Ενώ οι φορτηγατζήδες δηλώνουν αποφασισμένοι να επαναφέρουν τα απεργιακά μέτρα αν η κυβέρνηση δεν ικανοποιήσει τα αιτήματα τους η ηγεσία τους μαζί με την ηγεσία της ΠΟΒΕΚ δέχτηκαν την δημιουργία μιας κοινής νομικής επιτροπής. Δηλαδή οι δικηγόροι της ΠΟΒΕΚ μαζί με τους δικηγόρους της Κυβέρνησης θα ψάξουν να δώσουν λύση.
Το πρόβλημα των φορτηγατζήδων δεν είναι νομικό, είναι πολιτικό. Η πρόταση της κυβέρνησης ήταν ένας ελιγμός για να παγώσει την οργή και το θυμό των φορτηγατζήδων, και να σπάσει την αγωνιστική τους διάθεση.
Οι φορτηγατζήδες έδειξαν μια πρωτόγνωρη αγωνιστική διάθεση προχώρησαν σε απεργία παρά τις εκκλήσεις όλων να μη προχωρήσουν σε μέτρα μέχρι τις 14 του Οχτώβρη που θα είχαν συνάντηση με το Υπουργό συγκοινωνιών. Έκοψαν δρόμους και περιφρούρησαν την απεργία τους με το μάζεμα τους σε καίριους κυκλοφοριακούς κόμβους και πόστα όπως λιμάνια και άλλους χώρους από όπου θα μπορούσε να γίνει μεταφορά εμπορευμάτων όπως ζωοτροφές κλπ. Αυτή την φανταστική διάθεση και αποφασιστικότητα προσπαθεί να παγώσει η πρόταση της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση θέλει να καταργήσει της άδειες "Α" για σκοπούς εναρμόνισης με την Ευρωπαϊκή Ένωση αδιαφορώντας αν αυτό θα καταστρέψει τους φορτηγατζήδες και τις οικογένειες τους. Μέχρι σήμερα οι φορτηγατζήδες μπορούσαν να πουλήσουν την άδεια "Α" και να πάρουν έτσι ένα μικρό ποσό σαν το εφάπαξ της σύνταξης τους.
Η κυβέρνηση τους φορτώνει ακόμα και τις τεχνικές αλλαγές που θα πρέπει να κάνουν στα φορτηγά τους αφού τους πληρώνει μόνο το 50%, των εξόδων τους. Είναι πράγματι αναγκαίες κάποιες αλλαγές που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια των φορτηγών, όπως η εγκατάσταση στα φορτηγά ταχογράφων και άλλων εξαρτημάτων αλλά το κόστος δεν πρέπει να το πληρώσουν οι οδηγοί. Μιλάμε για μερικές χιλιάδες λίρες που τσιγκουνεύεται να τα δώσει ενώ χαρίζει εκατομμύρια σε αυτους που φυγάδευσαν τα κεφάλαια τους στο εξωτερικό (περίπου 4.6 δις λίρες) για να τα ξαναφέρουν και να είναι απαλλαγμένα για πάντα απο οποιαδήποτε φορολογία.
Η πρόταση του Υπουργού Συγκοινωνιών και Έργων βάζει σαν προϋπόθεση για να μπορεί να συσταθεί και να εγγραφεί μια εταιρεία, να έχει 25 φορτηγά. Αυτό σημαίνει πως τέτοιες εταιρείες μπορούν να εγγράψουν μόνο οι μεγάλες εταιρίες όπως η CYPARCO και άλλες, ενώ οι φορτηγατζήδες θα αναγκαστούν να πουλήσουν τα φορτηγά.
Η κυβέρνηση κτυπάει σήμερα τους φορτηγατζήδες, αύριο θα είναι η σειρά των πατατοπαραγωγών, των εσπεριδοκαλιεργητών, των οδηγών ταξί, των κτηνοτρόφων κλπ. Ο αγώνας των φορτηγατζήδων δεν είναι μόνο δικό τους πρόβλημα, μας αφορά όλους γιατί κοντράρει την πολιτική της κυβέρνησης που θέλει για χάριν την εναρμόνισης να κτυπήσει κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων και να φορτώσει το κόστος της ένταξης στις πλάτες των εργαζομένων και των απλών ανθρώπων.
Το ΑΚΕΛ δηλώνει ποντιοπηλατικά πως "εμείς σας το λέγαμε πως η ένταξη θα σημαίνει κόστος" και αφήνει να περνάνε οι αλλαγές παρασέρνοντας στην καταστροφή διάφορες κατηγορίες απλών και φτωχών ανθρώπων. Είναι δικαιολογημένη η απορία ενός φορτηγατζή "Για ποια αλλαγή μιλάμε αν ο νέος υπουργός εφαρμόζει την πολιτική που θα εφάρμοζε και Φούλης, ο υπουργός του Συναγερμού"
Όλοι έπεσαν πάνω στους φορτηγατζήδες για να αναστείλουν την απεργία, από τον υπουργό Συγκοινωνιών, τον Αναστασιάδη μέχρι τον Χριστόφια. Έστω και αν τα κατάφεραν προσωρινά, οι φορτηγατζήδες δηλώνουν έτοιμοι να κατέβουν ξανά σε απεργία και αυτή τη φορά ακόμα πιο δυναμικά. Μόνο με τους δικούς τους αγώνες μπορούν να κερδίσουν. Μπορεί να μην είχαν τη συμπαράσταση από τα κανάλια και τις εφημερίδες όμως είχαν την συμπαράσταση των οδηγών λεωφορείων, των οδηγών ταξί και άλλων.
Σήμερα οι φορτηγατζήδες αύριο εμείς. Γ'αυτό πρέπει να έχουν την συμπαράσταση κάθε εργαζόμενου. Τον δρόμο για να νικήσουν τον δείχνει ο αγώνας των Γάλλων και των Ελλήνων φορτηγατζήδων οι οποίοι μόλις πριν μερικά χρόνια κατέβηκαν σε απεργία και παρέλυσαν τις μεταφορές στην Γαλλία και την Ελλάδα και κατάφεραν να κερδίσουν.
Νίκος Αγιομαμίτης
Όπως και σε αρκετά άλλα θέματα, έτσι και στα περιβαλλοντικά, η κυβέρνηση του Τάσσου Παπαδόπουλου προτίμησε να ακολουθήσει τα βήματα και τις προειλημμένες αποφάσεις της προηγούμενης κυβέρνησης. Ενώ οι διακυρήξεις του μιλούσαν για αλλαγή στον τρόπο προσέγγισης των περιβαλλοντικών θεμάτων και των έργων ανάπτυξης, με την ανάληψη της εξουσίας όλα ξεχάστηκαν.
Εφτά μήνες μετά την εκλογή Παπαδόπουλου, η κυβέρνηση προχώρησε στην υλοποίηση μιας απόφασης της κυβέρνησης Κληρίδη για δημιουργία δρόμου μέσα από το δάσος της Αθαλάσσας. Ο δρόμος που θα ήταν τεσσάρων λωρίδων κυκλοφορίας και θα ένωνε τον ανισόπεδο κόμβο στη Βιομηχανική περιοχή Στροβόλου με το δρόμο Γερίου - Αγλαντζιάς θα προκαλούσε τεράστια οικολογική καταστροφή σε ένα μοναδικό πνεύμονα πρασίνου στα όρια της Λευκωσίας. Ήδη με την έναρξη των εργασιών περίπου 600 δέντρα εκριζώθηκαν. Ευτυχώς, κάτω από το βάρος των αντιδράσεων που ξεσήκωσε αυτή η ενέργεια και των κινητοποιήσεων που οργανώθηκαν από τους οικολόγους και άλλους, η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να κάμει πίσω.
Ο υπουργός Εσωτερικών δήλωσε ότι η κυβέρνηση βρέθηκε προ τετελεσμένων και ότι εάν ο σχεδιασμός του δρόμου γινόταν σήμερα θα ήταν πολύ διαφορετικός. Όμως, χρειάστηκαν οι κινητοποιήσεις του κόσμου για να γίνουν σε μια βδομάδα όσα δεν έγιναν σε εφτά μήνες και να αποφασίσουν οι υπηρεσίες "να μην κάνουν οδική σύνδεση με το πάρκο Αθαλάσσας, αλλά σύνδεση με διάβαση πεζών" και να μετακινηθεί ο άξονας του δρόμου. Μόνο που θα χρειαστούν 140 χιλιάδες λίρες και καμιά πενηνταριά χρόνια για να έχουμε ξανά το δάσος στην περιοχή.
Σύμφωνα με τα σχέδια της Πολεοδομίας, αναμένεται ότι με την επέκταση της Λεωφόρου Αγλαντζιάς και την μετατροπή της σε τετραπλής κατευθυνσης θα επιρεαστεί και το παρακείμενο δάσος του Πανεπιστημίου. Και σίγουρα θα ακουστούν πάλι δηλώσεις ότι εαν ο σχεδιασμός γινόταν σήμερα θα ήταν διαφορετικός. Αλλά τι να γίνει ... "εμείς έτσι τα βρήκαμε!" και "όπως μας έστρωσε ο Κληρίδης έτσι θα κοιμηθούμε!".
Στο ίδιο μοτίβο προωθείται και η ανέγερση του υποσταθμού της ΑΗΚ στο Τσέρι. Στην ίδια περιοχή προγραμματίζεται να ανεγερθεί και μια κεραία κοινής εκπομπής ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων και υπάρχει ο σοβαρός κίνδυνος να δημιουργούνται αθροιστικά μαγνητικά πεδία με σοβαρότατες επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων της περιοχής. Όπως και στην περίπτωση των Πάνω Πολεμιδιών πριν 2-3 χρόνια, έτσι και τώρα, οι αρμόδιοι αμφισβητούν την ύπαρξη κινδύνων για τη ζωή των ανθρώπων από τέτοιες εγκαταστάεις, αφού δεν υπάρχουν, λένε, έρευνες που να το αποδεικνύουν. Αγνοούν όμως τις δεκάδες "ανεξήγητα" περιστατικά καρκίνου που συμβαίνουν σε τέτοιες περιοχές.
Τα ίδια ισχυρίζονται και για τους πυλώνες υψηλής τάσης της ΑΗΚ που διέρχονται μέσα από την κοινότητα Τίμης στην Πάφο. Στη γειτονιά απ' όπου περνούν οι πυλώνες σημειώθηκαν έξι θάνατοι από καρκίνο ενώ υπάρχουν άλλα τρία περιστατικά. Οι υποσχέσεις για μετακίνηση τους, έμειναν υποσχέσεις με αποτέλεσμα οι κάτοικοι της περιοχής να κατέλθουν σε κινητοποιήσεις.
Τα περιθώρια χρόνου που φαίνεται να έδωσε ο κόσμος στην κυβέρνηση για να κάνει πράξη τις προσδοκίες του, άρχισαν να εξαντλούνται. Και φυσικά, οι αυταπάτες που μπορεί να είχαν κάποιοι ότι μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά η ποιότητα ζωής τους με την αλλαγή στη διακυβέρνηση του τόπου, άρχισαν να διαλύονται. Το πού και πώς θα επεκταθούν τα καλώδια υψηλής τάσης, το ύψος των δαπανών που θα διατεθούν για προστασία της ζωής των ανθρώπων, το πού θα γίνουν οι δρόμοι, το ποιές περιοχές και ποιά τεμάχια γης θα διατεθούν για τη δημιουργία των δρόμων είναι επιλογές που επιβάλλονται στις κυβερνήσεις από το κεφάλαιο για τους δικούς του σκοπούς. Η μόνη επιλογή που μένει στον απλό κόσμο να αντιδράσει είναι η κινητοποίηση. Τελικά μόνο με τις κινητοποιήσεις μπορεί η "λαϊκή επιταγή για αλλαγή" να γίνει πράξη καί όχι μια ακόμα "ακάλυπτη επιταγή" στα συρτάρια της εξουσίας.
Αντώνης Σαρρής
Οι εργαζόμενοι στο πλυντήριο του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας και στα ψυχιατρικά ιδρύματα Αθαλάσσας κατέβηκαν σε στάσεις εργασίας σαν πρώτη αντίδραση στην απόφαση της νέας κυβέρνησης να ζητήσει νέες προσφορές για την ιδιωτικοποίηση των πλυντηρίων.
Έκπληξη και θυμός ήταν τα αισθήματα των εργαζομένων στα πλυντήρια μόλις πληροφορήθηκαν πως και η νέα κυβέρνηση συνεχίζει την ίδια πολιτική με την προηγούμενη για ιδιωτικοποίηση των πλυντηρίων των νοσοκομείων. Πίστεψαν πως αυτό το θέμα είχε λήξει με τη πτώση της κυβέρνησης Κληρίδη η οποία ήταν υπέρμαχος αυτής της πολιτικής.
Τώρα αναγκάζονται να ξαναβγούν στους δρόμους για να υπερασπιστούν τις δουλείες και τα ωφελήματα τους. Χαρακτηριστικά ένας εργαζόμενος δήλωσε στον ΑΣΤΡΑ "Έχει 24χρόνια που κάνω αυτή τη δουλεία αν δώσουν τα πλυντήρια στους ιδιώτες και μας απολύσουν δεν ξέρουμε άλλη δουλεία να δουλέψουμε τι θα γίνουμε." Οι εργαζόμενοι υπερασπίζονται τις δουλείες τους αλλά και τα συμφέροντα όλων μας που θα πληρώσουμε αυτό το κόστος. Οι προηγούμενες προσφορές ήταν υπερβολικά ψηλές συγκρινόμενες με το κόστος που είχε η κρατική διαχείριση των πλυντηρίων Χαρακτηριστικά η χαμηλότερη προσφορά ήταν υπερδιπλάσια του υφιστάμενου κόστους.
Έξω από την Βουλή οι εργαζόμενοι ζήτησαν και συναντήθηκαν με τον Χριστόφια σαν πρόεδρο τη Βουλής ο οποίος του είπε: "Είμαι και εγώ άνθρωπος της εργατιάς και θα θέσω το θέμα στο πρόεδρο της Δημοκρατίας." Όμως οι υπουργοί του ΑΚΕΛ ποία στάση κράτησαν όταν συζητούσαν το θέμα στο υπουργικό και γιατί δεν αντέδρασαν σε μία τέτοια απόφαση να ζητηθούν ξανά νέες προσφορές.
Οι εργαζόμενοι στα πλυντήρια ξέρουν πως μόνο με τους δικές τους αντιδράσεις και τα απεργιακά μέτρα κατάφεραν να κρατήσουν τα πλυντήρια μακριά από τα γεράκια της ιδιωτικοποίησης. Ετσι και τώρα ξέρουν πως μόνο με τους δικούς τους αγώνες και όχι τις υποσχέσεις μπορούν να υπερασπιστούν τις δουλείες τους.
Ν.Α.