Με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου θα κλείσει το σφαγείο Πάφου μετά τις 30 Απριλίου του 2004 που λήγει η προθεσμία που έθεσε η κυβέρνηση προκειμένου να εναρμονιστεί με τις προδιαγραφές της Ε.Ε.
Το κυριότερο επιχείρημα που χρησιμοποιήθηκε είναι πως ακόμη και αν εκσυγχρονίζονταν το σφαγείο ή ανεγείρονταν νέο λόγω των αλλαγών στην εμπορία κρεάτων και τη σφαγή ζώων το σφαγείο δεν θα ήταν βιώσιμο. Σε αυτή την απόφαση κατέληξαν εμπειρογνώμονες των Υπουργείων Οικονομικών, Εσωτερικών, και Γεωργίας, μετά απο μελέτη που έγινε για λογαριασμό του Δήμου Πάφου. Σήμερα οι ζημιές από τη λειτουργία του σφαγείου ανέρχονται στο 1,6 εκατομμύρια λίρες και το κόστος για την ανέγερση νέου υπολογίζεται γύρο 1.3 εκατομμύρια λίρες. Λεφτά που ο δήμος Πάφου δεν διαθέτει ενω η κυβέρνηση δεν είναι πρόθυμη να καλύψει αυτό το κόστος για αυτό και αποφάσισαν να το κλείσουν.
Οι 34 εργαζόμενοι του σφαγείου με τη συμπαράσταση του συνδέσμου κρεοπωλών Πάφου αντέδρασαν έντονα σε αυτή την απόφαση. Οι συντεχνίες μετά από μια πρώτη 24ωρη απεργία κάτω από την πίεση των εργαζομένων, προσανατολίζονται στην κήρυξη απεργίας σε όλες τις υπηρεσίες του Δήμου. Είναι αποφασισμένοι να κλιμακώσουν τα απεργιακά μέτρα, με στόχο όμως όχι την ανατροπή της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου, αλλά τη εξασφάλιση των εργαζομένων μετά τη διακοπή λειτουργίας του σφαγείου. Οι εργαζόμενοι απαιτούν να μεταταχθούν σε άλλες κρατικές ή δημοτικές υπηρεσίες, χωρίς να χάσουν οτιδήποτε από τα δικαιώματά τους και να μην απολυθεί κανείς τονίζοντας ότι δεν πρόκειται να πληρώσουν αυτοί τα σπασμένα της ένταξης στην Ε.Ε.
Τόσο οι εργαζόμενοι όσοι και οι κρεοπώλες κατηγορούν το δημοτικό συμβούλιο και την κυβέρνηση ότι βάζουν λουκέτο στο σφαγείο αγνοώντας τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν στους καταναλωτές και τους κτηνοτρόφους της επαρχίας.
Ο πρόεδρος της Αγροτικής κατάγγειλε πως το δημοτικό συμβούλιο συναίνεσε στο κλείσιμο του σφαγείου με αντάλλαγμα το κράτος να καλύψει τη συσσωρευμένη ζημιά. Ανάλογες καταγγελίες διατύπωσε και ο πρόεδρος των κρεοπωλών, ο οποίος μάλιστα υποστήριξε πως γύρω από την περιοχή του σφαγείου αγοράστηκαν τεμάχια γης από παράγοντες των δημοτικών συμβουλίων της Πάφου και της Γεροσκήπου γιατί ήταν σίγουροι πως το σφαγείο θα κλείσει και θα μετατρέψουν αυτά τα τεμάχια σε προνομιούχα οικόπεδα.
Πολλές αμφιβολίες δημιούργησε και η έκθεση από τους εμπειρογνώμονες των υπουργείωνη οποία αναφέρει πως το σφαγείο των Αγίων Τριμιθιάς μπορεί να εκσυγχρονιστή και να συνεχίσει να λειτουργεί και μετά την ένταξη στην Ε.Ε. ενώ αντίθετα, για το σφαγείο της Πάφου αναφέρει πως δύσκολα θα μπορέσει να τα καταφέρει. Αυτά τη στιγμή που τουλάχιστον ένα μήνα ενωρίτερα είχαν στα χέρια τους έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα σφαγεία στα οποία αναφέρονταν πως το σφαγείο της Πάφου με μικρές δαπάνες για βελτιώσεις και καλή θέληση μπορεί να λειτουργήσει με βάση τις Ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Αντίθετα για το σφαγείο των Αγίων Τριμιθιάς αναφερόταν πως αντιμετωπίζει σωρεία προβλημάτων και είναι δύσκολο να μπορέσει να λειτουργήσει με βάση τα Ευρωπαϊκά πρότυπα. Αυτή η έκθεση των Ευρωπαίων ελεγκτών που αποστάληκε μετά απο επιθεώρηση όλων των σφαγείων της Κύπρου φαίνεται πως αγνοήθηκε απο τις κτηνιατρικές υπηρεσίες.
Πίσω από την απόφαση για το κλείσιμο του σφαγείου Πάφου και όλων των περιφερειακών σφαγείων, τα οποία δεν πληρούν τους όρους λειτουργίας που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση, κρύβονται μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και κυρίως παίζεται ο έλεγχος, η υγιεινή και η ποιότητα των κρεάτων που κυκλοφορούν στην αγορά.
Σήμερα στην Κύπρο λειτουργούν συνολικά 3 Δημοτικά σφαγεία 29 κοινοτικά και ένα ιδιωτικό. Από το σύνολο αυτών των σφαγείων πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτει η Ε.Ε. μόνον τα σφαγεία της Κοφίνου, της Πόλεως Χρυσοχούς και το ιδιωτικό σφαγείο Εγγλεζάκη που λειτουργεί στον Άγιο Ιωάννη της Μαλούντας. Εκτός απο αυτά τα τρία η κυβέρνηση έπρεπε να αποφασίσει για το μέλλον δύο ακόμη σφαγείων της Πάφου και των Αγίων Τριμιθιάς.
Η φιλελευθεροποίηση, η ιδιωτικοποίηση ουσιαστικά και η λειτουργία της σφαγής και εμπορίας κρεάτων στην λογική του ανταγωνισμού και του κέρδους που επιβάλλουν οι νόμοι της αγοράς είναι βέβαιο πως θα οδηγήσει σε αλματώδη αύξηση των τιμών. Ήδη η απόφαση του σφαγείου της Κοφίνου για αύξηση των τελών σφαγής προκάλεσε την πρώτη θύελλα διαμαρτυριών. Η αύξηση όμως των τιμών και η όξυνση του ανταγωνισμού για μεγαλύτερα κέρδη σε συνδυασμό με την ελλιπή στελέχωση των διαφόρων κρατικών υπηρεσιών, που θα είναι επιφορτισμένες με τον έλεγχο της σφαγής ζώων, εξαιτίας της λιτότητας και των περικοπών, προκαλεί εύλογες ανησυχίες για την υγιεινή των κρεάτων που θα κυκλοφορούν πλέον στην αγορά.
Αλώστε μπορεί σήμερα να προβάλλουν το επιχείρημα ότι η αναβάθμιση των σφαγείων σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές θα φέρει καλύτερη ποιότητα αλλά αυτό που κρύβουν είναι ότι ίσως η μεγαλύτερη απειλή για την υγεία μας από τη κατανάλωση κρέατος, η αρρώστια των τρελών αγελάδων, παράχθηκε μέσα στην ίδια την Ε.Ε. Ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που έφερε η ιδιωτικοποίηση στη παραγωγή, στους υγειονομικούς ελέγχους και την εμπορία κεράτων. Οι "ευρωπαϊκές προδιαγραφές", οι ιδιωτικοποιήσεις στην παραγωγή και την εμπορία τροφίμων, στην ουσία σημαίνουν τρελά κέρδη για τους καπιταλιστές, τρελές τιμές για τους εργαζόμενους, τρελές αγελάδες και κίνδυνους για την υγεία μας.
Ένα ακόμα ζήτημα που μένει στα κρυφά είναι η διαχείριση των υπολειμμάτων και υποπροϊόντων από τη σφαγή των ζώων. Δηλαδή, τα εντόσθια, το αίμα, το λίπος και τα δέρματα των χοίρων. Υπάρχει συμφωνία του σφαγείου Κοφίνου με ιδιωτική εταιρία η οποία τα παραλαμβάνει τα επεξεργαζόταν και κατασκεύαζε κρεατάλευρα που τα πωλούσε για ζωοτροφές. Μετά την απαγόρευση των κρεατάλευρων (θεωρούνται ένοχα για τη νόσο των τρελών αγελάδων), η εταιρία εισπράττει από τότε επιδότηση γύρω στις 150 λίρες το τόνο. Ταυτόχρονα, η εταιρία συνεχίζει να επεξεργάζεται το λίπος των ζώων, παράγοντας μεγάλες ποσότητες λαδιού, το οποίο πωλεί στην αγορά ή το εξαγάγει. Το λάδι αυτό χρησιμοποιείται για την παρασκευή σαπουνιού και για την παρασκευή αρωμάτων. Ενώ εισπράττει επιδότηση παράγει και τα κρεατάλευρα που πωλεί στην Τσιμεντοποιία Βασιλικού.
Οι εργαζόμενοι στο σφαγείο της Πάφου έχουν απόλυτο δίκαιο όταν καταγγέλλουν ότι η πολιτική της κυβέρνησης θα βλάψει την τσέπη και την υγεία μας. Πρέπει να έχουν την συμπαράσταση του κάθε εργαζόμενου, δίνουν μια μάχη που μας αφορά όλους μας. Τα μέτρα πρέπει να κλιμακωθούν γιατί πραγματικά οι απλοί εργαζόμενοι είναι οι μόνοι που μπορούν να βάλουν φραγμό στην τρέλα της αγοράς.
Πέτρος Μιχαήλ
Η αυθόρμητη στάση εργασίας τον περασμένο Νιόβρη έκοψε την φόρα της κυβέρνησης και την πρόθεση της να ιδιωτικοποιήσει τα πλυντήρια των Κρατικών Νοσοκομείων και του Ψυχιατρείου Μια αυθόρμητη απεργία, η οποία ξέσπασε από τα κάτω, από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Οι εργαζόμενοι στα πλυντήρια του Νοσοκομείου και του Ψυχιατρείου Αθαλάσσας θεωρούσαν πως το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης των πλυντηρίων είχε λήξει με την πτώση της Κυβέρνησης Κληρίδη η οποία ήταν υπέρμαχος της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης των πλυντηρίων αλλά και των ίδιων των Νοσοκομείων. Φαίνεται όμως πως η νέα κυβέρνηση είχε παρόμοια σχέδια αφού λίγους μήνες μετά που κέρδισε τις εκλογές προχώρησε στην διαδικασία νέων προσφορών από τους ίδιους τρεις προσφοροδότες που υπέβαλαν προσφορές προς την κυβέρνηση Κληρίδη, αφού οι πρώτες προσφορές ήταν υπερδιπλάσιες του σημερινού κόστους.
Η έκπληξη και ο θυμός οδήγησαν τους 100 περίπου εργαζόμενους να σταματήσουν αμέσως την δουλεία τους. Κάτω από την πίεση οι ηγεσίες των συντεχνιών μια εβδομάδα αργότερα κάλεσαν δεύτερη στάση εργασίας. Οι εργαζόμενοι σε εκδήλωσης διαμαρτυρίας έξω από την Βουλή πήραν τις υποσχέσεις του προέδρου της Βουλής και ΓΓ του ΑΚΕΛ Δημήτρη Χριστόφια ο οποίος τους είπε: " Είμαι και εγώ άνθρωπος της εργατιάς και θα θέσω το θέμα στον πρόεδρο της Δημοκρατίας". Όμως το θέμα δεν έληξε. Μπορεί να πάγωσε τώρα λόγω των αντιδράσεων των εργαζομένων και του πολιτικού κόστους για τη νέα κυβέρνηση, όμως αυτό το ζήτημα μπορεί να ξανανοίξει οποτεδήποτε και πιο πιθανά με την λειτουργία του Νέου Νοσοκομείου Λευκωσίας.
Μόνο οι αγώνες των ιδίων των εργαζομένων μπορούν να ανατρέψουν αυτή την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων όπως ακριβώς κατάφεραν να ανατρέψουν τα σχέδια της κυβέρνησης Κληρίδη αλλά και τώρα του Παπαδόπουλου που ήθελε να πάρει νέες προσφορές για την ιδιωτικοποίηση των πλυντηρίων στα Κρατικά Νοσοκομεία.
Ν.Α.