Η Θεσσαλονίκη των 19 - 22 Ιούνη έχει διαψεύσει τις Κασσάνδρες που ήθελαν την πόλη αστυνομοκρατούμενη, με κλειστό το κέντρο για το "περιφερόμενο τσίρκο" των διαδηλωτών και κατεβασμένα τα ρολά.
Αυτό θα ήθελαν πάρα πολύ ο Σημίτης και οι "25" ηγέτες της Ε.Ε . Να επέβαλαν, με συγκεγκριμμένα πρακτικά μέτρα την τρομοκρατία και την απομόνωση για να εμποδίσουν τον κόσμο της Θεσσαλονίκης να συμμετέχει. Όμως το ίδιο το κίνημα είναι αυτό, που μετά την Γένοβα, με την μεγαλύτερη μαζικότητα και την εμβέλεια του, έχει αλλάξει τα δεδομένα.
Οι αρχές της πόλης παραχώρησαν δημοτικούς και δημόσιους χώρους για την εξυπηρέτηση των διαδηλωτών στήνοντας και την απαραίτητη υποδομή.
Επίσης τα στάδια και τα πανεπιστήμια άνοιξαν για να φιλοξενήσουν τις αντί-συνόδους των διαφόρων κινήσεων.
Και τις τέσσερις μέρες της Συνόδου και των Αντί - Συνόδων η διακίνηση με τα λεωφορεία ήταν δωρεάν για τους διαδηλωτές.
Η πόλη λειτουργούσε κανονικά και μόνο κάποια καταστήματα "θωρακίστηκαν" με λαμαρίνες την προηγούμενη και την ημέρα της μεγάλης διαδήλωσης.
Οι "25" ηγέτες της Ε.Ε συνεδρίαζαν απομονωμένοι στο Πόρτο Καράς, πίσω από κοντέινερ, στρατό και αστυνομία γιατί ο κόσμος της Θεσσαλονίκης τους θεωρεί ανεπιθύμητους.
Η πόλη για τέσσερις μέρες ήταν η "δική" μας πόλη. Κέντρο αντίστασης στον καπιταλισμό, τον πόλεμο και το ρατσισμό. Διαδηλώσεις συνδικάτων, κινημάτων, κομμάτων της αριστεράς, εργαζόμενων και νέων ενάντια στα γεράκια του πολέμου και της αγοράς. Και παράλληλα συζητήσαμε, δίνοντας τις δικές μας απαντήσεις, τις δικές μας εναλλακτικές λύσεις απέναντι στην κρίση του συστήματος τους.
Την Πέμπτη 19 Ιούνη, την μέρα που οι ευρωπαίοι ηγέτες, συζητούσαν για την μεταναστευτική πολιτική της ένωσης, δηλαδή πως θα αφήσουν τα εκατομμύρια που έριξαν στην φτώχεια και την ανεργία εκτός των συνόρων τους, το κίνημα αντέδρασε δυναμικά και έδωσε την απάντηση του στην πολιτική του αποκλεισμού και του ρατσισμού με την γεμάτη σε παλμό διαδήλωση των 10 χιλιάδων ανθρώπων.
"Το Νάτο κλείστε, τα σύνορα ανοίξτε", "όχι απελάσεις ρατσιστικές, άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες" μερικά από τα συνθήματα που βροντοφώναζαν οι χιλιάδες εργαζόμενοι, φοιτητές - μαθητές, αντικαπιταλιστές ακτιβιστές, μαζί με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, στην μεγαλύτερη αντιρατσιστική διαδήλωση που έγινε ποτέ στη Θεσσαλονίκη.
Η Εργατική Δημοκρατία, με το πανώ "Ελληνες και Τούρκοι, εργάτες ενωμένοι" διαδηλώσαμε μαζί με το μπλοκ της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο και της Πρωτοβουλίας Γένοβα 2001 που σ΄όλη τη διαδρομή κράτησαν ψηλά την ζωντάνια και τον δυναμισμό της πορείας.
Την Παρασκευή το πρωί συγκεντρωθήκαμε στο άγαλμα Βενιζέλου όπου κατέφθασαν τα πούλμαν από την Αθήνα, Γιάννενα, Πάτρα και αναχωρήσαμε για τον Ν.Μαρμαρά, για την συμβολική κατάληψη του Πόρτο Καρά, του φρουρούμενου κάστρου των 25 από την αστυνομία και τον στρατό.
Εκεί ενωθήκαμε με τις άλλες οργανώσεις και κινήματα των αντικαπιταλιστών και διαδηλώσαμε μέσα από το χωριό του Ν.Μαρμαρά , μέχρι το γήπεδο Ηρακλή, μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα από το Πόρτο Καρά.
Η στήριξη και η συμμετοχή στην διαδήλωση των δημοτικών αρχών του Ν.Μαρμαρά και του Εργατικού Κέντρου Χαλκιδικής ήταν ουσιαστικά αυτό που επέβαλε την άρση της "κόκκινης ζώνης" και άνοιξε το δρόμο στην διαδήλωση να προσεγγίσει το "φρούριο" των 25. Η κήρυξη απεργίας την ίδια μέρα, από το Εργατικό Κέντρο Χαλκιδικής, έδωσε την δυνατότητα στους εργαζόμενους της Χαλκιδικής να συμμετάσχουν στην διαδήλωση οργανωμένα με τα σωματεία τους, συνδέοντας τα ιδιαίτερα προβλήματα του κλάδου τους με τα αιτήματα του αντικαπιταλιστικού κινήματος.
Κορυφαία στιγμή της εκδήλωσης ήταν η είσοδος 50 αντιπρόσωπων των απεργών μεταλλωρύχων, από τα ορυχεία Στρατωνίου, στον Μαρμαρά, με τις στολές και τις κάσκες τους στο γήπεδο, όπου αυθόρμητα άρχισαν να βροντοφωνάζουν με σηκωμένες γροθιές "εργατιά, εργατιά, ενωμένη σαν γροθιά". Το μπλοκ της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο και της Πρωτοβουλίας Γένοβα 2003 ανταπάντησε με το σύνθημα "νίκη, νίκη τώρα στους μεταλλωρύχους".
Την συγκέντρωση καλωσόρισε ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Μαρμαρά, έπειτα πήρε τον λόγο ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Μαρμαρά.
Εκπρόσωπος των μεταλλωρύχων διάβασε ψήφισμα "Είμαστε εμείς εδώ οι 50 εκπρόσωποι αλλά οι συνάδελφοι μας συνεχίζουν να κρατάνε το μετερίζι του μεταλλείου. Ευχαριστούμε όλους εσάς που συμπαραστέκεστε στον αγώνα μας. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι τελικής δικαίωσης." Το σύνθημα ξέσπασε αυθόρμητα από τους διαδηλωτές. "θέλουμε ειρήνη, θέλουμε δουλειά. Γι' αυτό παλεύει η εργατιά"
Μετά πήρε τον λόγο ο εκπρόσωπος της COBAS, των ιταλικών συνδικάτων βάσης και στην συνέχεια μίλησε μέλος της συντονιστικής επιτροπής των κατοίκων. Ακολούθησαν χαιρετισμοί από τους εκπροσώπους των κινήσεων που συμμετείχαν στη διαδήλωση.
Η πορεία της Πρωτοβουλίας Γένοβας και της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο έγινε από τον κύριο δρόμο που οδηγεί στο Πόρτο Καράς, μέχρι τον αστυνομικό κλοιό.
Το βράδυ της ίδιας μέρας, στο άγαλμα Βενιζέλου, η Πρωτοβουλία Γένοβα 2001 και η Συμμαχία Σταματήστε τον πόλεμο οργάνωσαν εκδήλωση-συναυλία υποδοχής των ξένων αντιπροσωπειών. Ήμασταν εκεί σύντροφοι από το αντικαπιταλιστικό κίνημα της Τουρκίας, της Μακεδονίας, από την Αίγυπτο, Ιταλία και Κύπρο.
Την ίδια ώρα συναυλίες γίνονταν και από άλλα κινήματα, σ'άλλα μέρη της Θεσσαλονίκης.
Σάββατο, 21 Ιουνίου, η Θεσσαλονίκη από το πρωί ζει στο ρυθμό των αντί - συνόδων και της αναμονής της απογευματινής διαδήλωσης.
Σε στάδια και σε πανεπιστήμια οι διάφορες κινήσεις και πρωτοβουλίες οργανώνουν συζητήσεις όπου εκατοντάδες ακτιβιστές, στην πλειοψηφία τους νέοι άνθρωποι, καταγγέλλουν την σύνοδο των "25" και την πολιτική που επεξεργάζονται στο "φρούριο-Καρά, αλλά το κυριότερο συζητούν πως θα παλέψουν για μια άλλη κοινωνία, χωρίς πολέμους, φτώχεια και αθλιότητα.
Η αντί-σύνοδος που διοργάνωσε η Πρωτοβουλία Γένοβα και η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο το Σάββατο το πρωί, ξεκίνησε με τον κύκλο "Ιμπεριαλισμός, Πόλεμος, Αντίσταση" και συνεχίστηκε και το μεσημέρι με τέσσερις παράλληλες συζητήσεις για την Παλαιστίνη, τη Μέση Ανατολή, τη δύναμη των ΗΠΑ και τον αντιιμπεριαλισμό.
Με το τέλος των συζητήσεων ξεκινούμε από το Ιβανόφειο, πορεία προς το άγαλμα του Βενιζέλου, χώρος συγκέντρωσης και εκκίνησης της μεγάλης διαδήλωσης για το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, τη ΓΣΣΕ και άλλων κινήσεων. Δυστυχώς το ΚΚΕ, υποτιμώντας όλο αυτό τον κόσμο, ακολούθησε νωρίτερα δική του ξεχωριστή πορεία και τελική εκδήλωση.
Μπροστά στην εξέδρα ήταν το πανό του Σωματείου Ελληνικών Πετρελαίων, το πανό του σωματείου των εργαζομένων στα Σούπερ Μάρκετ Lidi, ακόμη ήταν εκεί η ΠΟΕ-ΟΤΑ, η ΟΜΕ-ΟΤΕ, η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και οι πρωτοβάθμιοι εκπαιδευτικοί του νομού Ημαθίας αλλά και η Πρωτοβουλία Ομοφυλόφιλων.
Επίσης ήταν εκεί τα δυό μεγαλύτερα συνδικάτα της Τουρκίας, η DISK και η KESK.
Όμως εκτός από τα οργανωμένα σύνολα κατέβηκε και πολύς κόσμος από μόνος του και ενώθηκε στην συγκέντρωση. Νέοι, ηλικιωμένοι, παιδιά, με χαρούμενα πρόσωπα γιατί αυτή η μέρα είναι δική τους, δική όλων εμάς των απλών ανθρώπων που οραματιζόμαστε μια άλλη, ανθρώπινη κοινωνία.
Τα ΜΑΤ προτού καν ξεκινήσει η διαδήλωση, έριξαν δακρυγόνα προς τη πλευρά των διαδηλωτών, προκαλώντας αναπνευστικά προβλήματα ακόμη και εγκαύματα σε διαδηλωτές, σε σημείο μάλιστα που αναγκάστηκε ο πρόεδρος του εργατικού κέντρου, να καταγγείλει από το βήμα: "καλώ την αστυνομία να σταματήσει να ρίχνει δακρυγόνα και να αποσυρθεί από την διαδήλωση τώρα". Παρά την αναταραχή και ανησυχία που αρχικά προκλήθηκε ανάμεσα στους συγκεντρωμένους, η διαδήλωση σε λίγα λεπτά ξεκίνησε με τον κύριο όγκο των διαδηλωτών, χάρις στην αποφασιστικότητα κυρίως των συντρόφων του μπλοκ της Πρωτοβουλίας Γένοβα και της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο αλλά και των συνδικαλιστών να περιφρουρήσουν γερά τη διαδήλωση και να αποτρέψουν την ανεξέλεγκτη δράση της αστυνομίας.
Στη Τσιμισκή, το αμερικανικό προξενείο είναι οχυρωμένο με λαμαρίνες και έχει κατεβασμένη τη σημαία, -ξέρουν πόσο μισητοί είναι και φοβούνται την οργή μας- Αυτό είναι μια επιτυχία του κινήματος.
Τα συνθήματα ενάντια στην κατοχή του Ιράκ, για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ενάντια στην Ευρώπη του κεφαλαίου και του ρατσισμού αλλά και το "εεε-οοο, εμείς θα σταματήσουμε το σύστημα αυτό" δονούσαν την ατμόσφαιρα μέχρι την Νέα Παραλία, δίπλα στο Λευκό Πύργο, όπου δινόταν συναυλία με τη Δήμητρα Γαλάνη και τους Magic De Spell.
Η Θεσσαλονίκη ήταν ακόμη ένα επιτυχημένος σταθμός του κινήματος. Έστειλε ακόμη μια φορά στους "25" το μήνυμα ότι οι οποιεσδήποτε πολιτικές τους, είτε αφορούν τις εργατικές κατακτήσεις, είτε τα δικαιώματα των μεταναστών και των προσφύγων ή τις πολεμικές τους εξορμήσεις, έχουν να περάσουν και τον σκόπελο του αντικαπιταλιστικού κινήματος. Ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι δεν είναι οι 70 χιλιάδες που διαδήλωσαν στην Θεσσαλονίκη αλλά τα εκατομμύρια ακτιβιστές και αγωνιστές που έχουν να αντιμετωπίσουν ο καθένας στη χώρα του, προσπαθώντας να εφαρμόσει αυτές τις πολιτικές.
Μυριάνθη Λοίζου
Μετά την Θεσσαλονίκη ο επόμενος μεγάλος σταθμός του αντιπολεμικού και αντικαπιταλιστικού κινήματος είναι η 27 του Σεπτέμβρη. Αυτή η ημερομηνία έχει κηρυχθεί, από την συνάντηση του Διεθνούς Αντιπολεμικού Συντονισμού στο Εβιάν, σαν παγκόσμια μέρα δράσης ενάντια στην κατοχή του Ιράκ και της Παλαιστίνης. Αυτή η ημερομηνία υιοθετήθηκε ήδη απο πολλά αντιπολεμικά κινήματα στις ΗΠΑ, τη Βρεττανία, την Ιταλία, τη Τουρκία και πολλές άλλες χώρες. Είναι μια ημερομηνία που ελπίζουμε να είναι όπως τις 15 του περασμένου Φλεβάρη. Και αυτή τη φορά θα πρέπει να βάλουμε τη Κύπρο πάνω στο χάρτη των παγκόσμιων κινητοποιήσεων με μια μεγάλη δικοινοτική διαδήλωση. Γι αυτό είναι που πρέπει ν' αρχίσουμε να κτίζουμε απο τώρα.