέσα σ'αυτά τα πλαίσια που ετοιμάζεται και το νομοσχέδιο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Ακριβώς αυτό είναι που έχουν συναποφασίσει και οι κυβερνήσεις των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Συνόδους της Μπολώνια, της Πράγας και του Βερολίνου: ότι δηλαδή, η εκπαίδευση πρέπει να ανοίξει περισσότερο στην αγορά, ότι πρέπει να μειωθεί η αξία των πτυχίων της ανώτατης εκπαίδευσης (με τις ανωτατοποιήσεις τύπου ΤΕΙ) , να προωθηθεί ακόμη περισσότερο ο ανταγωνισμός για απόκτηση όλο και περισσότερων μεταπτυχιακών και διδακτορικών διπλωμάτων κλπ για να μπορεί κάποιος να μπεί στην αγορά εργασίας και ότι πρέπει αυτή η προσπάθεια να είναι κοινή σ'όλη την ΕΕ. Σκοπός; Να υπάρχει από τη μια, επιστημονικά καταρτισμένο προσωπικό στην αγορά , διαθέσιμο σε μεγάλους αριθμούς, έτοιμο να εργοδοτηθεί με χαμηλότερους μισθούς και οφελήματα. Από την άλλη, να υπάρχει συνεχής ζήτηση του προϊόντος που πουλούν τα ιδιωτικά πλέον πανεπιστήμια, που 'εχουν μετατραπεί σε κανονικές επιχειρήσεις.
Αρα, η επιθυμία των φοιτητών και όσων ενδιαφέρονται να σπουδάσουν ή να πάρουν ένα πρόσθετο δίπλωμα, καμιά σχέση δεν έχει με τις προθέσεις των κεφαλαιοκρατών. Αντίθετα, οι αγώνες που δίνουν σήμερα οι Γάλλοι και Έλληνες φοιτητές και καθηγητές πανεπιστημίων ενάντια στα σχέδια των κυβερνήσεων τους για ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης και υποθήκευση της στις ορέξεις του κεφαλαίου, μας ανοίγουν το δρόμο για διεκδίκηση μιας δωρεάν και ελεύθερης παιδείας, που θα έχει σαν στόχο της κάλυψη των αναγκών μας και την βελτίωση της ζωής μας και όχι τα κέρδη μιας χούφτας καπιταλιστών.
Αντώνης Σαρρής
Τελικά η κυβέρνηση απέλασε τους τέσσερις από τους πέντε Πακιστανούς φοιτητές που συνελήφθησαν στο αεροδρόμιο Πάφου παρά το ότι παραδέχτηκε ότι δεν είχαν καμιά σχέση με τρομοκρατία. Ο Παπαδόπουλος μάλιστα έδωσε πλήρη κάλυψη στις ενέργειες της αστυνομίας, δηλώνοντας ότι καλύτερα να είμαστε προσεχτικοί για να προλάβουμε.
Το τι θα σημαίνει βέβαια αυτή η ιστορία για τις ζωές των Πακιστανών φοιτητών, που το έγκλημα τους ήταν ότι θέλησαν να βγάλουν κανένα μεροκάματο και να καλύψουν τα έξοδα των σπουδών τους, για τον Παπαδόπουλο φαίνεται να είναι αδιάφορο. Ο πέμπτος φοιτητής που γλίτωσε την απέλαση, παρακάλεσε την κυβέρνηση να στείλει ένα χαρτί στην κυβέρνηση του Πακιστάν που να λέει ότι οι τέσσερις δεν έχουν σχέση με την τρομοκρατία, αφού όπως είπε οι αρχές του Πακιστάν θα τους συλλάβουν και θα τους φυλακίσουν ξανά για τρομοκράτες. Σε μια χώρα με δικτατορικό καθεστώς, κάτω από την πίεση τους Μπούς και των Αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών, στο γενικότερο κλίμα τρομολαγνείας, για του τέσσερις Πακιστανούς φοιτητές ίσως αυτό να σημαίνει το στιγματισμό τους για την υπόλοιπη τους ζωή.
Θα ήταν γελοίοι η κυβέρνηση και η αστυνομία αν δεν ήταν πραγματικά τόσο επικίνδυνοι. Τη μέρα της σύλληψης των φοιτητών ο Βοηθός αρχηγός αστυνομίας παρέλαυνε από τα παράθυρα των καναλιών, μη μπορώντας να κρύψει την περηφάνια του για τη διαφαινόμενη επιτυχία της Κυπριακής αστυνομίας, το διεθνές ενδιαφέρον και την συνεχή επαφή και ανταλλαγή πληροφοριών που είχαν με τις αμερικάνικες αρχές. Στην ερώτηση όμως των δημοσιογράφων αν η αστυνομία έχει στα χέρια της κάποια στοιχεία που να δείχνουν την ενοχή των φοιτητών, απαντούσε κυνικά ότι Πακιστανοί και Μουσουλμάνοι η ώρα πέντε το πρωί κοντά στο αεροδρόμιο Πάφου τι γύρευαν άρα μάλλον είναι ένοχοι.
Είναι ντροπή για την κυβέρνηση και το ΑΚΕΛ, που σε κάποιες άλλες εποχές κατάγγελλε τη κυβέρνηση και την αστυνομία για τις σχέσεις και την συνεργασία τους με τις Αμερικανικές και Ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες τώρα να διαφημίζει τη στενή συνεργασία μαζί τους.
Την απέλαση των τεσσάρων φοιτητών δεν πρέπει να την αντιμετωπίσουμε σαν μια ακόμα γκάφα της αστυνομίας. Είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που δείχνει τον αντιδραστικό και φιλοϊμπεριαλιστικό χαρακτήρα της κυβέρνησης που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητο. Αλώστε δεν είναι η πρώτη φορά που κυβέρνηση και αστυνομία έχουν αυτή την στάση απέναντι στους μουσουλμάνους που κατοικούν εδώ. Πέρσι στην διάρκεία των κινητοποιήσεων ενάντια στο Πόλεμο στο Ιράκ όσοι Παλαιστίνοι, Άραβες, Πακιστανοί και άλλοι Μουσουλμάνοι πήραν μέρος στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις βρέθηκαν στο στόχαστρο της Αστυνομίας. Όπως κατάγγειλε τότε η Συμμαχία Σταματήστε το Πόλεμο η αστυνομία συνεχώς απειλούσε και εκβίαζε τους Μουσουλμάνους ακτιβιστές ότι αν δεν σταματήσουν να παίρνουν μέρος στις διαδηλώσουν θα τους απελάσουν.
Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ όρισε τις 20 του Μάρτη σαν διεθνή μέρα δράσης ενάντια στο Πόλεμο και την κατοχή του Ιράκ. Είναι μια καλή ευκαιρία το αντιπολεμικό κίνημα όπως και πέρσι στις 15 του Φλεβάρη να δώσει την απάντηση του στον Μπούς και τους ντόπιους συνεργάτες του. Οι ξένοι εργάτες, φοιτητές, οι Μουσουλμάνοι ακτιβιστές είναι σύμμαχοι μας ενάντια στους πολέμους και το σύστημα που τους γεννά.
Π.Μ.