Tον εφιάλτη των εξετάσεων αντιμετωπίζουν και φέτος οι μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων για το τέλος της μαθητικής χρονιάς αλλά και επιπρόσθετα οι μαθητές της τρίτης Λυκείου που διαγωνίζονται για μια θέση στα Πανεπιστήμιο της Κύπρου και της Ελλάδας. Οι περισσότεροι βέβαια σε κάποιο τμήμα που δεν έχει καμία σχέση με τα ενδιαφέροντά τους.
Tο κόστος που πληρώνουν για όλη αυτή τη διαδρομή δεν είναι μόνο οικονομικό. Ο ελεύθερος χρόνος των μαθητών της Γ' Λυκείου κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, είναι ελάχιστος αφού πρέπει να τρέχουν από το ένα φροντιστήριο στο άλλο. Αυτό απο μόνο του δείχνει ότι η προσπάθεια των μαθητών να περάσουν στην επόμενη τάξη ή να μπουν στην ανώτερη εκπαίδευση είναι πραγματικά μια τραυματική εμπειρία.
Eίναι υποκρισία να υποστηρίζουν ότι βάζοντας τους μαθητές να παπαγαλίζουν τα βιβλία της ιστορίας ή τις ασκήσεις των μαθηματικών, μαθαίνουν περισσότερα ή επιλέγονται οι καλύτεροι.
Η παιδεία και τα εκπαιδευτικά προγράμματα είναι διαμορφωμένα και προσαρμοσμένα στις ανάγκες της αγοράς. Μιας αγοράς που χρειάζεται τους λίγους και καλά εκπαιδευμένους που θα στελεχώσουν τις ψηλές βαθμίδες των επιχειρήσεων . Η μεγάλη μάζα θα μπει στην παραγωγή, στα εργοσάσια, τις οικοδομές και άλλες παρόμοιες δουλειές. Για αυτό ο αριθμός των μαθητών που εγκαταλείπει το σχολείο μεγαλώνει κάθε χρόνο. Έρευνα που έγινε την περασμένη χρονιά αποκάλυψε ότι 2.000 μαθητές εγκαταλείπουν το σχολείο κάθε χρόνο. Όμως ο αριθμός των μαθητών που εγκαταλείπουν το σχολείο είναι πολύ μεγαλύτερος αν προσθέσει κανείς και τον αριθμό των μαθητών που έχουν ουσιαστικά εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια μάθησης και απλά πηγαίνουν τυπικά στο σχολείο.
Ακόμα δεν είναι τυχαίο που το ποσοστό των δυνητικά αναλφάβητων μαθητών ξεπέρασε το 11% και όλο αυξάνεται. Οι πιέσεις στους μαθητές να πάρουν όλο και καλύτερους βαθμούς γίνονται όλο και πιο αφόρητες μόλις πριν τις γιορτές του Πάσχα ένας μαθητής του Λυκείου Ακροπόλεως αυτοκτόνησε. Οι συνθήκες στις οποίες ζουν όλο και χειροτερεύουν. Οι δυνατότητες που έχει ένας μαθητής να πετύχει διαβάζοντας σε δωμάτιο που το μοιράζεται με άλλα ένα ή και δύο αδέλφια δεν είναι οι ίδιες με ένα που έχει το δικό του δωμάτιο, το δικό του υπολογιστή κλπ.
Από την άλλη η ανεργία, οι μειωμένοι μισθοί, είναι ένας ορίζοντας τόσο γκρίζος που απωθεί τον κάθε νέο να προσπαθήσει να τον φτάσει. Η χαρά για γνώση, μόρφωση, κοινωνικοποίηση, παιχνίδι τόσο στην παιδική όσο και νεανική ηλικία θυσιάζεται στο βωμό του ανταγωνισμού και σβήνει άδοξα στη μιζέρια κάποιου γραφείου ή εργοστασίου.
Tο τρελοκομείο των εξετάσεων τον μόνο που εξυπηρετεί είναι την πολιτική της αγοράς που θέλει να πετάξει τους μαθητές έξω από τα σχολεία και να περικόψει τις δημόσιες δαπάνες, αναγκάζοντας τους να στραφούν στην ιδιωτική Παιδεία. Στην πολιτική που βάζει πανω απο τη γνώση και τη μόρφωση τα κέρδη των καπιταλιστών. Aυτή την υποκρισία την καταλαβαίνουν τώρα πια και οι μαθητές, και οι καθηγητές και οι γονείς που την φετινή χρονιά κατέβηκαν μαζικά στους δρόμους, έστω και ξέχωρα, για τα αιτήματα τους.
Aπέναντι στο εξεταστικό σφαγείο η μόνη προοπτική είναι να δυναμώσουμε την πάλη για μία εκπαίδευση που δεν θα καταστρέφει τη δημιουργικότητα των μαθητών και των εκπαιδευτικών, μια εκπαίδευση που να ανάβει πράσινο στην γνώση, επειδή θα είναι πάνω από τα κέρδη.
Δήμητρα Χριστόδουλου
ΠεριεχόμεναΟι σύνδεσμοι των εργοδοτών και των βιομηχάνων, τα κανάλια, αλλά ακόμα και βουλευτές της αριστεράς επιτέθηκαν στους δημόσιους υπάλληλους γιατί τόλμησαν να ζητήσουν να μη δουλεύουν απόγευμα για τους τρεις μήνες του καλοκαιριού αντί για δύο που είχαν μέχρι τώρα. Έστησαν τους δημόσιους στον τοίχο χαρακτηρίζοντας τους σαν "προνομιούχους", "χαραμοφάηδες", και πολλές άλλες βρισιές.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν δίκαιο να ζητούν να μη δουλεύουν και τον Ιούνιο το απόγευμα. Οι θερμοκρασίες και τον Ιούνιο είναι εξίσου ψηλές όπως τον Ιούλιο και Αύγουστο ή ακόμα και ψηλότερες. Οι δημόσιοι δουλεύουν σε πολλά τμήματα, μέσα σε παράγκες χωρίς συστήματα κλιματισμού αλλά και όπου υπάρχουν δεν ανταποκρίνονται στις ψηλές θερμοκρασίες. Η ηγεσία της ΠΑΣΥΔΥ σαν ένας γραφειοκρατικός μηχανισμός δεν ζήτησε την κατάργηση του απογεύματος, αλλά αντάλλαξε τις ώρες του απογεύματος επεκτείνοντας το ωράριο των δημοσίων ώστε κάθε Τρίτη να δουλεύουν μέχρι τις 3.20 όλο τον χρόνο.
Το ότι οι εργαζόμενοι οι οποίοι δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα δουλεύουν σε χειρότερες συνθήκες δουλειάς όπως οικοδόμοι για παράδειγμα αυτό δεν σημαίνει με κανένα τρόπο ότι πρέπει να εξισωθούν τα ωράρια των δημοσίων με αυτά του ιδιωτικού τομέα. Αν δεν κερδίσουν πρώτα οι μαζικοί και οργανωμένοι και άρα δυνατοί κλάδοι των εργαζομένων και τέτοιοι είναι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και στους ημικρατικούς οργανισμούς τότε κανείς άλλος δεν μπορεί να κερδίσει. Μόνο τότε η δική τους νίκη μπορεί να γίνει το παράδειγμα, μπορεί να γίνει το εφαλτήριο για να κερδίσουν και οι άλλοι κλάδοι των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Εξάλλου όταν για πολλά χρόνια μείωσαν ή έκοψαν τις αυξήσεις και τις προσλήψεις στο δημόσιο μήπως ωφελήθηκαν οι εργάτες στον ιδιωτικό τομέα. Όχι μόνο δεν τους έδωσαν καμιά μεγαλύτερη αύξηση αλλά αντίθετα πήραν μικρότερες και χειρότερες αυξήσεις από ότι έπαιρναν όταν οι δημόσιοι κέρδιζαν αυξήσεις της τάξης του 5%. Ούτε οι ώρες των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα μειώθηκαν, αντίθετα οι πωλήτριες εργάζονται τώρα αργίες και Κυριακές
Όσοι επικαλούνται τις ανισότητες ανάμεσα στους εργαζόμενους, αυτό που θέλουν να κάνουν είναι να κρύψουν την πραγματική ανισότητα που υπάρχει μέσα στον καπιταλισμό. Οι μόνοι πραγματικοί προνομιούχοι και χαραμοφάηδες είναι τα αφεντικά. Αυτοί που πλουτίζουν με τον κόπο και τον μόχθο των εργαζομένων, με την εκμετάλλευση της εργασίας των ανθρώπων. Οι ξενοδόχοι και οι βιομήχανοι που παίρνουν συνεχώς φοροαπαλλαγές και ελαφρύνσεις και ένα σωρό επιδοτήσεις από πάνω. Οι μόνοι προνομιούχοι είναι οι τραπεζίτες, οι χρηματιστές και οι κερδοσκόποι του χρηματιστηρίου. Προνομιούχοι και χαραμοφάηδες είναι οι καπιταλιστές που κερδοσκοπούν καθημερινά με τον ιδρώτα και πολλές φορές το αίμα και τις ίδιες τις ζωές των εργαζομένων.
Αν σήμερα πολλοί εργαζόμενοι στις ιδιωτικές επιχειρήσεις παίρνουν τιμάριθμο αυτό το οφείλουν στο αγώνα των κυβερνητικών εργατών που το 1944, το κέρδισαν πρώτοι και άνοιξαν το δρόμο για να το κερδίσουν και οι άλλοι κλάδοι. Γι'αυτό πρέπει να υποστηρίξουμε τους δημόσιους και να απλώσουμε το αίτημα και σε άλλους κλάδους ζητώντας μείωση των ωρών εργασίας. Πολλοί εργαζόμενοι στην Ευρώπη κέρδισαν το 35ωρο καιρός να το παλέψουμε και εδώ.
ΠεριεχόμεναΣε δίωρη στάση εργασίας κατέβηκαν οι δάσκαλοι δυο φορές τον περασμένο μήνα. Αιτημα τους η μείωση του διδακτικού χρόνου απο 29 ώρες την εβδομάδα σε 24 όπως και των καθηγητών.
Το αίτημα των δασκάλων είναι πέρα για πέρα δίκαιο. Οι ώρες διδασκαλίας μέσα στη τάξη με 30 παιδιά είναι πολύ δύσκολες. Δεν αντιστοιχούν με τις ίδιες ώρες ενός γραφέα ή ακόμη και ενος οικοδόμου. Οι δάσκαλοι και γενικά οι εκπαιδευτικοί έχουν να κάνουν με παιδιά που το καθένα έχει τη δική του προσωπικότητα και θέλει τη δική του προσοχή. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου που οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί βγαίνουν με πρόωρη σύνταξη ενώ πολλοί απο αυτούς υποφέρουν απο έλκος και άλλες παρόμοιες ασθένειες.
Παρ' όλα αυτά ο Υπουργός Παιδείας με την βοήθεια των ΜΜΕ εξαπέλυσε μια αγρια επίθεση στους δασκάλους κατηγορώντας τους τάχα για προνομιούχους και περίπου σαν καταχραστές του δημόσιου χρήματος. Σ΄αυτή την επίθεση είχε όλη τη συμπαράσταση των εργοδοτικών συνδέσμων αλλα δυστυχώς και μερίδας των γονιών οι οποίοι κατάπιαν τα επιχειρήματα του Υπουργού για προνομιούχους.
Αν ικανοποιηθούν τα αιτήματα των δασκάλων όμως δεν θα οφεληθούν μόνο οι δάσκαλοι αλλα και τα παιδιά. Η μείωση του χρόνου διδασκαλίας θα έχει σαν αποτέλεσμα οι δάσκαλοι να κάνουν πιο άνετα τη δουλειά τους και να είναι σε καλύτερη θέση να δώσουν την απαραίτητη σημασία και προσοχή στο κάθε παιδί. Ιδιαίτερα αν ικανοποιηθούν και τα αιτήματα τους για μείωση μαθητών κατά τάξη και για αύξηση των δαπανών για την Παιδεία που τα διεκδικούν εδώ και καιρό.
Γι αυτό η ΠΟΕΔ πρέπει να ξαναβάλει μπροστά αυτά τα αιτήματα που που όχι μόνο είνα κοινά για δασκάλους και καθηγητές αλλα μπορούν να τους ενώσουν και με τους γονιούς, τους μαθητές και όλους τους άλλους εργαζόμενους.
Αν ο Υπουργός θέλει να βρεί τους πραγματικά προνομιούχους και καταχραστές των δημόσιων ταμείων ας ψάξει μέσα στους κεφαλαιοκράτες και τους μιζαδόρους που οργιάζουν. Ας ψάξει μέσα στους ξενοδόχους και τους βιομήχανους που παίρνουν εκατομμύρια λίρες καθε χρόνο σε φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις. Ας ψάξει μέσα στους κερδοσκόπους του χρηματιστήριου που έχουν φάει δισεκατομμύρια, ας ψάξει μέσα στο κόμμα του που πήρε εκατοντάδες χιλιάδες λίρες απο προνομιακή ιδιωτική τοποθέτηση στο χρηματιστήριο.
Γι αυτό οι δάσκαλοι δεν πρέπει να μείνουν μόνοι στον αγώνα τους. Θα πρέπει να έχουν τη συμπαράσταση όλων μας γιατί αν κερδίσουν θα κερδίσουμε όλοι μας, τα παιδιά, οι γονιοί και οι άλλοι εργαζόμενοι που θα έχουν ένα νικηφόρο παράδειγμα για να ακολουθήσουν.