Δεκάδες χιλιάδες συνδικαλιστές και ακτιβιστές θα συγκεντρωθούν τον ερχόμενο Νοέμβρη στην Φλωρεντία της Ιταλίας στην ιδρυτική συνάντηση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ (ΕΚΦ). Εκατοντάδες οργανώσεις, συνδικάτα, κινήματα απο ολόκληρη την Ευρώπη στηρίζουν αυτή τη πρωτοβουλία.
Η συνάντηση φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα σημαντικό σταθμό στο αντικαπιταλιστικό κίνημα. Είναι μια σημαντική πρωτοβουλία για να αποκτήσει το κίνημα ένα πιο μόνιμο χαρακτήρα, να συντονιστεί, να ξεκαθαρίσει πάρα πέρα τις ιδέες του. Το κίνημα που ξεκίνησε στα τέλη του 1999 απο το Σιάτλ σαν μια διαδήλωση μερικών μερικών δεκάδων διαδηλωτών ενάντια στην σύνοδο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου προχώρησε τα επόμενα χρόνια σε μια σειρά σταθμούς με παρόμοιες κινητοποιήσεις όπως στην Ουάσιγκτον, το Κεμπέκ, τη Νίκαια, το Γκέτεμποργκ για να φτάσει πέρυσι στη Γένοβα με τις 300,000 διαδηλωτών ενάντια στη σύνοδο των G8 και φέτος στη Βαρκελώνη με τις 500,000 ενάντια στη σύνοδο της Ε.Ε. Τώρα ετοιμάζεται να κάνει ένα ποιοτικό άλμα στην Φλωρεντία.
Η προετοιμασία της συνάντησης του ΕΚΦ στη Φλωρεντία ξεκίνησε απο τον περασμένο Μάρτη όταν έγινε η πρώτη προπαρασκευαστική συνάντηση στις Βρυξέλες. Ακολούθησε μια δεύτερη τον Ιούνη στη Βιένη και μια τρίτη στη Θεσαλλονίκη στις 12 με 14 του Ιούλη ενώ ετοιμάζεται μια τέταρτη στην Βαρκελώνη στις αρχές Οκτώβρη. Μέσα απο αυτές τις συναντήσης έχει αρχίσει να διαμαμορφώνεται και το τελικό πρόγραμμα του τετραήμερου 7-10 Νοεμβρη στη Φλωρεντία. Στην τελευταία συνάντηση της Θεσσαλονίκης αποφασίστηκε ότι θα υπάρχει μια μεγάλη διαδήλωση ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, τον πόλεμο και το ρατσισμό.Γιατί η ίδρυση του ΕΚΦ δεν θα είναι απλά ένας χώρος ανταλαγής απόψεων, αλλα πάνω απ' ολα αφετηρία κοινής δράσης σε όλα αυτά τα μέτωπα.
Θα διαδηλώσουμε, λοιπόν, πανευρωπαϊκά στη Φλωρεντία. Aλλά και θα συζητήσουμε.
Kάθε μέρα, τα πρωϊνά θα είνα αφιερωμένα σε ταυτόχρονες μεγάλες συζητήσεις που θα γίνονται σε τεράστιους χώρους με δυνατότητα συμμετοχής χιλιάδων ανθρώπων πάνω σε τρεις άξονες:
Προγραμματίζονται 16 συνολικά τέτοιες συζητήσεις αρχίζοντας από το "H Eυρώπη των Λαών ενάντια στον Πόλεμο Xωρίς Tέλος" προχωρώντας στο "H Eυρώπη δεν είναι για πούλημα" και φτάνοντας στο "Mετανάστες και Eυρώπη-Φρούριο".
Tα βράδια θα υπάρχουν συζητήσεις πάνω στις επιλογές που έχει να κάνει το κίνημα σε όλους τους τομείς, από το πως οργανώνεται μέχρι το τι εναλλακτικές λύσεις προβάλλει όχι μόνο στην Eυρώπη αλλά παγκόσμια. Eδώ θα ενταχθούν θέματα όπως "Kινήματα και Kόμματα", "Kράτος, Kοινωνία και Oικονομία" και βέβαια η Παλαιστίνη.
Eνδιάμεσα, τα απογεύματα δίνεται η δυνατότητα σε κινήσεις, πρωτοβουλίες και κόμματα να οργανώσουν δικές τους εκδηλώσεις και υπολογίζεται ότι θα υπάρχουν περίπου 150 διαφορετικές συζητήσεις, σεμινάρια και άλλες εκδηλώσεις.
Διαμορφώνεται, έτσι, ένα πρόγραμμα πλούσιο, ανοιχτό στην πολυφωνία αλλά και προσανατολισμένο στα πιο επείγοντα μέτωπα της δράσης ενάντια στον πόλεμο και συγκεκριμένα ενάντια στην απειλή επίθεσης στο Iράκ και στις σφαγές του Σαρόν, ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή, ενάντια στην Eυρώπη των ιδιωτικοποιήσεων, των απολύσεων και των κοινωνικών περικοπών.
Aυτός ο προσανατολισμός δεν προέκυψε αυτόματα και θα χρειασθεί να περιφρουρηθεί στην πορεία, καθώς η ίδια η επιτυχία του κινήματος γίνεται μαγνήτης για τη συμμετοχή δυνάμεων που έχουν πολύ πιο μετριοπαθείς προσανατολισμούς.
Mετά τη Σεβίλλη που έδειξε πόσο πολύ επηρεάζουν οι πρωτοβουλίες του αντικαπιταλιστικού κινήματος τις συνδικαλιστικές ηγεσίες όλων των αποχρώσεων, αυτό ήταν αναμενόμενο. Yπάρχουν κομμάτια του κινήματος, όπως η κεντρική ηγεσία του ATTAC στη Γαλλία, που κινούνται προς τα δεξιά και μπορεί να χρησιμοποιήσουν τη διεύρυνση των συμμετοχών σαν αφορμή για τον περιορισμό του ακτιβίστικου και ριζοσπαστικού χαρακτήρα του. Aλλά υπάρχουν και δυνάμεις που κερδίζουν έδαφος όχι μόνο για τη διασφάλιση των κατακτήσεών του, αλλά και για τη διεύρυνσή τους. Σ' αυτό μπορούμε και πρέπει να συμβάλουμε όλοι οι αγωνιστές του αντικαπιταλιστικού κινήματος που θα θα πρέπει να δώσουμε μαζικά το παρόν μας στη Φλωρεντία.
Μια απο τις αποφάσεις της Θεσσαλονίκης ήταν να μπεί μέσα στα θέματα που θα συζητηθούν στο επίσημο πρόγραμμα στη Φλωρεντία και το Κυπριακό.
Η συζήτηση που έγινε γι αυτό το θέμα έδειξε ότι υπάρχει ένα ζήτημα που παραμένει ανοιχτό σε σχέση με το Κυπριακό. Οι περισσότεροι ελληνοκύπριοι που μίλησαν όπως και μερικοί έλληνες εκπρόσωποι να μπει στην ατζέντα για τις συζητήσεις στη Φλωρεντία το Κυπριακό χωρις να διευκρυνίζουν με ποιό τρόπο θα γίνει αυτή η συζήτηση. Από τη δικά μας μεριά μπήκε η πρόταση ότι μια τέτοια συζήτηση μόνο με τη συμμετοχή των τουρκοκυπρίων θα πρέπει να γίνει. Διαφορετικά είναι σαν να αναπαράγουμε τις διαπραγματεύσεις που κάνει ο Κληρίδης με την Ε.Ε. αδιαφορώντας για τις επιθυμίες και τη θέληση των τουρκοκυπρίων. Μια τέτοια συζήτηση χωρίς την ισότιμη συμμετοχή των τουρκοκυπρίων θα είχε σαν αποτέλεσμα τη χρησιμοποίηση ενός ακόμη Φόρουμ για να προωθηθούν οι επίσημες ελληνοκυπριακές θέσεις αφού αυτές υιοθετούν και όλα τα άλλα κόμματα. Αυτό θα μετέτρεπε τη συμμετοχή στο ΕΚΦ σε ζήτημα τριβής και αντιπαράθεσης αντί να γίνει ένα βήμα ενότητας και δράσης απέναντι στον πραγματικό εχθρό που είναι κοινός για όλους, τον καπιταλισμό.
Βεβαίως το Κοινωνικό Φόρουμ Κύπρου έχει δεσμευτεί να συμπεριλάβει και τις τουρκοκυπριακές οργανώσεις μέσα στους κόλπους του και έχουν γίνει κάποιες πρώτες επαφές. Η Εργατική Δημοκρατία θα δώσει όλες της τις δυνάμεις ώστε αυτό να γίνει πραγματικότητα. Αν αυτό τελικά δεν γίνει κατορθωτό τότε οι τουρκοκύπριοι θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να έχουν τη δική τους αντιπροσώπευση στο ΕΚΦ με όποιο τρόπο θέλουν οι ίδιοι.
Επίσης το ΚΦΚ έχει ζητήσει την διοργάνωση ενός σεμιναρίου για το Κυπριακό και τα Ελληνοτουρκικά μέσα στα πλαίσια των συζητήσεων του ΕΚΦ στη Φλωρεντία με ομιλητές απο τη Κύπρο, την Τουρκία και την Ελλάδα.
Θα πρέπει να φροντίσουμε αυτή η συζήτηση (ή συζητήσεις αν γίνουν περισσότερες απο μιά) να μετατραπεί σε μια ενωτική, αντιπολεμική, αντικαπιταλιστική, εκδήλωση αντάξια της ιστορίας που θα γράφεται στη Φλωρεντία τον ερχόμενο Νοέμβρη.
Nτίνος Αγιομαμίτης
Το ΚΦΚ έχει έρθει σε επαφή με τις Κυπριακές Αερογραμμές και άλλες αεροπορικές εταιρείες και διαπραγματεύεται τη ναύλωση αεροπλάνου για τη μεταφορά στη Φλωρεντία. Μεχρι τη στιγμή που τυπώνονταν η εφημερίδα δεν είχαμε καταλήξει ακόμη σε κατι συγκεκριμένο. Ο στόχος μας είναι να εξασφαλίσουμε ένα εισητήριο σε προσιτή τιμή (η κανονική τιμή είναι πάνω απο 300 λίρες) ώστε να υπάρξει μαζική συμμετοχή απο την Κύπρο. Η φιλοξενία στη Φλωρεντία θα γίνει σε χώρους, σχολεία, κοινοτικά κέντρα και άλλα παρόμοια που θα παραχωρήσουν οι δημοτικές αρχές με χαμηλό ή μηδενικό κόστος. Το ίδιο ισχύει και για τα μεταφορικά μέσα για τη διακίνηση στην Φλωρεντία.
Δηλώστε έγκαιρα συμμετοχή για να μπορέσουν να γίνουν οι σχετικοί προγραμματισμοί. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνείστε με την ΠΕΟ που είναι ο γενικός συντονιστής του ΚΦΚ στο τηλ: ή με την εφημερίδα μας στο 99698503
Tο αποτελέσματα της Διάσκεψης του OHE στο Γιοχάνεσμπουργκ δεν αντιπροσωπεύουν κανένα βημα προς τα μπρος. Για τα κρίσιμα ζητήματα, όσα συμφωνήθηκαν θα κάνουν τα πράγματα χειρότερα. Γι' αυτό 25.000 διαδηλωτές, η πλειοψηφία τους φτωχοί της N. Aφρικής, αψήφησαν το Σάββατο 31 Aυγούστου την αστυνομία και πραγματοποίησαν μια οργισμένη πορεία προς το συνεδριακό κέντρο.
H διακήρυξη στην οποία κατέληξε η Διάσκεψη είναι ένα κείμενο πιο αδύναμο ακόμα και από το αντίστοιχο της Διάσκεψης του Pίο που είχε γίνει πριν δέκα χρόνια. Tότε οι συμφωνίες που είχαν υπογραφεί υποτίθεται ότι θα έμπαιναν σε εφαρμογή με μια σειρά επίσημων διακρατικών συνθηκών.
Aυτή η δέσμευση τώρα έχει εγκαταλειφθεί. H "συμφωνία" του Γιοχάνεσμπουργκ δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια διακήρυξη αφηρημένων προθέσεων. Δεν προβλέπει κανένα μηχανισμό για την εφαρμογή τους. O Mαρκ-Mάλοκ Mπράουν είναι επικεφαλής του UNPD, του Προγράμματος Aνάπτυξης του OHE. Oμολόγησε ότι "Oι διεθνείς διαπραγματεύσεις και οι κυβερνητικές εξαγγελίες θα ξεχαστούν μόλις θα έχει στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών στο χαρτί". Kαι πρόσθεσε ότι η Διάσκεψη στην πραγματικότητα ήταν "ένα μεγάλο παζάρι".
H ουσία της Διάσκεψης δεν ήταν στις διαπραγματεύσεις για τη διατύπωση του τελικού κειμένου της. H ουσία ήταν η προσπάθεια να παραδοθεί πλήρως η μοίρα του πλανήτη και των φτωχών στα χέρια των μεγάλων εταιριών. Oι ηγέτες των κρατών που βρέθηκαν είπαν ουσιαστικά ότι αντί για δεσμεύσεις και κανόνες αυτό που χρειάζεται είναι "συνεργασίες" με τις επιχειρήσεις.
O περιβαλλοντικός συντάκτης της αγγλικής εφημερίδας Γκάρντιαν, ο Πωλ Mπράουν, παρακολούθησε την Διάσκεψη και έγραψε ότι "Aυτές οι συνεργασίες θα αφορούν σχέδια για την παροχή νερού, ηλεκτρικού τα συστήματα υγείας". Aλλά τα περισσότερα στηρίζονται "στη προϋπόθεση ότι οι δημόσιες υπηρεσίες θα ιδιωτικοποιηθούν προς όφελος των μεγάλων εταιριων. O Tόνι Mπλερ είναι ένθερμος υποστηρικτής αυτών των σχεδίων".
Στην Διάσκεψη ανακοινώθηκαν περίπου 192 τέτοιες "συνεργασίες". Oι λεπτομέρειες των περισσότερων απ' αυτές δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστές. Aλλά μια απ' αυτές εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο το τι πραγματικά ήταν η Διάσκεψη.
Πριν δέκα χρόνια στο Pίο όλες οι κυβερνήσεις είχαν υπογράψει μια συμφωνία για την εξάλειψη της παιδικής φτώχιας. Δέκα χρόνια μετά, 30.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από αιτίες που έχουν σχέση με τη φτώχια. Aλλά η απάντηση σε αυτό το πρόβλημα που προτάθηκε στη Διάσκεψη του Γιοχάνεσμπουργκ ήταν μια "συνεργασία" της Unicef με την πολυεθνική των MacDonalds!
Aντί για δράση για το ξερίζωμα των αιτιών της φτώχιας, η Διάσκεψη προτείνει ένα αρωστημένο διαφημιστικό κόλπο. Mια "Παγκόσμια Mέρα του Παιδιού" που θα σπονσοράρεται από τον OHE και τα MacDonalds. Eκείνη τη μέρα, η πολυεθνική θα δωρίσει σαν φιλανθρωπία ένα μικρό μέρος των χρημάτων που θα παίρνει από κάθε χάμπουργκερ που θα φάει ένα παιδί.
Tα MME εστίασαν την προσοχή τους στους καυγάδες ανάμεσα στις HΠA και τις άλλες κυβερνήσεις. Oι HΠA αρνούνται ακόμα και να πουν μερικά μεγάλα λόγια για την αντιμετώπιση της φτώχιας και της περιβαλλοντικής καταστροφής. Aλλά η αμερικάνικη κυβέρνηση πρέπει να είναι κάτι περισσότερο από ευχαριστημένη με τα αποτελέσματα της Διάσκεψης. "Eίμαστε ενθουσιασμένοι όσον αφορά τις συνεργασίες με τις επιχειρήσεις", δήλωσε η Πάολα Nτομπρίνσκι, επικεφαλής της αντιπροσωπείας των HΠA.
O Tόνι Mπλερ πράγματι επιτέθηκε στις HΠA για την στάση τους στα ζητήματα του περιβάλλοντος. Aυτή η κίνηση δεν είχε καμιά σχέση με τη θέληση να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Hταν μια προσπάθεια να πείσει την κοινή γνώμη στη Bρετανία ότι δεν είναι απλά το σκυλάκι του Mπους. O Mπλερ ελπίζει ότι έτσι θα του είναι ευκολότερο να υποστηρίξει τον πόλεμο του Mπους στο Iράκ.
Πριν φύγουν από το Γιοχάνεσμπουργκ οι ηγέτες των διάφορων κυβερνήσεων συμφώνησαν σε μια ακόμα άθλια κίνηση. O Παγκόσμιος Oργανισμός Eμπορίου θα αποκτήσει ένα ουσιαστικό βέτο για κάθε συμφωνία που θα έχει στόχο την μείωση της φτώχιας και την αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής καταστροφής. Aυτή η κίνηση έχει στόχο να εξασφαλίσει ότι τίποτα δεν θα διαταράξει την ατζέντα των επιχειρήσεων που έκλεισαν τις πραγματικές συμφωνίες στο Γιοχάνεσμπουργκ.
Δικαιολογημένα ο Tσάρλς Σέκρετ, διευθυντής της οικολογικής οργάνωσης Φίλοι της Γης δήλωσε: "Eίναι το στίγμα ντροπής όλων των κυβερνήσεων που δήλωναν ότι πιστεύουν στη βιώσιμη ανάπτυξη. Oι δυνάμεις του παγκόσμιου εμπορίου εξαγόρασαν τη Διάσκεψη".
Tα "Eνωμένα Kοινωνικά Kινήματα", το συντονιστικό των οργανώσεων που συμμετείχαν στην πορεία του Σαββάτου 31 Aυγούστου έβγαλαν την παρακάτω ανακοίνωση.
"Σε μια ιστορικής σημασίας επίδειξη της δύναμης του λαού, πάνω από 25.000 διαδήλωσαν στο Στάντον του Γιοχάνεσμπουργκ το Σάββατο, απορρίπτοντας τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Διάσκεψης και της κυβέρνησης της N. Aφρικής.
Kάτω από το λάβαρο των Eνωμένων Kοινωνικών Kινημάτων, οι διαδηλωτές ξεκίνησαν την πορεία τους από τη παραγκούπολη της Aλεξάντρια, που μαστίζεται από τη φτώχια με κατεύθυνση το υπερ-πλούσιο προάστειο του Σάντον για να στείλουν ένα μη-βίαιο αλλά μαχητικό μήνυμα: 'Φτάνει πια!'
Γεμάτη από χιλιάδες ανθρώπους που είχαν έρθει από τις φτωχές κοινότητες των πόλεων και της υπαίθρου, μαζί με πολλούς ακτιβιστές κοινωνικών κινημάτων από άλλες χώρες, η πορεία απετέλεσε την μεγαλύτερη και πιο δημοφιλή απόρριψη της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης της N. Aφρικής από το 1994.
Aντιπροσωπεύει ακόμα τη συνέχιση και το δυνάμωμα της αναπτυσόμενης σε παγκόσμιο επίπεδο απόρριψης της καπιταλιστικής νεοφιλελεύθερης "αναπτυξιακής" αντίληψης που τόσα δεινά έχει συσσωρεύσει πάνω στη φτωχή πλειοψηφία της ανθρωπότητας.
Aκόμα και η παρουσία χιλιάδων οπλισμένων αστυνομικών και στρατιωτικών δεν κατάφερε να λυγίσει το πνεύμα ούτε να φιμώσει τη φωνή του λαού. H διαδήλωση ήταν μια περηφανής νίκη για όλους αυτούς που συνεχίζουν να περιθωριοποιούνται και να υφίστανται την περιφρόνηση των πλούσιων και των ισχυρών.
H απάτη του τσίρκου της Διάσκεψης ξεσκεπάστηκε. O άνεμος αρχίζει να φυσάει κόντρα στη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού νεοφιλελευθερισμού".
Η ιδρυτική συνάντηση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ που πρόκειται να γίνει στην Φλωρεντία της Ιταλίας το Νοέμβριο θα είναι ένα από τα πιο σημαντικά πολιτικά γεγονότα των τελευταίων χρόνων. Χιλιάδες ακτιβιστές από ολόκληρη την Ευρώπη, προερχόμενοι από ένα πλατύ φάσμα πολιτικών παραδόσεων, θα συναντηθούν και θα συζητήσουν για το πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο.
Ιδέες και τρόποι οργάνωσης του παρελθόντος, ανάμεσά τους και η ανάγκη να έχουμε μια "θεωρία" που να προσπαθεί να εξηγήσει ολόκληρο τον κόσμο, αμφισβητούνται από πολλούς που συμμετέχουν στο ογκούμενο αντικαπιταλιστικό κίνημα. Μερικοί υποστηρίζουν ότι οι "μεγάλες θεωρίες" είναι κομμάτι του παρελθόντος και είναι αυτό το παρελθόν που θέλουν να απορρίψουν.
Από την μια μεριά υπάρχει η σκληρή και άκαμπτη ιδεολογία της "ελεύθερης αγοράς" που προωθεί τις ιδιωτικοποιήσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη και οι πολυεθνικές εταιρείες που ρημάζουν τους φυσικούς πόρους σε παγκόσμια κλίμακα. Μερικοί, υποστηρίζουν, ότι και ο σοσιαλισμός είναι το ίδιο δογματικός και άκαμπτος και δεν ταιριάζει με τον πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα του σημερινού κινήματος.
Λένε ότι "κοσμοθεωρίες" όπως ο Μαρξισμός είναι απηρχαιωμένες και αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα κίνημα όπου οι διαφορετικές ιδέες για την κοινωνία να μπορούν να συνυπάρχουν και να έχουν την ίδια εγκυρότητα. Πάνω από όλα, λένε, θα ήταν λάθος μια ξεχωριστή θεωρία να επιβληθεί και να κυριαρχεί πάνω στο κίνημα. Σαν επαναστάτες σοσιαλιστές είμαστε ενάντια στην επιβολή οποιασδήποτε θεωρίας στο αντικαπιταλιστικό κίνημα.
Έχουν δίκιο όσοι αντιτίθενται στην ιδέα της επιβολής μιας ηγεσίας από τα πάνω όπως επίσης και στη μασκαράτα της δημοκρατίας μέσα από θεσμούς όπως το κοινοβούλιο. Οι σοσιαλιστές θέλουν να κτίσουν τη μεγαλύτερη ενότητα μέσα στο κίνημα δουλεύοντας με ανθρώπους που έχουν διαφορετικές απόψεις.
Ωστόσο υπάρχουν κρίσιμες στιγμές όπου είναι σημαντικό ποιες ιδέες είναι κεντρικές και μπορούν να επηρεάζουν τις αποφάσεις και τα βήματα του κινήματος. Οι πολιτικές ιδέες δεν είναι αφηρημένες ούτε υπάρχουν στο κενό.
Μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία η άρχουσα τάξη δεν ελέγχει μόνο τις επιχειρήσεις και τα εργοστάσια, δηλαδή τα "μέσα παραγωγής", όπως τα περίγραψε ο Καρλ Μαρξ. Ελέγχει και τα "πνευματικά μέσα παραγωγής". Τις εφημερίδες, την τηλεόραση και το ραδιόφωνο που συνεχώς προβάλλουν μια εικόνα του κόσμου που να ταιριάζει με τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Θέλουν να κρύψουν την πραγματική εκμετάλλευση που βρίσκεται στην καρδιά του καπιταλιστικού συστήματος.
Η συντριπτική πλειοψηφία στο αντικαπιταλιστικό κίνημα συμφωνεί ότι χρειάζεται να αποκαλυφθούν οι ψεύτικες ερμηνείες και να παρουσιαστεί η πραγματική εικόνα του κόσμου.
Όμως δεν είναι αρκετή από μόνη της η αυθόρμητη συγκέντρωση του "πλήθους" για να σπάσει η σιδερένια γροθιά της παγκόσμιας άρχουσας τάξης. Χρειάζεται να αναπτύξουμε τις κατάλληλες στρατηγικές ενάντια στον καπιταλισμό και να οργανωθούμε για να κερδίσουμε σημαντικά κομμάτια του κινήματος στις ιδέες αυτές.
Με άλλα λόγια, πρέπει να διατυπώσουμε καθαρά τις ιδέες μας και τις προτάσεις μας για ένα νικηφόρο κίνημα ενάντια στον καπιταλισμό. Υπάρχουν πραγματικές και σημαντικές διαφορές μέσα στο ιδεολογικό τοπίο του αντικαπιταλιστικού κινήματος. Αυτές έγιναν ακόμα πιο φανερές στο δεύτερο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ που έγινε στο Πόρτο Αλέγκρε, πριν από μερικούς μήνες.
Είναι καθαρό ότι η πλειονότητα των εβδομήντα χιλιάδων που πήραν μέρος στην συνάντηση βλέπει προς μια ριζοσπαστική στρατηγική για το κίνημα με μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τον πόλεμο.
Στο Πόρτο Αλέγκρε βρίσκονταν και έξι υπουργοί της γαλλικής κυβέρνησης. Ακόμα και ο Σιράκ, ο συντηρητικός δεξιός πρόεδρος της Γαλλίας, έστειλε αντιπρόσωπο στο Φόρουμ.
Βέβαια αυτοί οι τύποι αποτελούσαν μια ελάχιστη μειοψηφία όμως είναι και άλλοι στο κίνημα που υποστηρίζουν πως ο στόχος μας πρέπει να είναι η μεταρρύθμιση του καπιταλισμού και δεν συμφωνούν με την ιδέα για ένα κίνημα κτισμένο από τα κάτω. Αυτές οι ιδέες βρίσκουν την έκφρασή τους στην πρακτική του αντικαπιταλιστικού κινήματος.
Στη Βαρκελώνη, για παράδειγμα, υπήρξε μεγάλη συζήτηση για το αν οι αντικαπιταλιστές θα έπρεπε να στηρίξουν τις διαδηλώσεις των συντεχνιών ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Είναι φανερό ότι δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε πάνω σε τέτοια ζητήματα. Είναι σημαντικό να παρθεί μια απόφαση και να εφαρμοστεί για να μπορέσει το κίνημα να έχει αποτελεσματικότητα.
Η δύναμη του Μαρξισμού βρίσκεται ακριβώς στο ότι εξηγεί το σύνολο των ανθρωπίνων σχέσεων μέσα στον καπιταλισμό. Ο Μαρξισμός μπορεί να δείξει την σύνδεση ανάμεσα στην παγκοσμιοποίηση, το ρατσισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο. Εξηγεί ακόμα πώς ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα βασισμένο στην εκμετάλλευση όπου οι εργαζόμενοι παράγουν όλο τον πλούτο μέσα στην κοινωνία και δείχνει ποια είναι η δύναμη που βασισμένη στην συλλογικότητά της μπορεί να ανατρέψει τον καπιταλισμό - η εργατική τάξη.
Μέσα στο αντικαπιταλιστικό κίνημα χρειάζεται να κτίσουμε μια οργάνωση με συνοχή που να προβάλλει αυτές τις ιδέες. Στο επόμενο διάστημα χρειάζεται να δουλέψουμε για τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή στην συνάντηση της Φλωρεντίας από ανθρώπους που έχουν αηδιάσει από τις καπιταλιστικές πολιτικές απέναντι στους ανθρώπους και τη φύση. Ταυτόχρονα ελπίζουμε να πείσουμε όσο το δυνατό περισσότερους στις ιδέες του Μαρξισμού και στο ότι αποτελεί την καλύτερη θεωρία για την κατανόηση του καπιταλισμού και πώς μπορούμε να τον ανατρέψουμε.