Πρωτοβουλία μαθητές ενάντια στον πόλεμο
Ο Τζορτζ Μπους και τα γεράκια της Ουασιγκτόν εξέφρασαν απο καιρό την επιθυμία τους να επιτεθούν στο Ιράκ με πρόσχημα τον "πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία". Μπροστά στην απειλή ενός νέου εγκλήματος ενάντια στην ανθρωπότητα μια ομάδα μαθητών ξεκίνησε την Πρωτοβουλία "Μαθητές Ενάντια στον Πόλεμο".
Μέσα σε διάστημα δυο μηνών η πρωτοβουλία κατάφερε να φέρει κοντα πάνω απο 100 μαθητές που θέλουν να κάνουν κάτι ενάντια στο νέο σφαγείο που ετοιμάζει ο Μπους για το γειτονικό λαό του Ιράκ. Ακόμη η προοπτική της χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής από τον Μπους και το σύμμαχό του, τον πρωθυπουργό της Βρετανίας, Τόνι Μπλερ, είναι ορατή και θέτει το ζήτημα του πολέμου ακόμη πιο επιτακτικά. Έτσι η πρωτοβουλία οργάνωσε την πρώτη της εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο με βιντεοπροβολή ντοκιμαντέρ του δημοσιογράφου της ΕΡΤ, Στέλιου Κούλογλου, με την συμετοχή τριάντα ατόμων. Το ντοκιμαντέρ είχε σαν θέμα τις επιπτώσεις απο την χρήση απεμπλουτισμένου ουρανίου στις επιθέσεις ενάντια στο Ιράκ στον πρωτο πόλεμο το 1991.
Ηταν ένα φίλμ που έκανε το αίμα των μαθητών να βράζει μπροστα στην φρίκη που επέφερε η πολεμική μηχανή των ΗΠΑ στον κόσμο του Ιράκ. Τερατογεννήσεις, μικρά μωρά να υποφέρουν από αρρώστειες που είχαν φοβερή άνοδο μετα τον πόλεμο του 1991, όπως την λευχαιμία και τον καρκίνο. Αυτές οι σκηνές έσπρωξαν τους μαθητές να βγουν έξω να οργανωθούν και να κτίσουν μια επόμενη βιντεοπροβολή, αυτήν την φορά με ταινία για τον πόλεμο στο Αφγανισταν και με την συμμετοχή εξήντα ατόμων, απο τους οποίους σαράντα ήταν μαθητές.
Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν πολύ ζωντανή και οι μαθητές δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα που έσπρωξε ακόμη περισσότερους να γίνουν μέλη της πρωτοβουλίας.
Η ανταπόκριση που βρήκε η πρωτοβουλία ήταν πραγματικά εκπληκτική και αυτό φάνηκε και στην συμμετοχή της στην πορεία μνήμης του πολυτεχνείου στην Αμερικάνικη Πρεσβεία. Η πρωτοβουλία συμμετείχε με δικά της πανώ και πικέττες και προσπάθησε να δώσει ένα αντιπολεμικό χαρακτήρα στην πορεία. Αυτή ήταν και η καλύτερη τιμή στον αγώνα του πολυτεχνείου, στον αγώνα εναντια στη Χούντα που είχε την στήριξη των ΗΠΑ και της ΣΙΑ. Τα συνθήματα της πρωτοβουλίας υιοθετήθηκαν απο αρκετούς απο τους συμμετέχοντες στην πορεία με αποτέλεσμα τα συνθήματα και τα πανό της πρωτοβουλίας να γίνουν σημείο αναφοράς σε όλα σχεδον τα ρεπορτάζ των ΜΜΕ.
Η πρωτοβουλία μαθητές ενάντια στον πόλεμο δείχνει τον δρόμο για το πως μπορεί να δυναμώσει το αντιπολεμικό κίνημα στην Κύπρο. Η ενότητα όσων θέλουν να παλέψουν ενάντια στο πόλεμο είναι η βασική αρχή πάνω στην οποία κτίστηκε η πρωτοβουλία. Αυτή πρέπει να είναι η βάση πάνω στην οποία μπορούν και πρέπει να κτιστούν και άλλες παρόμοιες πρωτοβουλίες στα πανεπιστήμια, τα κολέγια και τους χώρους εργασίας. Τέτοιες πρωτοβουλίες είναι που σπρώχνουν το κίνημα προς τα εμπρος και βάζουν στην ατζέντα τα πραγματικά ζητήματα που πρέπει να απασχολούν το κίνημα σήμερα και ιδιαίτερα τη νεολαία.
Οι νέοι πληρώνουν πάντα βαρύ το τίμημα του πολέμου. Είναι οι πρώτοι που σκοτώνονται, που χάνουν τα πάντα και τα όνειρα τους γκρεμίζονται.
Ο Τζορτζ Μπους, με κύριο σύμμαχο τον Τόνι Μπλερ, ετοιμάζεται για ένα νέο πόλεμο στο Ιράκ. Ένα χρόνο μετά το φρικτό πόλεμο στο Αφγανιστάν που ρήμαξε μια από τις φτωχότερες χώρες στο πλανήτη, ετοιμάζεται να αιματοκυλήσει ξανά την περιοχή και να οδηγήσει στο σφαγείο του πολέμου χιλιάδες νέους.
Η προηγούμενη επίθεση τους στο Ιράκ, πριν δέκα χρόνια, άφησε πίσω της περισσότερους από 200,000 νεκρούς και γύρισε τη χώρα στο 18ο αιώνα, ενώ οι κυρώσεις και το εμπάργκο που επέβαλαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους συνεχίζουν μέχρι σήμερα να σκοτώνουν 5.000 παιδιά κάθε μήνα εξαιτίας των ελλείψεων σε φάρμακα και τρόφιμα.
Η επίθεση στο Ιράκ δεν έχει τίποτα να κάνει με "απελευθέρωση" του ιρακινού λαού ή την "προστασία της ανθρωπότητας" από τα όπλα μαζικής καταστροφής, όπως ισχυρίζεται ο Μπους και οι σύμμαχοί του. Είναι οι ίδιοι που εξόπλισαν και στήριξαν τον Σαντάμ όταν εξυπηρετούσε τα συμφέροντα τους και δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δακτυλάκι όταν βομβάρδισε με χημικά τους Κούρδους το 1988, σκοτώνοντας περισσότερους από 5000 κυρίως γυναίκες και παιδιά. Είναι οι ίδιοι που ανέχονται και στηρίζουν το Ισραήλ που δολοφονεί καθημερινά αθώους Παλαιστίνιους.
Οι πραγματικοί στόχοι των ΗΠΑ πίσω από αυτό το νέο πόλεμο είναι ο έλεγχος των πετρελαίων της περιοχής και να επιβεβαιώσουν την παγκόσμια κυριαρχία τους.
Είναι ένας άδικος πόλεμος που έχει ήδη ξεσηκώσει αντιδράσεις σε ολόκληρο το κόσμο ακόμη και μέσα στις ίδιες τις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Χιλιάδες νέοι διαδηλώνουν καθημερινά ενάντια στον πόλεμο του Μπους.
Σαν νέοι δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς μπροστά σ' αυτό το νέο βάρβαρο έγκλημα που ετοιμάζεται. Θέλουμε να γίνουμε κομμάτι αυτού του παγκόσμιου αντιπολεμικού κινήματος. Ελάτε να δημιουργήσουμε την Πρωτοβουλία ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.
Πανέτοιμος είναι ο Μπούς και η στρατιωτική μηχανή των ΗΠΑ να επιτεθούν στο Ιράκ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στις Αμερικάνικες εφημερίδες, το σχέδιο επίθεσης στο Ιράκ προβλέπει επέμβαση μέχρι και 200 χιλιάδων στρατιωτών. Παρά την προσπάθεια να εμφανιστεί το νέο ψήφισμα του ΟΗΕ σαν ελπίδα για τη ειρήνη και την διπλωματία, είναι φανερό ότι μπορεί να έχει καθυστερήσει την επίθεση των ΗΠΑ δεν πρόκειται όμως να την εμποδίσει.
Ο Μπούς επείγεται να χτυπήσει στο Ιράκ οχι βέβαια γιατί ο πρόεδρος του είναι ένας δικτάτορας που κατέχει όπλα μαζικής καταστροφής αλλά γιατί θέλει τον έλεγχο των πετρελαίων της περιοχής, και για να επιβεβαιώση την παγκόσμια επικυριαρχία του.
Σήμερα το Ιράκ είναι μια χώρα υπό διάλυση εξαιτίας του πρώτου πολέμου του πατέρα Μπούς το '91 και του εμπάργκο που επέβαλε όλα αυτά τα χρόνια ο ΟΗΕ. Μέχρι σήμερα υπολογίζεται ότι μισό εκατομμύριο άνθρωποι έχουν χάσει την ζωή τους, τα περισσότερα παιδία κάτω των πέντε χρονών, σαν συνέπεια του πολέμου και του εμπάργκο, εξαιτίας των ελλείψεων σε φαρμακα και τρόφιμα.
Σε ολόκληρο το κόσμο η πρόθεση του Μπούς να χτυπήσει ξανά το Ιράκ ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων. Μεγάλες αντιπολεμικές διαδηλώσει έχουν γίνει σχεδόν σε όλες τις χώρες. Στην Μεγάλη Βρετανία, που είναι ο κύριος σύμμαχος τους Μπούς, μισό εκατομμύριο διαδήλωσαν ενάντια στο πόλεμο και η Συμμαχία Σταματήστε το Πόλεμο ετοιμάζει την διοργάνωση ακόμα μεγαλύτερων κινητοποιήσεων. Στην Ιταλία έγιναν μεγάλες αντιπολεμικές διαδηλώσεις, στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στην Γερμανία αλλά και στην ίδια την Αμερική εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου κατέβηκαν στους δρόμους σε αντιπολεμικές διαδηλώσεις που θύμιζαν έντονα την εποχή του Βιετνάμ. Το αποκορύφωμα του αντιπολεμικού ξεσηκώματος ήταν η μεγάλη αντιπολεμική διαδήλωση τους ενός εκατομμυρίου στην Φλωρεντία στα πλαίσια τις συγκρότησης του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ. Όλα αυτά πριν ακόμα ξεσπάσει ο πόλεμος.
Η διάθεση ενάντια στο πόλεμο είναι διάχυτη και στην δική μας χώρα γιατί είναι ένας πόλεμος που γίνεται στην γειτονία μας και μας επηρεάζει άμεσα και γιατί η κυβέρνηση μας δεν είναι αμέτοχη, παίρνει μέρος σε αυτό το πόλεμο. Οπως και για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν η κυβέρνηση συμμετέχει στο πόλεμο στηρίζοντας τις ΗΠΑ παραχωρώντας τα λιμάνια και τα αεροδρόμια για χρήση από την στρατιωτική τους μηχανή. Την ίδια στιγμή που οι Βάσεις χρησιμοποιούνται σαν ορμητήριο και σε αυτό τον πόλεμο.
Η αντιπολεμική διάθεση μέχρι σήμερα έχει εκφραστεί με διάφορους τρόπους. Αυτό που χρειάζεται αυτή τη στιγμή είναι ο συντονισμός και η οργάνωση μαζικών αντιπολεμικών κινητοποιήσεων. Χρειάζεται να δυναμώσουμε την φωνή μας και να γίνουμε κομμάτι του παγκόσμιου αντιπολεμικού κινήματος. Τα κόμματα, οι οργανώσεις, οι ακτιβιστές που ένωσαν τις δυνάμεις κατά του πολέμου στο Αφγανιστάν, στο κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία της συγκροτήσεις μιας Συμμαχίας Ενάντια στο Πόλεμο, ακολουθώντας το παράδειγμα των κινημάτων στις άλλες χώρες.
Η Συμμαχία μπορεί να ξεκινήσει την δουλεία της, με μια αντιπολεμική διακήρυξη γύρο από την οποία να στηθεί καμπάνια μαζέματος υπογραφών και αντιπολεμικών δηλώσεων από πολιτικούς, συνδικαλιστές, δημοσιογράφους, ηθοποιούς, διανοούμενους και απλούς ανθρώπους. Η διοργάνωση συζητήσεων, βίντεοπροβολών, αντιπολεμικών εκδηλώσεων, συναυλιών μπορούν να δώσουν την δυνατότητα μαζικοποίησης του αντιπολεμικού κινήματος, και διοργάνωσης μαζικών αντιπολεμικών διαδηλώσεων. Ηδη για τις 15 του Φλεβάρη έχει οριστεί από το ΕΚΦ σαν μέρα δράσης ενάντια στο πόλεμο. Μέχρι τότες όμως έχουμε πολλά που μπορούμε να κάνουμε.