Οι Βρετανικές Βάσεις στο Ακρωτήρι συνεχίζουν τις εργασίες για την ανέγερση της βάσης στην οποία θα εγκατασταθεί η τεράστια κεραία μαμούθ στον υγροβιότοπο της αλυκής Ακρωτηρίου. Έχουν αφαιρέσει τεράστιους όγκους χώματος από τον βιότοπο για να μπορέσουν να χτιστούν τα θεμέλια της βάσης που θα στηρίζει την ύψους 190 μέτρων κεραία.
Παράλληλα συνεχίζονται και οι προσπάθειες των Βρετανών να διαβρώσουν το κίνημα που αντιτίθεται στα σχέδια τους. Έχουν ξεκινήσει μια έντονη εκστρατεία να επηρεάσουν κατοίκους της περιοχής για να σταματήσουν τις διαμαρτυρίες. Απειλούν ή 'δωροδοκούν' εργαζόμενους στις Βάσεις αλλά και άλλους που έχουν κάποιο εισόδημα από την κίνηση των βρετανών αξιωματικών στην περιοχή όπως εστιατόρια, καταστήματα κλπ.
Στην προσπάθεια τους να επηρεάσουν την κοινή γνώμη υπέρ τους, διοργάνωσαν διάσκεψη τύπου για να παρουσιάσουν το "ενδιαφέρον" τους για τον τόπο μέσα από την 'πολύ προσεκτική μετακίνηση της χλωρίδας και της πανίδας σε άλλο μέρος, πιο ασφαλές'. Φυσικά λίγο αργότερα ξέρανε η χλωρίδα και ψόφησε η πανίδα, χωρίς να τους ενδιαφέρει. Όπως καθόλου δεν τους ενδιαφέρει για τις χιλιάδες ανθρώπινες ζωές που θα εκτίθενται στην τεράστια ακτινοβολία της κεραίας, όταν αυτή λειτουργήσει. Και δεν είναι μόνο οι κάτοικοι της περιοχής Ακρωτηρίου που θα επηρεαστούν αλλά ολόκληρη η περιοχή της Λεμεσού.
Αυτό που πραγματικά ενδιαφέρει τους βρετανούς είναι η εγκατάσταση, με οποιοδήποτε κόστος, της κεραίας που θα τους επιτρέπει να κατασκοπεύουν ολόκληρη τη Μέση Ανατολή και θα στρέφεται ενάντια στα κινήματα της περιοχής που που αντιστέκονται στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των Άγγλων, των Αμερικάνων και των συμμάχων τους. Η συγκεκριμένη κεραία αποτελεί μέρος ενός παγκόσμιου συστήματος παρακολούθησης και καθοδήγησης πυραυλικών συστημάτων όπως αυτά που ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει ο Μπους ενάντια στον Ιρακινό λαό για να μπορεί να έχει απόλυτο έλεγχο στα πετρέλαια της περιοχής.
Η κυβέρνηση Κληρίδη αντί να εναντιωθεί στα σχέδια των βρετανών και να τα καταγγείλει διεθνώς, είναι πια ξεκάθαρο σε όλους ότι έχει δώσει τη συγκατάθεσή της, αδιαφορώντας για την υγεία του κόσμου, για της επιπτώσεις στους λαούς της περιοχής αλλά και για το περιβάλλον. Έχει γίνει ουσιαστικά συνυπεύθυνη στο έγκλημα.
Η εγκατάσταση της κεραίας όμως δεν είναι μονόδρομος. Μπορούμε να τη σταματήσουμε. Μπορούμε να ξηλώσουμε τις κεραίες του θανάτου και τις βάσεις των ιμπεριαλιστών. Οι κινητοποιήσεις που εκδηλώθηκαν από την πρώτη στιγμή ενάντια στα σχέδια των βρετανών συνεχίζονται. Αυτό που χρειάζεται είναι να οργανωθούν και να μαζικοποιηθούν. Να γίνουν μέρος του αγώνα του Κυπριακού Κοινωνικού Φόρουμ. Να γίνουν μέρος της πάλης των συνδικάτων και του κάθε εργαζόμενου και νεολαίου που δεν ανέχεται να παίζεται η υγεία του στα χέρια των στρατοκρατών, που στηρίζει τα αντιπεριαλιστικά κινήματα της περιοχής, που σέβεται και αγωνιά για το περιβάλλον γύρω του.
Στις 29 του Σεπτέμβρη το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης οργανώνει πορεία ειρήνης στο Ακρωτήρι. Πρέπει να είμαστε όλοι εκεί για να απαιτήσουμε:
Αντώνης Σαρρής
Ενα νέο μπαράζ ρατσιστικών συλλήψεων και επιθέσεων στους ξένους που βρίσκονται στη Κύπρο ή έρχονται να εργαστούν εδώ, εξαπέλυσε η αστυνομία το περασμένο καλοκαίρι και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Κάθε τόσο κάνει έφοδο σε στέκια που συχνάζουν αλλοδαποί και συλλαμβάνει "λαθρομετανάστες". Μάλιστα παραπονιούνται ότι η ψήφιση πρόσφατα νόμου απο την Βουλή περι πολιτικού ασύλου έχει οδηγήσει πολλούς ξένους να καταφεύγουν στις πρόνιες αυτου του νόμου για να αποφεύγουν την απέλαση. Θεωρούν μάλιστα ότι μερικές απο τις πρόνειες αυτού του νόμου δημιουργούν προβλήματα και κινδύνους για την ασφάλεια των πολιτών και την εθνική ασφάλεια του νησιού, αφού, όπως ισχυρίζονται, η κάθοδος των μεταναστών έχει αυξηθεί κατακόρυφα μετά την θέσπιση του νόμου.
Συγκεκριμένα η νομοθεσία προνοεί ότι αν καποιος αλλοδαπός ζητήσει πολικό άσυλο, οι αρχές δεν μπορούν να τον κρατούν, για περισσότερο από 32 ημέρες, άσχετα με το αν έχει εξεταστεί η αίτηση του για πολιτικό άσυλο. Θα πρέπει μάλιστα όταν θα αφήνονται ελεύθεροι να τους παραχωρείται, στέγαση, φαγητό και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Η πραγματικότητα είναι ότι η ψήφιση του εν λόγω νόμου δεν έχει αλλάξει τίποτα. Ο νόμος δίνει την ευκαιρία σε κάποιο κόσμο που έφυγε από την χώρα του για να γλιτώσει την ίδια του την ζωή, να αναζητήσει καταφύγιο στο νησί μας. Την ίδια ώρα όμως η κυβέρνηση κλείνει τα σύνορα για να μην μπορέσουν να έρθουν στο νησί και να διεκδικήσουν πολιτικό άσυλο. Η νέα πολιτική που εφαρμόζει είναι να "προλάβει" όλους αυτούς πρίν μπούν στη Κύπρο.
Δίνει εκατομμύρια για να αγοράσει ραντάρ και πλοία για να αποτρέψει αυτόν τον κόσμο να πατήσει στη στεριά. Ακόμα και όταν κάποιοι καταφέρουν και περάσουν στο νησί και κάνουν αίτηση για πολιτικό άσυλο, δεν σημαίνει ότι θα το πάρουν ή ακόμα και ότι θα εξεταστεί η περίπτωσή τους σύμφωνα με την νομοθεσία. Την ίδια ώρα που γράφεται το άρθρο, 19 Ιρακινοί μετανάστες κάνουν απεργία πείνας ζητώντας να τους παραχωρηθεί πολιτικό άσυλο. Βρίσκονται σε περιφραγμένο χώρο στις βρετανικές βάσεις στο Ακρωτήρι μαζί με τις οικογένειες τους, εδώ και δύο χρόνια, αφού ούτε η κυβέρνηση μας, ούτε και η Βρετανική κυβέρνηση δέχεται να τους παραχωρήσει πολιτικό άσυλο. Και οι δυο κυβερνήσεις "πασάρουν" το "πρόβλημα" η μια στην άλλη, με αποτέλεσμα την αφάνταστη ταλαιπωρία τους.
Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να δέχεται αυτούς τους ανθρώπους, ακόμα και αν δεν μπορούν να αποδείξουν ότι κινδυνεύει η ζωή τους αν απελαθούν. Η πραγματικότητα είναι πως η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει και αυτή ενα μερίδιο απο τηνς ευθύνη για την κατάσταση που βρίσκονται πολλοί από αυτούς που ζητούν καταφύγιο στο νησί μας. Είναι φτωχός κόσμος που οι πατρίδες τους έχουν ρημαχτεί από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της τελευταίας δεκαετίας όπως το Ιράκ. Σε αυτές τις επεμβάσεις η Κυπριακή Δημοκρατία δήλωνε παρόν παραχωρώντας τα λιμάνια και τα αεροδρόμια της στους ιμπεριαλιστές.
Μπορεί βέβαια η κυβέρνηση να παραχωρεί πρόθυμα ελεύθερη πρόσβαση και χρήση στα λιμάνια και τα αεροδρόμια για τους αμερικανούς και την Μοσάντ, αλλά όταν πρόκειτα για φτωχούς εργαζόμενους τους ρίχνει στη φυλακή ή τους απελαύνει αμέσως.
Ο νόμος για το πολιτικό άσυλο είναι ένα θετικό βήμα αλλά δεν αρκεί. Χρειάζονται μαζικές αντιρατσιστικές κινητοποιήσεις από τους απλούς ανθρώπους που θα σταθούν στο πλευρό όλων αυτών που ταλαιπωρούνται από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Το Κοινωνικό Φόρουμ Κύπρου που φιλοδοξεί να βρεθεί στην πρώτη γραμμή των αγώνων ενάντια στον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό και τη δυστυχία που προκαλεί θα πρέπει να αγκαλιάσει αυτό το θέμα και να το εντάξει στις προτεραιότητες του.
Κυριάκος Κοιλιάρης
Στις 4 Σεπτέμβρη το επαρχιακό δικαστήριο Λευκωσίας καταδίκασε τον Γίωργο Καρακασιάν σε 7 μήνες φυλάκιση για τα επεισόδια που έγιναν στην εκδήλωση έξω από το σπίτι του Ισραηλινού πρέσβη.
Αυτή είναι η πρώτη δίκη που έγινε για τα επεισόδια εκείνης της βραδιάς. Θα ακολουθήσουν οι δίκες άλλων τριών διαδηλώτων. Η αυστηρότητα που έδειξε το δικαστήριο επιβάλλοντας μια τόσο βαριά ποινή είναι ενδειχτική του τρόπου που η κυβέρνηση και το κράτος αντιμετωπίζουν τις διαμαρτυρίες ενάντια στην πολιτική τους.
Κυβέρνηση και αστυνομία θέλουν να εκδικηθούν και να τιμωρήσουν όσους πήραν μέρος στην μεγάλη διαδήλωση έξω από σπίτι του πρέσβη, γιατί κατάφεραν να διαλύσουν τη δεξίωση των σιωνιστών και να αφήσουν εκτεθειμένη την κυβέρνηση για την προστασία και τις διευκολύνσεις που τους παρέχει.
Η διαδήλωση οργανώθηκε από την συντονιστική επιτροπή οργανώσεων που με το σύνθημα "Σιωνιστές φονιάδες! Θα'μαστε κι εμείς εκεί για να μη γιορτάζετε μόνοι!", έβαζε σαν στόχο την ματαίωση τις δεξίωσης των σιωνιστών. Οι 500 και πλέον διαδηλωτές που μαζεύτηκαν στην εκδήλωση κατάφεραν, φτιάχνοντας ανθρώπινες αλυσίδες να αποκλείσουν τις τρεις εισόδους προς το σπίτι του πρέσβη όπου η αστυνομία είχε στήσει συρματοπλέγματα, πίσω από τα οποία βρίσκονταν παρατεταγμένοι αστυνομικοί, άνδρες των ΜΜΑΔ με πλήρη εξάρτηση και πιο πίσω πράκτορες τις Μοσάντ με πολιτικά.
Τα επεισόδια άρχισαν όταν η αστυνομία επιτέθηκε στους διαδηλωτές με στόχο να σπάσει το ανθρώπινο τοίχος για να περάσει μέσα κάποιους από τους καλεσμένους. Τα ΜΜΑΔ με ασπίδες και ρόπαλα εξαπέλυσαν μια άγρια επίθεση ενάντια στους διαδηλωτές, κτυπώντας, τραυματίζοντας και συλλαμβάνοντας κόσμο.
Οι τέσσερις που οδηγήθηκαν στα δικαστήρια, δεν είναι ταραξίες όπως θέλει να τους παρουσιάσει η αστυνομία αλλά αγωνιστές του κινήματος αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Τα κόμματα, οι οργανώσεις αλλά και κάθε εργαζόμενος, νεολαίος, μαθητής και φοιτητής πρέπει να καταγγείλει την στάση της κυβέρνησης και της αστυνομίας. Πρέπει να απαιτήσουμε την άμεση αποφυλάκιση του Καρακασιάν και την διακοπή κάθε δίωξης σε βάρος των άλλων 3 διαδηλωτών.
Εκείνοι που θα έπρεπε να βρίσκονται στο σκαμνί είναι πρώτα και κύρια η αστυνομία που επιτέθηκε στους διαδηλωτές και η κυβέρνηση που της δίνει πλήρη κάλυψει και παραχωρεί διευκολύνσεις στους σιωνιστές δολοφόνους.
Η Εργατική Δημοκρατία έχει κυκλοφορήσει ψήφισμα με το οποίο καταγγέλει σαν πολιτικές αυτές τις δίκες και ζητά να σταματήσουν αμέσως. Καλούμε το κάθε ένα που θέλει να αντιδράσει να επικοινωνήσει μαζί μας για να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στην προσπάθεια να χτίσουμε ένα κίνημα αλληλεγγύης στους διαδηλωτές που δικάζονται.