Το Σάββατο 25 Μάη έγινε στη Λευκωσία ημερίδα με θέμα τις δολοφονίες των αριστερών απο τον Γρίβα και την ΕΟΚΑ. Την ημερίδα οργάνωσε ο σύνδεσμος των συγγενών των δολοφονηθέντων αριστερών.
Μέσα στα πλαίσια της ημερίδας έγιναν τρείς εισηγήσεις για το πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο έγιναν οι δολοφονίες, για τα ίδια τα γεγονότα της εποχής αλλά και για το νομικό πλαίσιο που καθορίζει αυτά τα εγκλήματα.
Ηταν μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση που ήλθε στην κατάλληλη στιγμή αφού έγινε τις ίδιες περίπου μέρες που ξέσπασε ο σάλος απο τις αντιδράσεις των συνδέσμων αγωνιστών για το βιβλίο της ιστορίας της τρίτης Λυκείου.
Oι συντάκτες του βιβλίου -μια ομάδα δέκα πανεπιστημιακών- τόλμησαν να κατηγορήσουν την EOKA για "υπερσυντηρητισμό". "Tην εποχή που ο Tρίτος Kόσμος συγκλονιζόταν από ριζοσπαστικά αντιαποικιακά κινήματα, που έδιναν προτεραιότητα όχι μόνο στην εθνική απελευθέρωση αλλά και στην κοινωνική πρόοδο", έγραφε το βιβλίο, "στην Kύπρο η EOKA του Στρατηγού Γρίβα πρόβαλε έναν κοινωνικά υπερσυντηρητικό εθνικισμό".
Ο Ουράνιος Ιωαννίδης, Υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης του "Συναγερμού" που "φιλοξενεί" στους κόλπους της όλα τα ακροδεξιά φαντάσματα του παρελθόντος έστειλε αμέσως επιστολή διαμαρτυρίας στον έλληνα ομόλογο του. Λίγες μέρες αργότερα το βιβλίο αποσύρθηκε για διόρθωση!
H απόσυρση προκάλεσε, δικαιολογημένα, την αντίδραση πολλών ιστορικών και ακαδημαϊκών στην Ελλάδα που έτρεξαν να θυμίσουν το βρόμικο παρελθόν του Γρίβα, τον αντικομμουνισμό της EOKA και τις άγριες δολοφονίες αγωνιστών της Αριστεράς. Στο "Bήμα" ο καθηγητής Aντώνης Λιάκος θύμησε την υπόθεση του Σάββα Mενοίκου, εργάτη και συνδικαλιστή, που δολοφονήκε άγρια από ένοπλους μασκοφόρους της EOKA στο χωριό Λευκόνοικο τον Mάη του 1958 όταν με εντολές του γνωστού τομεάρχη της ΕΟΚΑ Παπαφώτη τον έδεσαν σε ένα δέντρο και τον λιθοβόλησαν μέχρι να πεθάνει.
Τέτοιες περιγραφές έγιναν πολλές στην ημερίδα που οργανώθηκε απο τον σύνδεσμο των συγγενών των δολοφονηθέντων αριστερών. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ πιο άγρια απ' οποιαδήποτε αναφορά ή περιγραφή μπορεί να γίνει σήμερα και φυσικά η συγκεκριμένη παράγραφος στο βιβλίο της ιστορίας δεν δίνει παρά μόνο μια απειροελάχιστη αίσθηση για το τι γίνονταν εκείνη την εποχή.
Aυτό που απασχολούσε την ελληνοκυπριακή άρχουσα τάξη εκείνη την εποχή δεν ήταν η ανεξαρτησία της Kύπρου αλλά το τι θα γινόταν μετά την αποχώρηση των Αγγλων. Mε άλλα λόγια πώς θα κατάφερνε να αποκτήσει αυτή τον έλεγχο πάνω στο νησί. Aυτό σήμαινε το άνοιγμα δυο μετώπων ταυτόχρονα: από τη μια ενάντια στο εργατικό κίνημα και την αριστερά και από την άλλη ενάντια στους τουρκοκύπριους που διεκδικούσαν και αυτοί το δικό τους μερίδιο στην εξουσία. H επιλογή του Γρίβα στην ηγεσία της EOKA εξυπηρετούσε ακριβώς αυτούς τους στόχους.
Oι ηγέτες της Εκκλησίας και της Εθναρχίας -που τώρα διεκδικούν την δόξα του εθνικοαπαλευθερωτικού αγώνα- συνεργάζονταν, μέχρι και την τελευταία στιγμή στενά με τους αποικιοκράτες. Στο μεγάλο απεργιακό κύμα του 1948, ο Αρχιεπίσκοπος καλούσε τους εργάτες να επιστρέψουν στις δουλιές τους. H εφημερίδα της Εθναρχίας κατακεραύνωνε τους απεργούς και οι λακέδες της ΣΕΚ, της δεξιάς εργατικής ομοσπονδίας που ιδρύθηκε εκείνη την εποχή όργωναν τα χωριά για να βρούν απεργοσπάστες.
H άρχουσα τάξη έτρεμε -και όχι άδικα. Στις δημοτικές εκλογές του 1950 το AKEΛ κέρδισε τους 5 από τους 6 δήμους του νησιού! "Oι Kομμουνιστές πρέπει να κτυπηθούν, να ταπεινωθούν, ώστε να μη δύνανται να προβληθούν ούτε επί του πολιτικού, ούτε επί του αγωνιστικού πεδίου" έγραφε ο Γρίβας στον Mακάριο. Kαι βάλθηκε να το κάνει πράξη.
Aπό τον Γενάρη μέχρι τον Mάη του 1958 η EOKA δολοφόνησε 19 στελέχη της Αριστεράς, τραυμάτησε και ξυλοφόρτωσε εκατοντάδες άλλα. Σήμερα προσπαθούν να ζωγραφίσουν μια εικόνα ενός αντάρτικου κινήματος που είχε την στήριξη του κόσμου, που το υποδέχονταν παντού με ενθουσιασμό -λίγο-πολύ όπως υποδέχονταν στην Eλλάδα τους αντάρτες του EΛAΣ. Aλλά αυτή η εικόνα δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. O κόσμος φοβόταν όταν ερχόταν η EOKA στο χωριό του ή τη γειτονιά του.
Η προσπάθεια των εθνικιστών να προσαρμόσουν την πραγματικότητα στην δική τους εκδοχή της ιστορίας δεν πρέπει να μείνει χωρίς απάντηση. Η ημερίδα που οργάνωσαν οι συγγενείς των δολοφονηθέντων αριστερών ήταν μια καλή ενέργεια προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν πρέπει όμως να μείνουν μόνοι. Το ΑΚΕΛ πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία και να οργανώσει και άλλες τέτοιες εκδηλώσεις αλλά και κινητοποιήσεις. Αυτό θα ήταν η μεγαλήτερη βοήθεια όχι μόνο για να αποκατασταθεί η μνήμη των δολοφονημένων αριστερών αλλα και να στηριχτούν οι συγραφείς του βιβλίου της ιστορίας που φαίνεται να επιμένουν στην άποψη τους και να μήν δέχονται να αποσυρθεί η συγκεκριμένη παράγραφος.
Ντίνος Αγιομαμίτης
ΠεριεχόμεναΟι Βρεττανοί ετοιμάζονται σιωπηλά και με την έγκριση της κυβέρνησης να εγκαταστήσουν τη νέα τους κεραία στο Αρκωτήρι.
Η προσπάθεια τους πέρυσι να εγκαταστήσουν την ίδια κεραία εμποδίστηκε απο τις δυναμικές αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής και άλλων οργανώσεων και ακτιβιστών που οδήγησαν σε συγκρούσεις με την αστυνομία και τον στρατό των Βάσεων.
Η κυβέρνηση τους έδωσε το πράσινο φώς για να εγκαταστήσουν την κεραία παρά το ότι αποτελει μια σοβαρή απειλή. Οχι μόνο για την ειρήνη στην περιοχή και για όσους αντιστέκονται στα σχέδια των αγγλοαμερικανών ιμπεριαλιστών αφού η κεραία είναι μέρος του πυραυλικού συστήματος , "πόλεμος των άστρων" που προσπαθούν να εγκαταστήσουν στο διάστημα αμερικανοί και άγγλοι, αλλα απειλεί και την υγεία των κατοίκων.
Οι άγγλοι είχαν δεχτεί να δράσουν ανάλογα με τα πορίσματα έρευνας που θα έκανε η κυβέρνηση. Η έρευνα της κυβέρνησης φυσικά έδειξε πως η έκθεση του κοινού σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία απο τις εκπομπές των αντένων είναι πιο μικρή απο το όριο που καθορίζεται στη Σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ομως τα αποτελέσματα της έρευνας αναφέρονται στις θερμικές ιδιότητες των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων που εκπέμπονται απο τις υφιστάμενες κεραίες, ενώ για τις μη θερμικές ιδιότητες, οι οποίες προκαλούν ζημιά στην ανθρώπινη υγεία δεν υπάρχουν καν όρια απο την Ε.Ε.! Ακόμη έρευνες που έγιναν απο εμπειρογνώμονες για λογαριασμό των κατοίκων δείχνουν τον κίνδυνο που κρύβουν αυτές οι κεραίες για την ανθρώπινη υγεία.
Παρόλ' αυτά η κυβέρνηση έχει δώσει την συγκατάθεση της για να προχωρήσουν με τα έργα τους οι βρετανοί. Η απάντηση που πρέπει να πάρουν θα πρέπει να είναι η ίδια και καλήτερη απο αυτήν που πήραν την προηγούμενη φορά. Οι κατοικοι της περιοχής, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι πολιτικές οργανώσεις και οργανώσεις των εργαζομένων που αντιτίθενται σε αυτή την πρόκληση των Βρεττανών πρέπει να συντονίσουν τη δράση τους και να εμποδίσουν την εγκατάσταση της νέας κεραίας του θανάτου.
Ακόμη είναι η ώρα μάλιστα να μπεί ζήτημα να ξηλώθούν όχι μόνο οι παλιές κεραίες αλλά όλο το σύστημα των βάσεων που έχουν οι Βρετανοί στη Κύπρο. Η χρησιμοποίηση τους κατ' επανάληψη τα τελευταία χρόνια στους πολέμους στο Κόλπο, στα Βαλκάνια και πιο πρόσφατα στο Αφγανιστάν έδειξαν ότι βρίσκονται εδώ για να επιβάλλουν τη θέληση των Αγγλων και Αμερικανών συμμάχων τους ενάντια στους λαούς της περιοχής. Γι αυτό έχουμε κάθε λόγο να ζητήσουμε να ξεκουμπιστούν απο δώ και να παλέψουμε για να το πετύχουμε.
ΠεριεχόμεναΣτις 14 και 26 του Ιούνη γίνονται οι δίκες των τεσσάρων διαδηλωτών, που συνελήφθησαν από την αστυνομία στην εκδήλωση έξω από το σπίτι του Ισραηλινού πρέσβη και κατηγορούνται δήθεν για την πρόκληση επεισοδίων και την διασάλευση της τάξης. Πρόκειται ξεκάθαρα για πολιτικές δίκες.
Κυβέρνηση και αστυνομία θέλουν να εκδικηθούν και να τιμωρήσουν όσους πήραν μέρος στην μεγάλη διαδήλωση έξω από σπίτι του πρέσβη, γιατί κατάφεραν να διαλύσουν τη δεξίωση των σιωνιστών και να αφήσουν εκτεθειμένη την κυβέρνηση για την προστασία και τις διευκολύνσεις που τους παρέχει.
Το κάλεσμα για την μεγάλη διαδήλωση έγινε από την συντονιστική επιτροπή οργανώσεων που με το σύνθημα "Σιωνιστές φονιάδες! Θα'μαστε κι εμείς εκεί για να μη γιορτάζετε μόνοι!", έβαζε σαν στόχο την ματαίωση τις δεξίωσης των σιωνιστών. Οι 500 και πλέον διαδηλωτές που μαζεύτηκαν στην εκδήλωση κατάφεραν, φτιάχνοντας ανθρώπινες αλυσίδες να αποκλείσουν τις τρεις εισόδους προς το σπίτι του πρέσβη όπου η αστυνομία είχε στήσει συρματοπλέγματα, πίσω από τα οποία βρίσκονταν παρατεταγμένοι αστυνομικοί, άνδρες των ΜΜΑΔ με πλήρη εξάρτηση και πιο πίσω πράκτορες τις Μοσάντ με πολιτικά.
Οσοι από τους καλεσμένους του πρέσβη τόλμησαν να εμφανιστούν, βρίσκονταν αντιμέτωποι με το ανθρώπινο τοίχος των διαδηλωτών που με συνθήματα, φωνές και αποδοκιμασίες τους ανάγκαζαν να αποχωρήσουν. Ολη η εκδήλωση χαρακτηρίζοταν από την μαχητικότητα, την ενότητα και την αποφασιστικότητα μεταξύ των διαδηλωτών να μην περάσει κανείς στο πάρτι των σιωνιστών γιατί στο μυαλό όλων βρίσκονταν οι εικόνες από τις σφαγές στην Παλαιστίνη.
Ο θυμός και η αγανάκτηση μεταξύ των διαδηλωτών έγινε ακόμα πιο μεγάλος όταν οι αστυνομία άρχισε να σπρώχνει και να κτυπά προσπαθώντας να σπάσει το ανθρώπινο τοίχος των διαδηλωτών για να περάσει μέσα κάποιους από τους καλεσμένους. Μπροστά στη σθεναρή αντίσταση και την άρνηση των διαδηλωτών να ανοίξουν την είσοδο όπως επιθυμούσε η αστυνομία, έστειλαν τα ΜΜΔΑ με ασπίδες και ρόπαλα σε μια βίαιη επίθεση ενάντια στους διαδηλωτές, κτυπώντας, τραυματίζοντας και συλλαμβάνοντας κόσμο.
Οι τέσσερις που κατηγορούνται σήμερα, δεν είναι ταραξίες όπως θέλει να τους παρουσιάσει η αστυνομία αλλά αγωνιστές του κινήματος αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Τα κόμματα, οι οργανώσεις αλλά και κάθε εργαζόμενος, νεολαίος, μαθητής και φοιτητής πρέπει να καταγγείλει την στάση της κυβέρνησης και της αστυνομίας. Πρέπει να στηρίξουμε και να εκφράσουμε την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση μας στους τέσσερις διαδηλωτές που δικάζονται.
Η Εργατική Δημοκρατία έχει κυκλοφορήσει ψήφισμα καταγγελείας των διώξεων και μαζεύει υπογραφές συμπαράστασης στους διαδηλωτές που δικάζονται. Καλούμε το κάθε ένα που θέλει να αντιδράσει να επικοινωνήσει μαζί μας για να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στην προσπάθεια να χτίσουμε ένα κίνημα αλληλεγγύης που να αναγκάσει την κυβέρνηση να σταματήσει τις δίκες και τις πολιτικές διώξεις.