Το Κοινωνικό Φόρουμ Κύπρου (ΚΚΦ) συμμετείχε στη Φλωρεντία με μια αντιπροσωπεία που αποτελείτο απο 34 ελληνοκύπριους που προέρχονταν απο το ΑΚΕΛ, τη ΠΕΟ, τη ΔΕΟΚ, την ΠΑΣΕ-ΑΤΗΚ, την ΕΔΟΝ, το ΠΣΕ, την Εργατική Δημοκρατία, το Κίνημα Οικολόγων περιβαλλοντιστών, το περιοδικό Εξ υπαρχής και άλλους ακτιβιστές.
Δεν υπάρχει αμφιβολία οτι αυτός είναι ένας σημαντικός αριθμός ακτιβιστών που ξεπερνά κατά πολύ όσους συμμετείχαν σε προηγούμενες εκδηλώσεις του αντικαπιταλιστικού κινήματος όπως ήταν η Πράγα, η Νίκαια, η Γένοβα. Είναι σίγουρο όμως ότι θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερος, με πολύ πιο μεγάλη συμμετοχή, φοιτητών, μαθητών και εργαζομένων αν το ΚΦΚ έκανε μια έστω και στοιχειώδη προσπάθεια ενημέρωσης και πληροφόρησης για τη Φλωρεντία, για τον αντιπολεμικό και αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα του Φόρουμ και της διαδήλωσης που ετοιμάζονταν.
Δυστυχώς όχι μόνο δεν έκανε καμιά τέτοια προσπάθεια προπαγανδισης της Φλωρεντίας αλλά ακόμη και η ίδια η ύπαρξη του ΚΦΚ έμεινε στα ψιλά των εφημερίδων και πολύ λίγος κόσμος γνωρίζει την ύπαρξη του και ότι οργάνωσε αποστολή στη Φλωρεντία. Ακόμη και η μοναδική εκδήλωση που αποφασίσαμε σαν ΚΦΚ, πικετοφορία και προβολή αντιπολεμικής ταινίας έξω απο την αμερικάνικη πρεσβεία, πρίν την Φλωρεντία, ακυρώθηκε με τη δικαιολογία ότι ετοιμάζονταν τις ίδιες μέρες η διαδηλώση στο προεδρικο ενάντια στη μείωση των μισθών πρόσληψης. Κάτι βέβαια που όχι μόνο δεν θα έπρεπε να είναι εμπόδιο αλλά αντίθετα θα μπορούσε να συνδιαστεί με δυναμικό κάλεσμα και συμμετοχή του ΚΦΚ σε αυτή την εκδήλωση αφού είχε άμεσα να κάνει με τους στόχους της ύπαρξης του και με τη Φλωρεντία και τη πάλη ενάντια στη νεοφίλελεύθερη πολιτική των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.
Δυστυχώς τίποτα δεν έγινε, καμιά διαφήμιση και καμιά προσπάθεια να πληροφορηθεί ο κόσμος και ιδιαίτερα η νεολαία για τη Φλωρεντία. Καμιά εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο ή σε σχολεία ή σε χώρους δουλειάς. Κανένα ενημερωτικό φυλλάδιο ή αφίσα ή οτιδήποτε άλλο. Μιά αντιπολεμική προβολή στις αρχές του Σεπτέμβρη έγινε με το ζόρι και μάζεψε 52 άτομα, ενώ η μοναδική άλλη εκδήλωση που συμφωνήθηκε ακυρώθηκε. Δεκαπέντε μέρες μετά τη Φλωρεντία και η μοναδική ανοιχτη εκδήλωση που έγινε για να μεταφέρει την εμπειρία, το κλίμα και το μήνυμα της Φλωρεντίας ήταν η εκδήλωση της Εργατικής Δημοκρατίας στις 20 του Νιόβρη στο Πανεπιστήμιο.
Αν συνεχίσει με αυτή τη ταχτική το ΚΦΚ δεν έχει καμιά προοπτική και κανένα μέλλον. Αν ο στόχος του όπως δήλωνε αρχικά ήταν να συντονίσει, να οργανώσει και να ενισχύσει τις αντιδράσεις και την οργή όσων θέλουν να παλέψουν ενάντια στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, ενάντια σε ένα σύστημα που γεννά τον πόλεμο, τη φτώχεια και το ρατσισμό μέχρι στιγμής έχει αποτύχει οικτρά. Αντίθετα αυτό που πέτυχε ήταν να ελέξει και να εκτονώσει αυτή τη διάθεση. Ενα τέτοιο Φόρουμ αδράνειας και παθητικότητας όμως δεν έχει τίποτα να προσφέρει, ούτε στο αντικαπιταλιστικό κίνημα, ούτε στους αγωνιστές της αριστεράς.
Χαρακτηριστικό αυτής της κατάστασης είναι το ίδιο το σεμινάριο που συνδιοργάνωσε το ΚΦΚ με τις ελληνικές πρωτοβουλίες και το Κοινωνικό Φόρουμ της Ισταμούλ, για τα ελληνοτουρκικά και το Κύπριακό. Ενώ ακούσαμε τους τούρκους ομιλητές, να ζητούν χωρίς περιστροφές την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων απο την Κύπρο και να καταγγέλουν την δική τους πλευρά για την επιδρομική και επεχτατική της πολιτική στο Κουρδιστάν και τη Κύπρο, ενώ ακούσαμε τον εκπρόσωπο του φιλοκουρδικού κόμματος να δηλώνει παρόμοια, αφού ακούσαμε την κούρδισα εκπροσωπο των μητέρων για την ειρήνη να καταγγέλει την τουρκικη κυβέρνηση και τους τούρκους στρατοκράτες ακούσαμε τους ελληνοκύπριους εκπροσώπους του ΚΦΚ να κατεβάζουν την επίσημη ελληνοκυπριακή προπαγάνδα για το Κύπριακό. Ακούσαμε ακόμη κάποιους απο αυτού να μιλούν εξ ονόματος των τουρκοκυπρίων και να λένε τις επίσημες θέσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς παρουσιάζοντας τους σαν θύματα του Ντεκτάς. Ούτε λέξη για το εμπάρκο που τους επιβάλλει η ελληνοκυπριακή και ελληνική πλευρά, ούτε λέξη για τις ευθύνες της ελληνοκυπριακής άρχουσας τάξης για τις σφαγές και τους πολέμους στη Κύπρο απο το '63 μέχρι σήμερα, ή για τους εξοπλισμούς και τους εκβιασμούς με την ένταξη στην Ε.Ε. Και όλα αυτά φυσικά χωρίς την παρουσία τουρκοκυπρίων παρά το ότι το ΚΦΚ είχε δεσμευτεί να υπάρχει και συμμετοχή των τουρκοκυπρίων στη Φλωρεντία.
Οι ακτιβιστές που ξεκινήσαμε αυτή την προσπάθεια για συγκρότηση ενός μετώπου κατα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, που δημιουργήσαμε την πρωτοβουλία ΠΡΑΓΑ 2000 και αργότερα ξεκινήσαμε την πρωτοβουλία ΓΕΝΟΒΑ 2001, που είδαμε στη συγκρότηση του ΚΦΚ την ευκαιρία για να συντονίσουμε και να δυναμώσουμε τις φωνές και τη δράση μας θα πρέπει να προσπαθήσουμε να μετατρέψουμε το ΚΦΚ σε ένα ζωντανό Φόρουμ συζήτησης και δράσης. Πρέπει να μπούμε μπροστά ώστε να έχουμε και μείς τη δική μας Φλωρεντία στη Κύπρο.
Το πρώτο βήμα είναι να δημιουργήσουμε μια πλατειά συμμαχία ενάντια στον πόλεμο, απο οργανώσεις, κινήματα, ακτιβιστές, καλιτέχνες, διανοούμενους και στις δυό πλευρές. Το κυπριακό είναι μέρος αυτής της διαδικασίας που οδηγεί στο πόλεμο στο Ιρακ. Ειναι μέρος των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για έλεγχο της περιοχής, όχι μόνο ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις αλλά και στις μικρότερες όπως η Ελλάδα και η Τουρκία που φιλοδοξούν να πάρουν τη πρωτοκαθεδρία στη περιοχή. Μπορεί οι πολιτικοί ηγέτες να μην θέλουν να αναφέρονται σε αυτό, γιατί ελπίζουν να πάρουν τα σχετικά ανταλλάγματα απο τη συμμετοχή σε αυτή τη νέα σφαγή αλλά εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να τους αφήσουμε να μας κάνουν συνένοχους. Το ένα εκατομμύριο αντιπολεμικοί διαδηλωτές στη Φλωρεντία δείχνει ότι η διάθεση για δράση ενάντια στο πόλεμο υπάρχει και πρέπει να την αξιοποιήσουμε.
Προς όλους τους πολίτες της Ευρώπης
Ολοι μαζί μπορούμε να σταματήσουμε αυτόν τον πόλεμο!
Εμείς, τα ευρωπαϊκά κοινωνικά κινήματα, παλεύουμε για κοινωνικά δικαιώματα και κοινωνική δικαιοσύνη, για δημοκρατία και ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης.
Υποστηρίζουμε έναν κόσμο διαφορετικότητας, ελευθερίας και αμοιβαίου σεβασμού.
Πιστεύουμε πως αυτός ο πόλεμος, είτε έχει την υποστήριξη του ΟΗΕ, είτε όχι, θα είναι καταστροφή για το λαό του Ιράκ -που ήδη υποφέρει από το εμπάργκο και το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν- όπως και για όλους τους λαούς της Μέσης Ανατολής. Πρέπει να εναντιωθεί ο καθένας που πιστεύει στις δημοκρατικές, πολιτικές λύσεις για τις διεθνείς συγκρούσεις γιατί θα είναι ένας πόλεμος που μπορεί να οδηγήσει σε παγκόσμια καταστροφή.
Υπάρχει μαζική αντίθεση στον πόλεμο σε κάθε χώρα της Ευρώπης. Εκατοντάδες χιλιάδες έχουν ήδη κινητοποιηθεί για την ειρήνη.
Καλούμε τα κινήματα και τους πολίτες της Ευρώπης να ξεκινήσουν μια αντίσταση στον πόλεμο σε όλη την ήπειρο και:
Να οργανώσουν επειγόντως ένα πρόγραμμα κινητοποιήσεων σε κάθε χώρα, ενάντια σε μια επίθεση στο Ιράκ, ξεκινώντας από τώρα.
Οταν ξεσπάσει ο πόλεμος να οργανώσουμε διαμαρτυρίες σε κάθε πόλη αμέσως, να καλέσουμε μια μαζική διαδήλωση σε κάθε χώρα το πρώτο Σάββατο και να καλέσουμε τα συνδικάτα να προχωρήσουν σε απεργίες.
Να προετοιμάσουμε συντονισμένες μαζικές διαδηλώσεις σε κάθε πρωτεύουσα στις 15 Φλεβάρη.
Να κτίσουμε ένα πανευρωπαϊκό δίκτυο για να συντονίσουμε τις αντιπολεμικές καμπάνιες με επόμενη συνάντηση στην Κοπεγχάγη στις 15 Δεκέμβρη.
Σε ομαδικές συλλήψεις αγωνιστών του αντικαπιταλιστικού κινήματος προχώρησε μετά την Φλωρεντία η κυβέρνηση Mπερλουσκόνι. Πάνω από 20 στελέχη του Kοινωνικού Φόρουμ, των Aνυπάκουων και άλλων αριστερών κινήσεων οδηγήθηκαν στις φυλακές την Παρασκευή 15 Nοέμβρη, ενώ δεκάδες άλλοι κρατούνται και ανακρίνονται. Oι περισσότεροι συνελήφθησαν σε περιοχές του ιταλικού νότου, όπως Nάπολι, Kαλαβρία και Bαλένσια. Oι συλλήψεις έγιναν με χρήση του ιταλικού αντιτρομοκρατικού νόμου και με κατηγορίες όπως: "συνωμοσία ενάντια στην κυβέρνηση, υπόσκαψη της κρατικής δομής και της σταθερότητας της οικονομίας". Oι κατηγορίες αυτές βασίστηκαν στη συμμετοχή των συγκεκριμένων ακτιβιστών στην οργάνωση διεθνών κινητοποιήσεων ενάντια σε οργανισμούς του παγκόσμιου κεφάλαιου και στη διαδήλωση της Γένοβας τον Iούλη του 2001.
Eίναι φανερό πως πρόκειται για άλλη μια προσπάθεια της κυβέρνησης Mπερλουσκόνι να προχωρήσει τη "στρατηγική της έντασης". Oι γονείς του Kάρλο Tζουλιάνι, του νεαρού που είχε δολοφονηθεί από την αστυνομία του Mπερλουσκόνι στη διαδήλωση της Γένοβας αμέσως μετά τις συλλήψεις κατείγγειλαν αυτές τις επιλογές. Oλες οι κατηγορίες βασίστηκαν σε πλαστές μαρτυρίες της αστυνομίας που δήθεν βρήκε ρόπαλα, μάσκες κλπ στα σπίτια των ακτιβιστών. H κυβέρνηση Mπερλουσκόνι έχει να αντιμετωπίσει ένα πρωτοφανές μίγμα που αγκαλιάζει τους εργάτες της ΦIAT που προχωράνε σε απεργίες και καταλήψεις ενάντια στις απολύσεις και το κίνημα της Γένοβας και της Φλωρεντίας που έχει απλωθεί πλέον σε κάθε χώρο. H διαδήλωση του ενός εκατομμυρίου στη Φλωρεντία τρόμαξε την κυβέρνηση που τώρα αντιδράει σπασμωδικά και βάναυσα. Aπό την πρώτη μέρα των συλλήψεων όμως, ξεκίνησαν συγκεντρώσεις αλληλεγγύης ενώ έχουν φτιαχτεί επιτροπές για την αποφυλάκιση των ακτιβιστών. H επιλογή του δρόμου της βίας από μεριάς του Mπερλουσκόνι είναι σίγουρο ότι θα του γυρίσει μπούμεραγκ.