Η ετήσια έκθεση του ΥΠ.ΕΞ των ΗΠΑ συμπεριλαμβάνει την Ελλάδα και την Τουρκία στη "μαύρη λίστα" 15 χωρών που κατηγορούνται για το εμπόριο ανθρώπινης σάρκας. Μάλιστα οι ΗΠΑ απειλούν και με οικονομικές κυρώσεις και διακοπή της στρατιωτικής βοήθειας (!) αν οι δύο κυβερνήσεις δεν πάρουν τα κατάλληλα μέτρα μέχρι το φθινόπωρο. Αποτελεί μεγάλη πρόκληση και υποκρισία, όταν ο υπ' αριθμό ένας γκάνγκστερ και έμπορας των πάντων, η αμερικανική κυβέρνηση, "χτυπάει το καμπανάκι" σε άλλους για την πορνεία.
Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας το εμπόριο παιδιών και γυναικών αποτελεί παγκόσμια μια από τις πιο επικερδείς επιχειρήσεις και ανταγωνίζεται το λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων, ενώ τα κέρδη του φτάνουν τα 12 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο. Ιδιαίτερα τα τελευταία 15-20 χρόνια το πρόβλημα της εμπορίας ανθρώπινης σάρκας έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις, αφού η εφαρμογή του δόγματος της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση διέλυσε ολόκληρες οικονομίες χωρών, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής και της Αν. Ευρώπης με αποτέλεσμα εκατομμύρια γυναίκες και παιδιά να οδηγούνται στην πορνεία και στο δουλεμπόριο.
Η κυπριακή δημοκρατία είναι μια από τις χώρες όπου η πορνεία αποτελεί μια καλοστημένη και κερδοφόρα βιομηχανία. Θεωρείται μάλιστα η Κύπρος διαμετακομιστικό κέντρο για το εμπόριο ανθρώπινης σάρκας προς τις χώρες της Ευρώπης. Σύμφωνα με τα στοιχεία υπάρχουν καταγραμμένες σαν εργοδοτούμενες σε διάφορα καμπαρέ, 1200 αλλοδαπές γυναίκες. Όμως ο πραγματικός αριθμός φτάνει στις 5000, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που εργάζονται σε μπιραρίες και αλλού.
Το θέμα της σεξουαλικής εκμετάλλευσης των ξένων καλλιτέχνιδων μπήκε στη βουλή για πολλοστή φορά στα τέλη Ιουνίου. Παρόλο που το ζήτημα αυτό είναι για χρόνια γνωστό στις οργανώσεις, στις διάφορες κυβερνήσεις και στους βουλευτές, όλοι κάνουν τα στραβά μάτια μέχρι να φθάσουν κάθε τόσο κάποιες καταγγελίες από το εξωτερικό ή στις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις που οι ίδιες οι γυναίκες με κίνδυνο της ζωής τους τολμούν να προβούν σε καταγγελίες.
Είναι γι' αυτό που δεν πείθει η υποκριτική στάση κυβέρνησης και βουλής ότι πρόκειται να γίνει τίποτα ουσιαστικό για να προστατευθούν οι γυναίκες αυτές ή να ξηλωθούν τα κυκλώματα των πρακτόρων, των βαρόνων της νύχτας και των λειτουργών μετανάστευσης και της αστυνομίας. Εκείνο όμως που ενισχύει αυτή την κατάσταση και εμποδίζει τις γυναίκες αυτές να ξεφύγουν από τα πλοκάμια της πορνείας είναι οι ίδιοι ρατσιστικοί νόμοι που ισχύουν για τους ξένους. Χρησιμοποιούνται από τους "εργοδότες", τους μεσάζοντες και το Τμήμα Αλλοδαπών για να εκβιάζουν και να κρατούν αυτές τις γυναίκες μέσα σε μια κόλαση χωρίς ελπίδα διαφυγής τις περισσότερες φορές.
Αυτός ήτανε ο υπέρτιτλος σε άρθρο του περιοδικού Σελίδες (29/6) για τους 1000 πλουσιότερους της Βρετανίας. Ανάμεσά τους και ο Στέλιος Χατζηιωάννου του ομίλου επιχειρήσεων 'easy'. Με περιουσία 247 εκατομμύρια λίρες ο Στέλιος κατατάσσεται στην 140η θέση στη λίστα των 1000 πλουσίων. Όπως είναι γνωστό ο Stelios, γόνος πλούσιας εφοπλιστικής οικογένειας ελληνοκυπρίων, είναι ο ιδρυτής της αεροπορικής εταιρείας Easy Jet που την ξεκίνησε με μια "μικρή βοήθεια" 5 εκατ. στερλινών που του έδωσε ο μπαμπάς του το 1995. Στο κυριακάτικο αφιέρωμα της εφημερίδας Καθημερινή (15/6) μαθαίνουμε πως "Ο Στέλιος δεν απήλαυσε την παιδική του ηλικία και θυσίασε την προσωπική του ζωή από πολύ νωρίς για να αποδείξει ότι δεν είναι ένα αχαΐρευτο πλουσιόπαιδο". Το καημένο.
Πάντως πρέπει να του αναγνωρίσουμε την προσπάθεια. Σε ηλικία 22 χρονών ανέλαβε μια ναυτιλιακή εταιρία του μπαμπά και αμέσως κατηγορήθηκε για την έκρηξη στο τάνκερ "Χέηβεν" - στα ανοικτά της Γένοβας - που κόστισε τη ζωή σε πέντε ναυτικούς και προκάλεσε μια από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές στη Μεσόγειο. Επίσης κατηγορήθηκε για προσπάθεια δωροδοκίας των μαρτύρων.
Στα τέλη Μαΐου επισκέφθηκε την Κύπρο ο ελληνικής καταγωγής Αντριου Νάτσιος, επικεφαλής του αμερικανικού προγράμματος βοηθείας.
Ο κ. Νάτσιος σαν ο επικεφαλής αυτής της υπηρεσίας "ανθρωπιστικής" βοήθειας των ΗΠΑ ήταν αυτός που ξεκίνησε να παραχωρεί συμβόλαια εκατομμυρίων δολαρίων σε αμερικανικές εταιρείες για την "ανοικοδόμηση" του Ιράκ τη στιγμή που οι βομβαρδισμοί συνεχίζονταν αδιάκοπα. Ανάμεσα στις εταιρείες αυτές ήτανε η μεγάλη πολυεθνική του πετρελαϊκού τομέα Hulliburton της οποίας αφεντικό υπήρξε ο Nτικ Tσέινι πριν γίνει αντιπρόεδρος του Mπους.
Ο κ. Νάτσιος δεν ξέχασε βέβαια τους πρώην εργοδότες του, την εταιρεία Bechtel, παραδίδοντάς της το δεύτερο μεγάλο συμβόλαιο.
H Mπέχτελ είναι μια πολυεθνική στενά δεμένη με την κυβέρνηση του Mπους και που είναι χωμένη μέχρι το λαιμό στις ιδιωτικοποιήσεις σε πολλές γωνιές του κόσμου. Συμμετείχε στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της ύδρευσης στην Bολιβία. O κόσμος εκεί ξεσηκώθηκε και μετά από ένα πολύχρονο αγώνα κατάφερε να ακυρώσει αυτό το σχέδιο.
H Mπέχτελ ήταν επίσης η κύρια ιδιωτική εταιρία της κοινοπραξίας που ανέλαβε την κατασκευή του Mετρό της Aθήνας, "φουσκώνοντας" το κόστος, εκβιάζοντας και καταφέρνοντας τελικά να κατασκευάσει σταθμούς χωρίς την κατάλληλη αντιπλημμυρική προστασία. Eίναι επίσης ανακατεμένη στην ιδιωτικοποίηση των ναυπηγείων του Σκαραμαγκά.
Τέλος, η Μπέχτελ μαζί με την εταιρεία Λανίτη αποτελούν μια από τις 3 κοινοπραξίες που διεκδικούν το μεγάλο φαγοπότι των εκατομμυρίων λιρών από την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων Λάρνακας και Πάφου με την περιβόητη μέθοδο της διαχείρισης αυτόματης χρηματοδότησης (ΒΟΤ). Οι άλλες δύο κοινοπραξίες είναι του ομίλου Παρασκευαϊδη και του ομίλου Σιακόλα.
Η σύνδεση ανάμεσα στα γεράκια του πολέμου και τα αρπακτικά της αγοράς είναι άμεση. Μαζί λεηλατούν ολόκληρες χώρες και οικονομίες προκαλώντας πότε τη φυσική εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων και πότε καταδικάζοντάς τους στη φτώχεια και την εξαθλίωση για τα κέρδη τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία από τις ετήσιες εκθέσεις των εισηγμένων εταιρειών στο ΧΑΚ για το 2002, οι μισθοί που πήραν τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων 121 εταιρειών από τις 154 ξεπερνούν τα 10,5 εκατομμύρια λίρες (Νέος Τύπος, 7-8 Ιουνίου). Μάλιστα, οι 56 από τις 121 εισηγμένες εταιρείες παραχώρησαν αυξήσεις στους μισθούς των συμβούλων τους για το 2002 από 160% όπως η ΛΟΡΔΟΣ ΧΟΤΕΛΣ μέχρι και 2.566% (A.L.ProChoice)! Μερικά δείγματα "αντιμισθίας" για τους πραγματικούς προνομιούχους:
Η Τράπεζα Κύπρου με αριθμό 18 συμβουλών κατέβαλε 653.000 λίρες, δηλαδή £36.000 λίρες ο καθένας.
Η Ελληνική Τράπεζα πλήρωσε £452,000 σε 10 σύμβουλους, £45.000 ο καθένας.
Η Λαϊκή Τράπεζα £570.000 σε 12 συμβούλους, £47.000 ο καθένας.
Τον υψηλότερο μισθό πήραν οι σύμβουλοι της ShareLink £69.000 και η εταιρεία Phil Andreou £56.406.
Ένας μεγάλος αριθμός συμβούλων, εκτός από τις επιχειρήσεις τους, τα "μπόνους" και τις μετοχές τους σε εταιρείες, είναι ταυτόχρονα μέλη συμβουλίων άλλων εταιρειών και οργανισμών. Φαντάζεται λοιπόν κάποιος σε τι ποσά μπορεί να φτάνει το "χαρτζιλίκι" τους μόνο με το να παρευρίσκονται σε μερικές συνεδριάσεις το χρόνο των ΔΣ των εταιρειών στα οποία είναι μέλη.
Κι όλοι αυτοί οι μισθοί, που στην ουσία δεν αποτελούν το κύριο εισόδημα για τους συμβούλους αλλά ένα χαρτζιλίκι, πληρώθηκαν μετά τις ζημιές των εκατομμυρίων λιρών που ανακοίνωσαν για το 2002 πολλές εταιρείες.